Τα πιο μακρινά ταξίδια που έγιναν ποτέ με μοτοσυκλέτα

Post Reply
User avatar
korobilis7
Παλιά καραβάνα
Παλιά καραβάνα
Posts: 1344
Joined: 12 Mar 2010 23:42
Location:
Contact:

Τα πιο μακρινά ταξίδια που έγιναν ποτέ με μοτοσυκλέτα

Post by korobilis7 »

Τα πιο μακρινά ταξίδια που έγιναν ποτέ με μοτοσυκλέτα


Αν αγαπάς τις μοτοσυκλέτες, ξέρεις ότι είναι το μοναδικό μέσο με το οποίο θέλεις να κάνεις ταξίδια. Το αυτοκίνητο θα το διαλέξεις μόνο αν χρειάζεται, για πρακτικούς λόγους. Αλλά το όχημα της καρδιάς σου είναι πάντα η μοτοσυκλέτα. Γιατί σε ταξιδεύει παντού. Δε χάνεις τίποτα στη διαδρομή, είσαι εκεί, εσύ η μηχανή σου και ο αέρας γύρω σου. Ρουφάς το τοπίο!

Αν ήταν στο χέρι σου, πόσο μακριά θα έφτανες; Βρήκαμε τα 5 πιο ελκυστικά και μακρινά ταξίδια που έχουν κάνει μοτοσυκλετιστές, σαν κι εσένα, με μοναδικό σύντροφο και συνοδοιπόρο τη μηχανή τους! Καλό ταξίδι


1. Ρεκόρ Guinness: Ο γύρος των ΗΠΑ με μοτοσυκλέτα!

Dannel Lynn: Κόρη μοτοσυκλετιστών, λάτρης της φύσης και του camping από μικρή και, από το λεπτό που μπορούσε με τον νόμο να βγάλει δίπλωμα, αιώνια πιστή της μοτοσυκλέτας.
Όπως όλοι οι γεννημένοι και αναθρεμμένοι ταξιδιώτες, μόλις έκλεισε τα 30 της – στην αντίστοιχη φάση που εμάς μας πιάνει το «θα κάνω μία αλλαγή τώρα, θα αρχίσω ζούμπα, θα βάλω φυτά στο μπαλκόνι, θα αρχίσω να ξυπνάω μία ώρα νωρίτερα» - η Dannel έθεσε στον εαυτό της μία κάπως πιο extreme πρόκληση: «θα κάνω τον γύρο των ΗΠΑ, μόνη μου, πάνω σε μία μοτοσυκλέτα».
Εξασφάλισε χορηγία από τη Giant Loop, νοίκιασε το διαμέρισμά της, αγόρασε εξοπλισμό - για την ίδια αλλά κυρίως, πάνω απ'όλα, για τη μηχανή της - και έφτιαξε ένα γενικό πλάνο. Δεν ήξερε ακριβώς ποια θα είναι η διαδρομή της. Αλλά είχε ξακάθαρους στόχους:
  • Να δει όλα τα μέρη των ΗΠΑ που είχε δει ταξιδεύοντας όταν ήταν πιτσιρίκι, άλλη μία φορά, στα 30 της. Τσεκ!
  • Να διανυκτερεύσει σε σκηνή σε κάθε πολιτεία. Τσεκ!
  • Να σπάσει το ρεκόρ Guinness για το μεγαλύτερο ταξίδι μέσα σε μία χώρα με μοτοσυκλέτα. Τσεκ!
Η Dannel Lynn κάλυψε 78.214 χιλιόμετρα σε 48 πολιτείες μέσα σε έναν χρόνο, με μία πανέμορφη Triumph Bonneville. Και έγινε η πρώτη γυναίκα που έσπασε το ρεκόρ Guinness της μεγαλύτερης διαδρομής σε μία μόνο χώρα – το προηγούμενο ρεκόρ ήταν 38.239, στον γύρο της Ινδίας!

Στην πραγματικότητα τα χιλιόμετρα που διένυσε ήταν ακόμη περισσότερα, αλλά η επιτροπή του Guinness δεν συνυπολόγισε 2 πολιτείες των ΗΠΑ και 3 περιφέρειες του Καναδά. Επίσης δεν μέτρησαν οι διαδρομές που μπορεί να έκανε πάνω από 1 φορά.

Το ταξίδι της με αριθμούς:

373 ημέρες στον δρόμο
1 ατύχημα, σε χαμηλή ταχύτητα, λόγω πάγου
2 σκασμένα λάστιχα
4 νέα μπροστινά λάστιχα, 8 νέα πίσω λάστιχα
Το ρεπορτάζ: όλη η διαδρομή σε 12 επεισόδια στο YouTube
Μπορεί να μην είναι ούτε η πρώτη ούτε η τελευταία που κάνει τον γύρο των ΗΠΑ με μία μοτοσυκλέτα - άσχετα από το τι λέει το ρεκόρ Guinness - αλλά σίγουρα είναι η πρώτη που το καλύπτει με τέτοια οργάνωση. Για να μοιραστεί τις εμπειρίες της με όλους που μπορούν να καταλάβουν τι σημαίνει να είσαι ταξιδιώτης και ειδικά με μέσο μία μοτοσικλέτα, έφτιαξε μία σειρά 12 επεισοδίων, 1 για κάθε μήνα.

Πάρε έμπνευση και ιδέες!



2. Ο έλληνας easy rider που έκανε το Αθήνα - Τζακάρτα μέσα σε 68 ημέρες

Εδώ ο στόχος ήταν ένας, πολύ συγκεκριμένος: σημείο εκκίνησης Αθήνα, τελικός προορισμός Τζακάρτα. Ο Κωνσταντίνος Μητσάκης, φωτογράφος, αρθρογράφος και πάνω απ’ όλα λάτρης της μοτοσυκλέτας, αποφάσισε να διασχίσει με αυτήν τον «Δρόμο του μεταξιού», τη διαδρομή που ακολουθούσαν κάποτε τα καραβάνια για να φέρουν από την Ανατολή μετάξι, εξωτικά μπαχαρικά και άλλα καλούδια, στις αγορές της Δύσης.
Σήμερα λοιπόν, με μηχανή, και συγκεκριμένα με μία Honda CRF1000L Africa Twin, αυτή η διαδρομή διαρκεί 68 ημέρες. Τόσες χρειάστηκε ο αναβάτης για να φτάσει στον τελικό προορισμό. Συνολικά διέσχισε 8 χώρες: Τουρκία, Ιράν, Πακιστάν, Ινδία, Μιανμάρ, Ταϊλάνδη, Μαλαισία, Ινδονησία.

