Βόρεια και ανατολικά. *Φάκελος Ροδόπη

gkarvou
Νέος χρήστης
Νέος χρήστης
Posts: 60
Joined: 06 Sep 2016 11:18
Location:
Contact:

Βόρεια και ανατολικά. *Φάκελος Ροδόπη

Post by gkarvou »

Παρακάτω θα παρουσιαστεί μια βόλτα στην οροσειρά της Ροδόπης που βρίσκεται εντός συνόρων. Το κείμενο δεν αφορά μόνο "ταξιδιωτικές" πληροφορίες, αλλά και απο δικής μου πλευράς καταγραφή περιβαλλοντικών, κινηματικών και κοινωνικοπολιτικών συνθηκών στις περιοχές που πέρασα. Ελπίζω να μην κουράζω πολύ...

Image
Χοντρικά η διαδρομή

Image
η περιοχή της οροσειράς Ροδόπης.
Καλή ανάγνωση!



gkarvou
Νέος χρήστης
Νέος χρήστης
Posts: 60
Joined: 06 Sep 2016 11:18
Location:
Contact:

Re: Βόρεια και ανατολικά. *Φάκελος Ροδόπη

Post by gkarvou »

Λίγο που δεν είχα πάει ανατολικότερα των Σερρών, λίγο τα covidοκλειστά σύνορα, λίγο εκείνος ο φίλος που μου είχε κάνει χρόνια την πρόσκληση για την πινέζα, στο δικάβαλο δεκαήμερο μοτοσυκλέτας μου για το 2020 είπα να εξερευνήσω λίγο την οροσειρά της Ροδόπης επί ελληνικού εδάφους. Ξέρεις τώρα πως είναι να οργανώνεις ταξίδι για, το δικό σου, άγνωστο. ‘Άνοιγμα χαρτών, μάζεμα πληροφοριών που σου σκάσανε μες τον προηγούμενο χειμώνα, διαβάσματα σε forum κτλ. Δέκα μέρες είναι πολύς καιρός για να καλύψεις χιλιομετρικά μερικές εκατοντάδες χιλιόμετρα οπότε έβαζα στο μυαλό μου μια συνοριακή παράλληλη από δυτικά στα ανατολικά, όμως 3-4 μέρες πριν βλέποντας ένα κάλεσμα συναυλιακό, η πρώτη στάση άλλαξε. Θα ξεκινήσουμε από Χαλκιδική!
Θα ξημέρωνε μέρα καύσωνα, έπρεπε να υποστούμε 500+ χλμ εθνικής, που στα 70 κιόλας σπάζομαι, και το να σκεφτώ να περνάω τον κάμπο στις 12:00 με φουλ εξάρτηση στους 40+ μου έφερνε ίλιγγο. Κάτι ηλεκτρικές κόνξες τις είχα λύσει με σχολαστική ευλάβεια ενώ σχολαστικά είχα ασχοληθεί και με την λίπανση της αλυσίδας. Φόρτωμα από βραδύς, ξυπνητήρι στις 4:30 και πριν της 6 βουρ!

