χιουμορ....

[alexandros12]

Μια ξανθιά, η Γιούλη, πάει εκδρομή στη Γερμανία. Όταν επέστρεψε συνάντησε
μια μελαχρινή φίλη της, κουλτουριάρα αλλά και σπασίκλω, ξέρετε από αυτές που
σον και καλά θέλουν να επιδεικνύουν ανά πάσα στιγμή τις γνώσεις τους. Της
λέει λοιπόν η μελαχρινή:
-Πήγες Γερμανία, έμαθα, πώς είναι οι Τεύτονες;
Γιούλη: Ποιοι;
-Καλά πήγες στη Γερμανία και δεν έμαθες ποιοι είναι οι Τεύτονες; Φτου σου
αμόρφωτη.
Η Γιούλη αισθάνθηκε άσχημα για την εντύπωση που έκανε στη μελαχρινή φίλη της
και μόλις πήγε σπίτι της άνοιξε το λεξικό.
Τεύτονες= αρχαίο γερμανικών φύλων και κατ επέκτασιν οι Γερμανοί γενικώς.
Η Γιούλη έσκασε από το κακό της.
Μετά από λίγο καιρό πηγαίνει ταξίδι στην Ιταλία. Όταν επέστρεψε συνάντησε
και πάλι τη σπαστική μελαχρινή (χίλιες φορές καλύτερα μια χαζή ξανθιά παρά
μια μελαχρινή σπασίκλω αν και το ιδανικό βέβαια είναι η έξυπνη που κάνει τη
χαζή για να μας αρέσει).
-Πήγες Ιταλία; Πώς είναι οι Αυσόνιοι;
Γιούλη: Ποιοι είναι αυτοί;
-Τι να σου πω. Φτου σου. Πήγες στην Ιταλία και δεν έμαθες ποιοι είναι οι
Αυσόνιοι;
Πάει η Γιούλη ντροπιασμένη στο σπίτι και ανοίγει το λεξικό:
Αυσόνιοι= ποιητική ονομασία των Ιταλών.
-Α, τη τσούλα πάλι μου την έφερε.
Μετά από λίγο καιρό η Γιούλη πάει ταξίδι στην Αίγυπτο. Επιστρέφει και πάει
να βρει τη μελαχρινή φίλη της με σκοπό αυτή τη φορά να τη βάλει μια και καλή
στη θέση της.
-Γιούλη μου τι μου κάνεις; Πήγες στην Αίγυπτο έμαθα. Πώς είναι οι πυραμίδες;
Γιούλη: Είναι λίγο παράξενοι στις συνήθειες και στο ντύσιμο αλλά στο κρεβάτι
είναι πρώτοι.

[alexandros12]

Ο λαγός, το λιοντάρι και η πέτρα


Ήταν ένα μεσημεράκι στη ζούγκλα, όπου ο ήλιος έκαιγε ανυπόφορα. Κάπου σε ένα ξέφωτο ο λαγός είχε βάλει τα αρχίδια του πάνω σε ένα βράχο, ενώ με έναν άλλο τα χτυπούσε με δύναμη. Κάθε φορά που τα χτύπαγε φώναζε με ηδονικό ύφος:

- Κάυλα...

Ο λαγός συνέχιζε το "παιχνίδι" του, όταν κάποια στιγμή τον παίρνει χαμπάρι το λιοντάρι. Στην αρχή παραξενεύεται, αλλά σύντομα αρχίζουν και του περνούν διάφορες σκέψεις από το μυαλό...

- Δεν είναι δυνατόν ο μικρός και ασήμαντος λαγός να το κάνει αυτό και να καυλώνει, και εγώ ο βασιλιάς των ζώων να μην το έχω δοκιμάσει ακόμα...

Έτσι, αποφασισμένο πάει στο λαγό, του παίρνει την πέτρα, τον παραμερίζει και βάζει αυτό τα αρχίδια του πάνω στο βράχο. Σηκώνει την πέτρα ψηλά, την κατεβάζει με δύναμη πάνω στ αρχίδια του... - Ααααααααααααααααα... , φωνάζει σαν να το πυροβολήσανε. Κοιτάει τα αρχίδια του τα οποία ήταν ματωμένα σε κακό χάλι. Γυρνάει στο λαγό...

- Ρε πούστη λαγέ, που στο διάολο τη βρίσκεις την καύλα σ αυτό;

Και ο λαγός...

- Η καύλα είναι να μην τα πετύχεις...

[alexandros12]

Ο παπαγάλος και ο μα***ας


Μια μέρα κάνοντας βόλτα ένας τύπος περνάει έξω από ένα μαγαζί με ζώα και πτηνά. Στην πόρτα ήταν ένας παπαγάλος ο οποίος μόλις τον βλέπει του λέει:
"Γεια σου μα***α".
Ο τύπος μένει κάγκελο, αλλά σκέφτεται ότι έτσι λέει ο παπαγάλος σε όσους βλέπει. Περνάει την επομένη και πάλι τα ίδια.
Σκέφτεται "Θα περάσω μετά από άλλον να δω τι θα πει".
Όντως περνάει μετά από κάποιον άλλο περαστικό.
"Γεια σου Κώστα" λέει ο παπαγάλος αλλά μόλις περνάει αυτός,
"Γεια σου μα***α".
Αλλάζει δρόμο και ξαναπερνάει μετά από καιρό. Με το που τον βλέπει ο παπαγάλος:
"Σε χάσαμε, που ήσουνα μα***α".
Εξοργισμένος μπαίνει στο μαγαζί και παίρνει τον παπαγάλο.
Τον βάζει σε ένα σάκο και πηγαίνει σε μια ερημική τοποθεσία όπου αρχίζει να βαράει αλύπητα το σάκο κάτω.
Μετά από ώρα ανοίγει το σάκο να δει τι έγινε.
Ο παπαγάλος βγαίνει από το σάκο τινάζει τα φτερά και λέει έκπληκτος:
"Πω, πω σεισμός!!!!!! Και γλιτώσαμε μόνο εγώ και ο μα***ας".