Κάθε χώρα μία περιπέτεια από μόνη της! Μιλάμε για εντελώς διαφορετικές συνθήκες - καιρικές, καθημερινές, ζωτικές. Που σημαίνει ότι σε ένα τέτοιο ταξίδι δεν αρκεί μόνο να υπολογίζεις πόσα καύσιμα έχεις (και πόσο ποιοτικά καύσιμα θα βρεις), πόσο αντέχουν τα λάστιχά σου και πού πρέπει να διανυκτερεύσεις όταν κουραστείς. Έχεις να αντιμετωπίσεις άλλες καταστάσεις, τα απρόοπτα!
Για να διασχίσει το Δυτικό και Κεντρικό Πακιστάν, όπου υπήρχε ο κίνδυνος επιθέσεων από Ταλιμπάν ή το ISIS, έπρεπε να είναι με ένοπλη στρατιωτική συνοδεία. Και για να φτάσει μέχρι την Τζακάρτα της Ινδίας έπρεπε να ζήσει τους 55 βαθμούς Κελσίου στην έρημο Βελουχιστάν και τις βροχές και μουσώνες σε Μιανμάρ, Ταϊλάνδη και Μαλαισία.

Άλλα, λιγότερο ή περισσότερο safe, αλλά πάντα συμβολικά ταξίδια που έχει κάνει ο ίδιος:
  • Ταίναρο (Ελλάδα) - Nordkapp (Νορβηγίας): ταξίδεψε από το δεύτερο νοτιότερο χερσαίο ακρωτήρι της Ευρώπης μέχρι το βορειότερο χερσαίο ακρωτήρι της Ευρώπης, με μία Honda Africa Twin CRF 1000 ADV Sport, διανύοντας συνολικά 4.000 χλμ. Είχε παρέα στην ίδια μηχανή τον γιο του!
  • Αρχαία Ολυμπία – Χιροσίμα: διένυσε συνολικά 16.600 χιλιόμετρα για 55 ημέρες, με μία Honda CRF 250 Rally και το οργάνωσε με τέτοιον τρόπο ώστε να φτάσει ανήμερα της συμπλήρωσης των 73 χρόνων από τη ρίψη της ατομικής βόμβας στη Χιροσίμα, για να στείλει ένα μήνυμα ειρήνης.
  • Αθήνα – Τόκιο: ακολουθώντας τη διαδρομή του Υπερσιβηρικού δρόμου (Trans-Siberian Road), διένυσε συνολικά 13.400 χιλιόμετρα με μία Honda Supra-X 125 Helmin μέσα σε 45 ημέρες.


3. Από την Αλάσκα μέχρι την Αργεντινή με μία μηχανή

Για κάποιους καθένα από αυτά είναι ένα ταξίδι ζωής, ένα άπιαστο όνειρο, ένα πλάνο για το οποίο προετοιμάζονται μέρες, μήνες, χρόνια:
Παταγωνία, Αμαζόνιος, Άνδεις, Αμερικανικός Νότος, Αλάσκα.

«Hold my cerveza»! Ο Alex Chacon, μεξικανός στην καταγωγή, είδε όλα αυτά τα highlights της αμερικανικής ηπείρου, μέσα σε 500 ημέρες, με μία μοτοσυκλέτα, την αγαπημένη του Kawasaki KLR 650.
Μόλις ξεμπέρδεψε με τις σπουδές του στο Πανεπιστήμιο του Τέξας, ετών 24, έβαλε λεφτά στην άκρη για 6 μήνες, πούλησε ό,τι είχε και δεν είχε, αυτοκίνητο, ρούχα, προσωπικά αντικείμενα, αίμα, νεφρά, συκώτια, χέρια, πόδια και ξεκίνησε για ένα ταξίδι. Το αρχικό πλάνο ήταν να φτάσει από τις ΗΠΑ στον Παναμά, αλλά τελικά το ταξίδι κράτησε λίιιγο παραπάνω και ο Alex έφτασε λίιιγο πιο μακριά.
Οι 180 μέρες έγιναν 500!
Διέσχισε συνολικά 23 χώρες. Τα είδε όλα: τις Άνδεις του Περού, τη ζούγκλα της Κόστα Ρίκα, το Βόρειο Σέλας στην Αλάσκα.
«Με τι λεφτά;», ε; Αρχικά μείωσε στο ελάχιστο τα έξοδά του. Κατασκήνωνε σε parking ή όπου έβρισκε/όπου επιτρεπόταν, έτρωγε κυρίως κονσέρβες, και αναζητούσε μέρη για διανυκτέρευση μέσα από online πλατφόρμες όπως το Couchsurfing – ναι, υπάρχει ακόμη.
Αλλά το βασικότερο, το ιδιοφυές, που έκανε για άλλους λόγους και τελικά ως μέσο χρηματοδότησης της ταξιδάρας του, ήταν το εξής: άρχισε να μοιράζεται τις εμπειρίες του σε ένα blog, με φωτογραφίες, βιντεάκια, tips, χάρτες, όλο το πακέτο.
Προσέλκυσε πολλούς fans. Και ξέρεις πώς πάει, μαζί με τα πολλά κλικς σκάνε και οι χορηγοί, για λίγη καλή διαφήμιση. Κι έτσι έσκασε η Kawasaki, η οποία του δώρισε $1.000 για να πάρει μία καινούργια μοτοσικλέτα, αλλά και μία εταιρία φωτογραφικών μηχανών, που του χάρισε 5 με 6 go pro κάμερες για να βγάζει - και να μοιράζεται με όλους εμάς που διψάμε για ταξίδια - καλύτερα πλάνα.

Το αποκορύφωμα του ταξιδιού του, σύμφωνα με την ταπεινή μας γνώμη.
Εντάξει τον έχουν ρωτήσει όλοι τον άνθρωπο, ποια χώρα του άρεσε περισσότερο, τι τον ενθουσίασε πιο πολύ και όλα τα κλισέ. Δεν ξέρει τι να πρωτοδιαλέξει. Αλλά εμείς ξέρουμε, έχουμε άποψη, το ξεθάψαμε στα βιντεάκια του και δεν μπορούμε να σταματήσουμε να το χαζεύουμε:
Διέσχισε τη μεγαλύτερη αλυκή στον κόσμο, το Uyuni Salt Flat στη Βολιβία, με μηχανή!


Εντάξει αν έχεις δει ποτέ τίποτα καλύτερο που να περιλαμβάνει μηχανή και φύση, ή κάτι πιο κοντινό στο "παίρνω τη μηχανή μου και πετάω στα σύννεφα", στείλτο μας και φωνάζουμε εμείς οι ίδιοι εδώ αυτοπροσώπως την Kawasaki να σου σπονσοράρει το επόμενο ταξίδι, όποτε κι αν είναι αυτό.


4. Ένα εκατομμύριο μίλια με μοτοσυκλέτα για μία θεραπεία!

Οι μηχανές έχουν έναν badass αέρα. Όλοι μας το νιώθουμε. Και είναι κι αυτός, πάντα, ένας λόγος για τον οποίο η μοτοσυκλέτα είναι το μέσο που επιλέγεις, όποιος τύπος οδηγού κι αν είσαι.

Αλλά τίποτα και κανένας δεν είναι πιο badass από τον Paul Pelland, τον άνθρωπο που ταξιδεύει με τη μηχανή του σε όλον τον κόσμο, για να βρεθεί η θεραπεία ή, τουλάχιστον, ο καλύτερος τρόπος αντιμετώπισης της ασθένειας από την οποία υποφέρει ο ίδιος και εκατομμύρια άνθρωποι στη γη: Σκλήρυνση Κατά Πλάκας (Multiple Sclerosis).
Η ασθένεια αυτή είναι προς το παρόν ανίατη. Ή, όπως το είπε πριν από χρόνια ένας γιατρός σε ένα συνέδριο που παρακολούθησε ο Paul, η θεραπεία για τη σκλήρυνση κατά πλάκας είναι «1 εκατ. μίλια μακριά».
Οκ, μακριά, αλλά όχι και άπιαστο. Τι καθόμαστε; Να πάμε να τη φέρουμε. Ο «Longhaulpaul» από το 2012 έχει ξεκινήσει ένα ταξίδι σε όλον τον κόσμο, με μοτοσυκλέτα, μέχρι να συμπληρώσει 1 εκατ. μίλια, με σκοπό να συγκεντρώσει χρήματα που θα υποστηρίξουν την έρευνα για τη θεραπεία της ασθένειας.
Σε αυτό το τεράστιο ταξίδι, που ξεκίνησε με μία Yamaha Super Tenere 1200 αλλά αντικατέστηκσε με μία Star Venture, δωρεά της Yamaha, θέτει στόχους και προκλήσεις που θα προσελκύσουν δωρεές και χορηγίες και για τους σκοπούς της ιατρικής έρευνας.
Μπορείς να οδηγήσεις μοτοσυκλέτα αν έχεις σκλήρυνση κατά πλάκας;
Δεν είναι απλό πράγμα να οδηγείς μηχανή με μία ασθένεια που προσβάλλει το κεντρικό νευρικό σύστημα και προκαλεί συμπτώματα όπως τη μείωση όρασης, την αστάθεια στο περπάτημα ή την αδυναμία στα άκρα του σώματος.
Αλλά αν νιώθεις ότι το να οδηγείς μηχανή για σένα είναι ίδιο με το να αναπνέεις;
Ο Paul Pelland αγόρασε την πρώτη του μηχανή από έναν φίλο που του την παραχώρησε γιατί του χρωστούσε $50. Μία Honda CB 554 που είχε να κυκλοφορήσει 15 χρόνια - να άλλη μία μοτοσυκλέτα που έχει αφήσει εποχή. Την καθάρισε, την περιποιήθηκε και της έδωσε ζωή. Κι από τότε κόλλησε τον «ιό»!

Δεν έχει απλώς πάθος με τη μοτοσυκλέτα. Νιώθει ότι τον θεραπεύει. Τα τελευταία χρόνια που βρίσκεται on the road, διαρκώς, η υγεία του βελτιώνεται. Και δεν το λέει μόνο ο ίδιος, συμφωνεί και ο γιατρός του: Το πάθος του τον βοηθά να αντιμετωπίσει τα συμπτώματα της ασθένειας.
Σε όλες αυτές τις συνεδριάσεις, συναντήσεις, events που κάνει στα ταξίδια του, έχει ένα μήνυμα προς όλους όσους αντιμετωπίζουν μία ασθένεια σε αυτόν τον κόσμο: βρες κάτι που σε παθιάζει και κάν’το πιο σημαντικό από την ασθένειά σου.
Μακάρι να μη σταματήσει ούτε στο ένα εκατ. μίλια να ταξιδεύει σε όλον τον κόσμο!


5. Mad Nomad: Δύο χρόνια και 2 μήνες σε 14 χώρες της Ασίας!

Ξέρεις πώς είναι αυτά. Χαιρετάς φίλους, σύντροφους, συναδέλφους, συγγενείς, κατοικίδια, και τους λες πάω ένα ταξιδάκι, μην με ψάξετε, θα λείπω για 10 μήνες. Και τελικά επιστρέφεις μετά από 2 χρόνια και 2μιση μήνες. Έχοντας γυρίσει 14 - ναι, δεκατέσσερις - χώρες της Ασίας.
Νομάς, λοιπόν, και στην κυριολεξία και στο ψευδώνυμό του, ο Mad Nomad (Ηλίας Βροχίδης), από το 2007 την ημέρα που έφυγε από τη Θεσσαλονίκη, για μία ταξιδάρα στην Ασία, μόνος του, με τη μοτοσυκλέτα του, μία Honda XR 250S!
Ταξίδεψε σε 14 ασιατικές χώρες: Τουρκία, Ιράν, Πακιστάν, Ινδία, Νεπάλ, Τουρκμενιστάν, Ουζμπεκιστάν, Τατζικιστάν, Κυργιζστάν, Καζακστάν, Αζερμπαϊτζάν, Γεωργία, Αρμενία και Ναγκόρνο-Καραμπάχ.
Και διένυσε συνολικά 73.000 χλμ.
Το βλέπεις στον χάρτη (η μαύρη γραμμή είναι το «πήγαινε» η γκρι είναι το «έλα»). Δε διαλέγει ποτέ τις ευθείες, γρήγορες διαδρομές. Πού είναι τα πιο ερημικά σημεία και οι πιο ξεχασμένοι κάτοικοι; Εκεί φτάνει. Και αποφεύγει την άσφαλτο, προτιμάει να είναι εκτός δρόμου, ακόμη πιο κοντά στη φύση.
Κλασικός τουρισμός VS φύση
Το τελευταίο που θέλει να κάνει ένας Mad Nomad, είναι να βλέπει τις χώρες ως τουρίστας. Ναι, θα δει τις πόλεις και τα αξιοθέατα, δε θα χάσει ούτε το Ταζ Μαχάλ ούτε την Τεχεράνη, την οποία φυσικά λάτρεψε. Αλλά είναι παιδί της φύσης και θα το ζήσει έτσι. Που σημαίνει ότι είναι έτοιμος για όλα: να χαθεί στη στέπα του Καζακστάν για 4 μέρες ψάχνοντας ένα αρχαίο τζαμί (με περιορισμένα καύσιμα και πολλή βροχή), να πέσει θύμα κλοπής στο εξωτικό Κυργιστάν ακόμη και να δεχτεί απειλές για τη ζωή του από ισραηλινούς στρατιώτες, στα σύνορα με την Παλαιστίνη.
Προετοιμασία 2 χρόνων!
Βέβαια δε θα ήταν τόσο άνετος και κουλ απέναντι σε όλα αυτά που έζησε, αν δεν είχε κάνει την κατάλληλη προετοιμασία, πριν το ταξίδι! Άρχισε να προετοιμάζεται 2 χρόνια πριν, για να τα προλάβει όλα: έφτιαξε όλη τη διαδρομή που θα έκανε, με τέτοιον τρόπο ώστε να αποφύγει χώρες με αναταραχές, βρήκε τι έγγραφα χρειαζόταν για τις άδειες εισόδου που θα χρειαζόταν για να περάσει τα σύνορα κάθε χώρας, διάβασε, εκπαιδεύτηκε, παρακολούθησε μαθήματα πρώτων βοηθειών στον Ερυθρό Σταυρό και, βασικότερο, προετοίμασε κατάλληλα τη μοτοσυκλέτα του και τον εξοπλισμό του!

Ακολουθούν τα βασικά tips για το πώς να κάνεις ένα ταξίδι 73.000 χλμ. με μία Honda XR 250S:

Μετά την Ασία, ο γύρος της Αφρικής!
Με μία Honda XR250, αυτή τη φορά, και όχι σόλο αλλά με παρέα, μία συνοδοιπόρο με τη δική της Honda, ο Mad Nomad ακολούθησε την ίδια συνταγή στην Αφρική: τη γύρισε ολόκληρη, κάνοντας κύκλους, ζιγκ ζαγκ και πάνω κάτω διαδρομές, για να ανακαλύψει τα πάντα. Τελικά κάλυψε 96.000 χιλιόμετρα σε 39 χώρες, και γύρισε στη βάση του, Θεσσαλονίκη, μετά από 3 χρόνια.
Στα τελευταία νέα, όπως ενημερώνει μέσα και από το blog του, που έχει οδηγίες και συμβουλές για τα πάντα σχετικά με ταξίδια, ο Mad Nomad προετοιμαζόταν για μία ταξιδάρα στη Λατινική Αμερική και άφηνε μία βασική συμβουλή προς όλες τις ταξιδιάρες ψυχές εκεί έξω: Η μεγαλύτερη δυσκολία είναι να το πάρεις απόφαση και να κάνεις το πρώτο βήμα, δηλαδή να αρχίσεις την προετοιμασία. Μόλις το κάνει, ό,τι πρόβλημα κι αν προκύψει, το αντιμετωπίζεις.

Εκτός αν αυτό το πρόβλημα είναι ένας κορονοϊός που έχει βάλει πάγο στα σχέδιά μας. Αλλά κουράγιο, θα έρθουν και τα ταξίδια με τις μοτοσυκλέτες! Να είστε έτοιμοι!


ΠΗΓΗ


“Εκείνος που δεν ταξιδεύει, δεν έχει γνωρίσει την αξία των ανθρώπων.”
Μαυριτανική παροιμία.

User avatar
korobilis7
Παλιά καραβάνα
Παλιά καραβάνα
Posts: 1344
Joined: 12 Mar 2010 23:42
Location:
Contact:

Re: Τα πιο μακρινά ταξίδια που έγιναν ποτέ με μοτοσυκλέτα

Post by korobilis7 »

O Paolo Cattaneo είναι ένας 40χρονος Ιταλός «κομπιουτεράς», που πριν από 6 χρόνια αποφάσισε πως είχε πια περάσει αρκετή από τη ζωή του μπροστά στις οθόνες. Πούλησε ότι είχε και δεν είχε, αγόρασε μια KTM 1190 Adventure και ξεκίνησε να κάνει τον γύρο του κόσμου. Μετά από σχεδόν 200.000 απροβλημάτιστα χιλιόμετρα καβάλα στο 1190, έχοντας περάσει από Αυστραλία, Αμερική και Ευρώπη, κατέληξε Ελλάδα, όπου χάρη στην ΚΤΜ καταφέραμε να τον συναντήσουμε και να του πάρουμε μια απολαυστική συνέντευξη.

Ο Paolo είναι πανύψηλος και μιλάει άπταιστα αγγλικά, πέρα από τα ιταλικά του. Χαμηλών τόνων, ήρεμος, αλλά πρόσχαρος και αισιόδοξος, βρίσκοντας πάντα το θετικό στοιχείο σε κάθε ιστορία, ανοιχτός να μιλήσει για ότι έχει ζήσει τα τελευταία χρόνια στον δρόμο, ένας άνθρωπος που δείχνει να έχει φιλοσοφήσει απόλυτα τον νέο τρόπο ζωής του.


Δεν είναι να απορεί κανείς που η ΚΤΜ «υιοθέτησε» τον ταξιδιώτη με το 1190 Adventure, τον άνθρωπο που αναδεικνύει με τον καλύτερο τρόπο την αξιοπιστία των μοτοσυκλετών του αυστριακού εργοστασίου, προσκαλώντας τον να δοκιμάσει και να συγκρίνει με τη μοτοσυκλέτα του το νέο 890 Adventure.

Κάπως έτσι, ο Paolo βρέθηκε στη Ναύπακτο για την δημοσιογραφική παρουσίαση του νέου αυστριακού μοντέλου, και αντάλλαξε για κάποιους μήνες την προσωπική του 1190 με το 890, για ένα hardcore Adventure test διαρκείας.


Εμείς συναντήσαμε τον Paolo στο νέο Central Store της ΚΤΜ, στις Αχαρνές, όπου μίλησε μαζί μας και φωτογραφήθηκε στο μαγαζί και μαζί με το 890 Adventure.

Image

ΒΙΚΕΙΤ: Πες μας δυο λόγια για τον εαυτό σου.

Paolo Cattaneo: Κατάγομαι από την Ιταλία, αλλά το 2010 μετακόμισα στην Αυστραλία. Το 2015 αγόρασα ένα ΚΤΜ 1190 Adventure για να κάνω μαζί του τον γύρο του κόσμου. Ξεκίνησα με τον γύρο της Αυστραλίας, και μετά έστειλα με φορτωτική τη μοτοσυκλέτα στη Νότια Αμερική όπου και συνέχισα το ταξίδι μου. Από τη Νότια στην Κεντρική και κατόπιν στη Βόρεια Αμερική. Σειρά είχε η Ευρώπη, και πάνω που ήμουν έτοιμος να διασχίσω την Ασία, «έσκασε» ο Κορωνοϊός.
Τη στιγμή που τα σύνορα ξεκίνησαν να κλείνουν εγώ βρισκόμουν στην Ελλάδα, κι εδώ είμαι ακόμα. Για να είμαι σε όσο πιο ζεστό κλίμα ενώσω περίμενα, τον Μάρτιο του 2020 πήρα το καράβι για Κρήτη και παρέμεινα εκεί για ένα ολόκληρο χρόνο.


ΒΙΚΕΙΤ: Ο αρχικός στόχος όμως ήταν να κάνεις τον γύρο του κόσμου, σωστά;

Paolo Cattaneo: Σωστά. Παραιτήθηκα από τη δουλειά μου -εργαζόμουν στην πληροφορική για τα προηγούμενα 15 χρόνια- πούλησα όλα τα υπάρχοντα μου, και ξεκίνησα να κάνω τον γύρο του κόσμου.

ΒΙΚΕΙΤ: Δεκαπέντε χρόνια μπροστά σε οθόνες. Μάλλον έφτασε η στιγμή που είπες «αρκετά».

Paolo Cattaneo: (γελάει) έτσι ακριβώς. Για δεκαπέντε χρόνια βρισκόμουν μπροστά σε μια οθόνη για 10-15 ώρες καθημερινά. Κάποια στιγμή κοίταξα έξω και σκέφτηκα «νομίζω πως πρέπει να βρεθώ εκεί, μου αρέσουν όσα συμβαίνουν έξω». Δεν ήμουν παντρεμένος, ούτε είχα παιδιά, κι έτσι αποφάσισα να το ρισκάρω.

BIKET: Πόσο χρονών είσαι;

Paolo Cattaneo: Σαράντα.

BIKEIT: Φαίνεσαι πιο νέος.

Paolo Cattaneo: (γελάει) ίσως φταίει η ζωή που κάνω τον τελευταίο καιρό. Από την άλλη όπως είπα, ούτε παντρεμένος είμαι, και ούτε έχω παιδιά, οπότε ίσως κι αυτοί οι παράγοντες μου κόβουν χρόνια.

ΒΙΚΕΙΤ: Πώς διάλεξες την 1190 Adventure της ΚΤΜ ως τη μοτοσυκλέτα με την οποία θα έκανες τον γύρο του κόσμου;

Paolo Cattaneo: Δεν είχα ποτέ μου μοτοσυκλέτα της ΚΤΜ, παρόλο που ξεκίνησα να οδηγώ μοτοσυκλέτα από τα 9-10 μου χρόνια. Βλέπετε ο θείος μου είναι φανατικός με τη μοτοσυκλέτα, και μανιακός με τη Moto Guzzi. Φυσικό αφού μεγαλώσαμε στα βόρεια της Ιταλίας, κοντά στο Mandello del Lario. Τώρα, ενώ όλη μου τη ζωή οδηγούσα street μοτοσυκλέτες -όπως Kawasaki ZXR κ.α.- το 2013, όταν αποφάσισα να ταξιδέψω και ήθελα μια πιο άνετη touring μοτοσυκλέτα, έκανε το ντεμπούτο της η KTM 1190 Adventure. Την έκανα test-ride κι έπαθα πλάκα με την δύναμη της. Αμέσως συνειδητοποίησα πως αυτή ήταν η μοτοσυκλέτα που έψαχνα. Ψηλή, με επιδόσεις Superbike, με εκπληκτικό πλαίσιο, αναρτήσεις και φρένα, και δυνατότητα κίνησης σε όλα τα εδάφη. Κάπως έτσι ξεκίνησα να μαζεύω λεφτά και την αγόρασα.

Image


ΒΙΚΕΙΤ: Μια ψηλή μοτοσυκλέτα για έναν ψηλό ταξιδιώτη.

Paolo Cattaneo: Ακριβώς. Είμαι 1.90, και η 1190 Adventure μου ήρθε κουτί.

ΒΙΚΕΙΤ: Τι είπαν όσοι άκουσαν πως θέλεις να κάνεις τον γύρο του κόσμου με μια ΚΤΜ;

Paolo Cattaneo: Κάποιοι έχουν ακόμα αμφιβολίες για την αξιοπιστία των ΚΤΜ, όμως δεν τους άκουσα. Έξι χρόνια έχουν περάσει, και με το 1190 Adventure έχω διανύσει 190.000+ χιλιόμετρα, με καμία βλάβη και καμία αστοχία! Μηχανικά προβλήματα, μηδέν! Και αυτό δεν μου έχει συμβεί με καμιά από τις μοτοσυκλέτες μου (γελάει).
Ταξιδεύοντας μοιράζομαι τις περιπέτειες μου στα social media, ανεβάζοντας φωτογραφίες και βίντεο κυρίως στο Instagram. Και μετά από κάποια χρόνια, η ΚΤΜ με ανακάλυψε και ήρθε σε επαφή μαζί μου, θέλοντας να μάθουν περισσότερα για το ταξίδι μου. Και κάπως έτσι, μου έστειλαν πρόσκληση να δοκιμάσω το νέο 890 Adventure που παρουσιάστηκε το 2021 στους δημοσιογράφους, στη Ναύπακτο. Εκεί λοιπόν ξεκίνησε και η επίσημη συνεργασία μας.

ΒΙΚΕΙΤ: Μίλησε μας για το ταξίδι σου. Ποιες στιγμές έμειναν χαραγμένες στη μνήμη σου; Τις καλές και τις κακές.

Paolo Cattaneo: Κυρίως έχω καλές στιγμές να θυμάμαι. Καταρχήν αυτή ήταν μια εντελώς νέα εμπειρία για μένα. Δεν είχα κάνει ποτέ μεγάλο ταξίδι με μοτοσυκλέτα πριν ξεκινήσω τον γύρο του κόσμου.
Πριν το ταξίδι είχα μετακομίσει από την Ιταλία στις Η.Π.Α. και από εκεί στην Αυστραλία, οπότε κατά μία έννοια ήμουν ήδη ταξιδιώτης, αλλά ποτέ με μοτοσυκλέτα.
Η Νότια Αμερική ήταν για μένα ίσως το μεγαλύτερο όνειρο, με απίστευτα τοπία όπως ο αυτοκινητόδρομος Carretera Austral στην Χιλή με τους παγετώνες, τις λίμνες και τα εθνικά του πάρκα, ή η έρημος αλατιού Salar de Uyuni στη Βολιβία, όπου γίνονται και απόπειρες για παγκόσμια ρεκόρ ταχύτητας. Απόκοσμα μέρη τα οποία έχεις δει μόνο σε καρτ-ποστάλ ή στο youtube, που τώρα είχα τη δυνατότητα να δω από κοντά, και να οδηγήσω τη μοτοσυκλέτα μου εκεί!
Και κάποιες, λίγες, κακές στιγμές, όπως με κάποιες μικρές πτώσεις. Ευτυχώς παρόλο που είχα αρκετές πτώσεις σε χωματόδρομους, δεν τραυματίστηκα, άλλωστε περίμενα να έχω αυτές τις πτώσεις στο χώμα, με μια βαριά μοτοσυκλέτα που ήταν μάλιστα φορτωμένη για μεγάλο ταξίδι.

ΒΙΚΕΙΤ: Τι εφόδια μετέφερες μαζί σου, φορτωμένα στη μοτοσυκλέτα σου;

Paolo Cattaneo: Έχω ένα σετ μαλακών πλαϊνών βαλιτσών, ένα σάκο στη σχάρα, και ένα tank-bag. Στη μια βαλίτσα έχω όσα χρειάζομαι για κάμπινγκ, τη σκηνή και το στρώμα μου, τα κουζινικά μου, ενώ στην άλλη έχω διάφορα ηλεκτρονικά εξαρτήματα, νερό, μερικές φορές φαγητό, κλπ. Στο Tank-Bag έχω τα ευπαθή ηλεκτρονικά μου εργαλεία, όπως τις κάμερες μου, μικρά drone που κουβαλώ, κ.α., ενώ στο σακίδιο της σχάρας έχω τα ρούχα μου.

BIKEIT: Έχεις εξοπλίσει τη 1190 με έξτρα αξεσουάρ για το ταξίδι;

Paolo Cattaneo: Όχι! Η 1190 φορά ποδιά και προστατευτικά κάγκελα. Όσον αφορά στο 890, αυτό έχει αρκετά PowerParts (σσ. Τα επίσημα αξεσουάρ της ΚΤΜ), όπως προστατευτικά ρεζερβουάρ, προβολάκια ομίχλης, τις βάσεις για πλαϊνές βαλίτσες, την πιο άνετη σέλα, Cruise Control, το Rally Pack που χαρίζει στη μοτοσυκλέτα ένα ακόμα Ride Mode (Rally), και το τελικό της Akrapovic.

ΒΙΚΕΙΤ: Είχες μηχανικές γνώσεις για επισκευές της μοτοσυκλέτας, όταν ξεκίνησες το ταξίδι;

Paolo Cattaneo: Δεν έχω πτυχίο μηχανικού, ενώ έμαθα όσα χρειαζόμουν μέσω βίντεο που βρήκα στο… youtube , και με την εξάσκηση.

Επειδή η 1190 Adventure είναι μια υπέρ-εξελιγμένη μοτοσυκλέτα όσον αφορά στον κινητήρα και στα μηχανικά της μέρη, είναι καλύτερο να αναζητήσεις εξουσιοδοτημένο συνεργείο αν έχεις κάτι σοβαρό. Ευτυχώς η ΚΤΜ έχει dealers σχεδόν σε όλες τις μεγάλες πόλεις ανά τον κόσμο, όμως τις περισσότερες βασικές εργασίες συντήρησης τις έκανα μόνος μου.
Εργασίες όπως η αλλαγή λαδιών, το να αλλάξω τακάκια στα φρένα ή την αλυσίδα, το φίλτρο αέρα, το φίλτρο λαδιού, όλες δηλαδή τις μικρό-εργασίες συντήρησης.

Image

ΒΙΚΕΙΤ: Είχες πολλά σκασμένα ελαστικά;

Paolo Cattaneo: Όχι, δεν είχα, ίσως 3-4 μόνο, σε 190.000 χιλιόμετρα! Πέρα από αυτό, τα tubeless ελαστικά επιδιορθώνονται πολύ εύκολα και γρήγορα.

ΒΙΚΕΙΤ: Ποια ήταν η σχέση σου με τους ντόπιους κατά το ταξίδι σου;

Paolo Cattaneo: Όταν ταξιδεύεις με μοτοσυκλέτα μόνος, ξεχωρίζεις σαν τη μύγα μέσα στο γάλα. Αν ταξιδεύεις με άλλους αναβάτες, συνήθως οι ντόπιοι δεν ασχολούνται μαζί σου. Όταν όμως είσαι μόνος, είναι πολλοί εκείνοι που θα έρθουν να σου πιάσουν κουβέντα. Ακόμα και στο βενζινάδικο, ο υπάλληλος θα δει την πινακίδα σου και θα σε ρωτήσει από πού είσαι, ή πού πηγαίνεις, και αυτή η φυσική περιέργεια των ανθρώπων σε κάνει επίκεντρο της προσοχής, και κάνεις εύκολα γνωριμίες παντού.
Όλη την ώρα δεχόμουν προσκλήσεις για καφέ, γεύμα, ή για φιλοξενία στα σπίτια αγνώστων! Στην Ευρώπη αυτό συμβαίνει λιγότερο, καθώς οι μοτοσυκλέτες είναι κοινός τόπος, όλοι έχουν από μία, και δεν ξεχωρίζεις. Όμως στην Αμερική και στην Αυστραλία η μοτοσυκλέτα λειτουργεί σαν μαγνήτης, όλοι θέλουν να μάθουν κάτι για σένα αλλά και να σε βοηθήσουν -ειδικά αν είναι κι οι ίδιοι μοτοσυκλετιστές.
Ειδικά στη Νότια Αμερική, υπάρχουν πολλά club και ενώσεις αναβατών, και δεν έχει σημασία τι μοτοσυκλέτα καβαλάς. Θα σου φερθούν το ίδιο αν είσαι καβάλα σε ένα πενηντάρι ή σε μια μοτοσυκλέτα 1.200 κυβικών. Οι αναβάτες εκεί θέλουν να ακούσουν την ιστορία σου, θέλουν να μοιραστούν μαζί σου το πάθος για μοτοσυκλέτα.

ΒΙΚΕΙΤ: Πώς διαχειριζόσουν το θέμα της ασφάλειας σου, σε επικίνδυνα μέρη για ταξιδιώτες;

Paolo Cattaneo: Κάποιος έκλεψε το τσαντάκι με τα εργαλεία μου στον. Μια νύχτα είχα παρκάρει τη μοτοσυκλέτα στον δρόμο, μπροστά από το διαμέρισμα ενός φίλου, και δεν ανησυχούσα, καθώς πίστευα πως βρισκόμουν σε ένα απόλυτα ασφαλές μέρος του δυτικού κόσμου. Κι όμως, όταν ξύπνησα το πρωί, ανακάλυψα πως το τσαντάκι με τα εργαλεία, αλλά και το τσαντάκι του τιμονιού είχαν κάνει φτερά. Αυτό συνέβη στον… Καναδά! Οπότε θα μπορούσαμε να πούμε πως για μένα, η πιο επικίνδυνη χώρα του κόσμου αποδείχτηκε ο Καναδάς (γελάει)!
Στην Νότια Αμερική οι άνθρωποι ήταν εξαιρετικοί. Φυσικά δεν άφηνα τη μοτοσυκλέτα ποτέ στον δρόμο μόνη της, αλλά αρκετές φορές που χρειάστηκε να πάω στο σούπερ-μάρκετ για ψώνια και άφηνα απ’ έξω τη μοτοσυκλέτα, ήταν πολλοί εκείνοι που μου έλεγαν «κάνε τα ψώνια σου και μη φοβάσαι, θα σου προσέχουμε εμείς τη μοτοσυκλέτα», και όντως μου πρόσεχαν την ΚΤΜ μου και τα έβρισκα όλα όπως τα είχα αφήσει.
Όταν σε βλέπουν μόνο σου να κάνεις ένα τέτοιο ταξίδι οι άνθρωποι γενικότερα θέλουν να γίνουν μέρος της εμπειρίας αυτής, δεν θέλουν να τη χαλάσουν. Κι αυτή είναι η ομορφιά του να ταξιδεύεις.
Στα πιο επικίνδυνα μέρη, για παράδειγμα στη Βραζιλία, όπου δεν πρέπει να εμπιστεύεσαι απλά το GPS, ειδικά στα αστικά κέντρα, καθώς θα μπορούσες να βρεθείς χωρίς να καταλάβεις κοντά σε κάποια Φαβέλα, είχα τη βοήθεια των ντόπιων, που με προστάτευαν από τις κακοτοπιές. Για να μεταβώ με ασφάλεια στο μέρος που ήθελα, με παραλάμβαναν μοτοσυκλετιστές από τοπικές λέσχες που ερχόταν ομαδικά μαζί μου, 4-5 ή περισσότεροι κάθε φορά.

ΒΙΚΕΙΤ: Πώς τα πέρασες στην Κρήτη όπου έμεινες έναν χρόνο;

Paolo Cattaneo: Wow! Ξέρεις, ανακάλυψα την Κρήτη… κατά λάθος. Όταν βρέθηκα στην Ελλάδα, με την πανδημία να έχει κλείσει τα σύνορα, θέλησα να μετακινηθώ όσο πιο νότια γινόταν, απομονωμένος κατά έναν τρόπο σε ένα νησί. Κι έτσι ερωτεύτηκα την Κρήτη! Πραγματικά άφησα ένα κομμάτι της καρδιάς μου σε αυτό το νησί. Τι όμορφο μέρος.
Για οδήγηση μοτοσυκλέτας, η Κρήτη είναι από τα ομορφότερα μέρη του κόσμου. Μπορείς να βρεθείς από την παραλία στις ψηλές βουνοκορφές των 2.000 μέτρων και πάλι πίσω στην παραλία μέσα σε 50 χιλιόμετρα. Φανταστικά τοπία, και μπόλικη αδρεναλίνη στην οδήγηση, αλλά και φιλόξενοι άνθρωποι που με έκαναν να αισθάνομαι σαν στο σπίτι μου.

ΒΙΚΕΙΤ: Μια και μιλήσαμε για οδήγηση, ποια μέρη στον κόσμο θεωρείς πως είναι τα καλύτερα για ταξίδι με μοτοσυκλέτα, και ποια τα χειρότερα;

Paolo Cattaneo: Κάποιες φορές οι ίδιοι δρόμοι είναι οι καλύτεροι και οι χειρότεροι μαζί! Κατά τη γνώμη μου η Νότια Αμερική έχει μερικούς από τους πιο συναρπαστικούς δρόμους για Adventure μοτοσυκλέτα. Ειδικά το Περού έχει μερικούς πραγματικά πανέμορφους δρόμους, με φοβερά τοπία και μηδαμινή ασφάλεια, δίχως μπαριέρα πλάι στον γκρεμό. Κακοί οδηγοί, κακή ποιότητα βενζίνης, κακό οδόστρωμα, μεγάλο υψόμετρο, τα έχει όλα! Ακραίες καταστάσεις, υψηλή επικινδυνότητα, απίστευτη ομορφιά.
Η Βολιβία είναι μια ακόμα χώρα που προσφέρει συναρπαστική Adventure οδήγηση, ενώ όσον αφορά στην Ευρώπη θα επέλεγα την Ελλάδα αλλά και τη Σκωτία, για τα τοπία και τους δρόμους τους. Φυσικά υπάρχουν πάρα πολλοί όμορφοι δρόμοι σε όλες τις χώρες του κόσμου, αλλά για μένα η Νότια Αμερική παίρνει το στέμμα όσον αφορά στην οδήγηση περιπέτειας.

ΒΙΚΕΙΤ: Ποια μέρη του κόσμου απομένουν για να επισκεφθείς όταν ανοίξουν τα σύνορα;

Paolo Cattaneo: Έχω μόνο την Ασία και την Αφρική ακόμα…

ΒΙΚΕΙΤ: «Μόνο;» (γέλια)

Paolo Cattaneo: (γέλια) Ναι. «Μόνο» δυο μικρές ηπείρους ακόμα. Αλλά δεν έχω κάποιο deadline, δεν βιάζομαι. Αυτή είναι η ζωή μου τώρα, και την αποδέχομαι.

Image

ΒΙΚΕΙΤ: Είσαι νομάδας.

Paolo Cattaneo: Είμαι νομάδας, και πιο συγκεκριμένα θα έλεγα είμαι ψηφιακός νομάδας (Digital Nomad), καθώς ανεβάζω κάποια άρθρα στο διαδίκτυο για το ταξίδι μου, και τροφοδοτώ τον «κουμπαρά μου». Τα τελευταία πέντε χρόνια ξοδεύω τις οικονομίες μου, οπότε καταλαβαίνεις πως αυτό δεν είναι και πολύ καλό (γελάει).
Γράφω λοιπόν για το ταξίδι μου, ενώ κάνω και κάποια test μοτοσυκλετών στο κανάλι μου στο Youtube και αναπληρώνω όσα ξοδεύω.

ΒΙΚΕΙΤ: Έχεις υπολογίσει πόσα χιλιόμετρα θα έχει το 1190 Adventure σου όταν θα τελειώσεις το ταξίδι σου;

Paolo Cattaneo: Σίγουρα περισσότερα από 300.000 χιλιόμετρα. Μόνο και μόνο στην Αυστραλία διένυσα 37.000 χιλιόμετρα. Η Νότια και η Βόρεια Αμερική, συνολικά περίπου 100.000 χιλιόμετρα. Αλλά η μοτοσυκλέτα μου μεταφέρθηκε στην Αυστρία, και τώρα οδηγώ το νέο KTM 890 Adventure!

ΒΙΚΕΙΤ: Άλλαξες μοτοσυκλέτα όταν ήρθες στην Ελλάδα;

Paolo Cattaneo: Στην Ελλάδα έφτασα με το 1190 μου, ενώ μετά το event της δημοσιογραφικής παρουσίασης του 890 Adventure στη Ναύπακτο, οι άνθρωποι της ΚΤΜ μου δάνεισαν ένα 890, το οποίο δοκιμάζω αυτή την ώρα.
Δεν είμαι ακόμα σίγουρος με ποια μοτοσυκλέτα θα συνεχίσω το ταξίδι μου, πάντως το 890 δεν είναι δικό μου, είναι απλά δανεικό.

ΒΙΚΕΙΤ: Πώς συγκρίνονται οι 2 μοτοσυκλέτες

Paolo Cattaneo: Το 890 είναι σαφώς περισσότερο προηγμένο τεχνολογικά. Όχι μόνο το user interface, η οθόνη οργάνων δηλαδή κλπ., αλλά ο δικύλινδρος εν σειρά κινητήρας είναι ολοκαίνουργιος, δεν είναι ο γνωστός LC8, και παρόλο που είναι λιγότερα τα κυβικά από το 1190, η δύναμη του είναι εντυπωσιακή. Το 890 είναι καλύτερο όσον αφορά στην off-road οδήγηση, καθώς είναι πολύ ελαφρύτερο και έχει λιγότερο, πιο εύκολο γκάζι, ενώ μπορεί να οδηγηθεί το ίδιο καλά και σε ρυθμούς βόλτας.
Το 1190 είναι απλά… κτήνος! Θέλει να ανοίξεις το γκάζι, και να οδηγήσεις επιθετικά, δεν μπορείς να το χρησιμοποιείς σαν… παπάκι. Με το 890 κατάφερα να χαλαρώσω περισσότερο στην εκτός δρόμου οδήγηση, αλλά και στην καθημερινότητα. Το 1190 θέλει περισσότερη δύναμη και μεγαλύτερη εμπειρία για να ελέγξεις γκάζι και όγκο, ενώ το ψηλά τοποθετημένο ρεζερβουάρ προσθέτει στον βαθμό δυσκολίας. Το νέο ρεζερβουάρ του 890 που βρίσκεται χαμηλά κάνει σημαντική διαφορά, με τη μοτοσυκλέτα να είναι πολύ εύκολη στις μανούβρες.
Κι ενώ η 1190 Adventure ήταν η αγαπημένη μου μοτοσυκλέτα, τους τελευταίους 6 μήνες που οδηγώ το 890 Adventure το έχω συνηθίσει και αγαπήσει τόσο πολύ, που πλέον δεν μπορώ να αρνηθώ πως το νεότερο μοντέλο είναι καλύτερο παντού.

ΒΙΚΕΙΤ: Ποια είναι τα άμεσα σχέδια σου;

Paolo Cattaneo: Πρώτα από όλα, σχεδιάζω να περάσω το καλοκαίρι μου στην Ιταλία, ενώ κατόπιν θα μεταβώ στην Αυστραλία με αεροπλάνο, και μόλις χαλαρώσουν τα μέτρα και είναι εύκολο να συνεχίσω το ταξίδι μου, θα επιστρέψω στην Ελλάδα.

ΒΙΚΕΙΤ: Υπάρχει κάτι που θα ήθελες να επικοινωνήσεις με όσους διαβάσουν τη συνέντευξη σου;

Paolo Cattaneo: Ταξιδέψτε με τη μοτοσυκλέτα σας, πραγματικά αξίζει. Δεν έχει σημασία το πού ή το πόσο μακριά θα πάτε, η εμπειρία είναι πραγματικά συναρπαστική.

Καλή συνέχεια στο ταξίδι σου Paolo! Περιμένουμε ανυπόμονα τη συνέχεια.

παρακολουθήστε τα βίντεο του στο Youtube ΕΔΩ


ΠΗΓΗ


“Εκείνος που δεν ταξιδεύει, δεν έχει γνωρίσει την αξία των ανθρώπων.”
Μαυριτανική παροιμία.

Post Reply