Image

Με το ξεκίνημα, δεν μου τα λέει καλά το βολτόμετρο, που στην ουσία είναι για μένα ένας δείκτης λειτουργίας των ηλεκτρικών. Πριν την Λαμία με πιάνει ρεζέρβα, γυρίζω, σβήνει. «Μαράκι … κάνουμε τσιγάρο κι αν δεν πάρει βλέπουμε… « Πήρε. Στην επόμενη που γύρισα ρεζέρβα πάλι τα ίδια …δεν πήρε. Υποψιάζομαι τον φταίχτη .. άνοιγμα της τρόμπας βενζίνης, καλά φάνηκε, κλείσιμο, πήρε. Οκ …η τρόμπα τραγουδάει. Κάτι που ήθελα νωρίς να φτάσω στο όρος Κάκαβος, κάτι που σκεφτόμουν να μπαίνω ντάλα καύσωνα σε πόλη με τριβάλιτσο, αφού δούλευε το άφησα μήπως γυρίσω Δευτέρα Θεσσαλονίκη να πάρω μια τρόμπα.
Το κεφάλι κάτω, ο ήλιος ντάλα. Περνάμε Θεσσαλονίκη, με τα απαραίτητα χασίματα περιφερειακά. Περνάμε την Κορώνεια, βλέπουμε την Βόλβη και στρίβουμε δεξιά, όχι τυχαία..τα έλεγε ο Μπουλάς:
,
και εκεί που είμαστε μες τον καύσωνα βλέπουμε μαυρίλα στα βουνά. Ρε λες?..μπαα …λες?... τέλος, πιάνει ένα μπουρίνι που σήκωνε την άσφαλτο. Εκατό μέτρα μέχρι να βρούμε απάγκιο σε ένα υπόστεγο καφενείου ήταν αρκετό να γίνουμε μουσκίδι! Έρχονται τα πρώτα τσίπουρα, αστράφτει το μυαλό και ακούω από τη Μαρία: «Ε, ναι! Γιατί σαν τη Χαλκιδική ΔΕΝ βρέχει!»!!..
Περνάει η μπόρα, καβαλάμε οδηγώντας μπαίνουμε σε αυτή τη φύση της Χαλκιδικής που η γκρι κουρτίνα που υπάρχει στο φόντο σου στέλνει πρώτο πλάνο ένα υπερζώντανο πράσινο και την δική σου διαδρομή χαραγμένη έντονα στο βρεγμένο ανθρακί της ασφάλτου μπροστά σου. Καβατζάρουμε Αρναία και πάμε για Μεγάλη Παναγιά, ταμπέλα αριστερά για σκουριές και μπαίνουμε στο χωματόδρομο που κατευθύνεται στις αμαρτωλές εργοταξιακές εγκαταστάσεις αλλά στην συνέχειά του καταλήγει, για εμάς, στο καμπ που στήνεται για δέκα μέρες, εφτά χρόνια τώρα, ενάντια στην λεηλασία της φύσης..

Image

Image

Παρκάρω στην ακρούλα να προσανατολιστούμε που θα στήσουμε σκηνή, μας δίνουν δυο βασικές κατευθύνσεις οι άνθρωποι εκεί και περπατάμε μες το δάσος να βρούμε το σημείο μας.

Image

Image

Μια οξιά δεξιά, μια οξιά αριστερά και τσουπ μπροστά μας ο Στέλιος!! Καλός φίλος που έχουμε γνωριστεί στα γλέντια των «Από μηχανής μουσικών» και τα λέμε στους σόσιαλ τοίχους. Τώρα πια νιώθω το μέρος σαν να το ήξερα, πόσο ωραίο να συναντάς φίλους σε απρόσμενα μέρη?! Το βράδυ συναντάμε και έτερους καπαδόκες (Δημήτρη, Θεοπούλα) από τους «από μηχανή..ς» καθώς υπάρχει μια μουσική συνάντηση στήριξης των αγώνων ενάντια στις λεηλασίες που μας κυκλώνουν.

Image

Είναι η πρώτη μέρα των διακοπών σε μια εποχή περιορισμού μετακινήσεων, επαφών, συναναστροφών και μας πετάει στα βαθιά των ελλείψεων. Μουσικές, φιλίες, μούτρα, χαμόγελα, κουβέντες….

Image



gkarvou
Νέος χρήστης
Νέος χρήστης
Posts: 60
Joined: 06 Sep 2016 11:18
Location:
Contact:

Re: Βόρεια και ανατολικά. *Φάκελος Ροδόπη

Post by gkarvou »

Ξυπνάω το πρωί στο αρχέγονο δάσος των Σκουριών, μια φύση που σου δείχνει την μικρότητά σου.

Image

Καφεδάκι και ώρα να κοιτάξω την «ασθενή» τρόμπα βενζίνης. Πριν ασχοληθώ, λιπαίνω την αλυσίδα μιας και έκανα 600+χλμ με σχολαστικότητα. Ανοίγω το καβούκι της και βλέπω ξεκάθαρα το πρόβλημα, ένα καλώδιο σώματος έχει ξεκολλήσει.

Image

Την βγάζω, την έχω στο χέρι και τώρα το μόνο που χρειάζομαι είναι λίγο καλάι και ένα κολλητήρι … ναι, σίγουρα μες στο πουθενά!!... Φίλοι λέμε ρεεε!! Ο Στέλιος βρίσκει άνθρωπο που μου φέρνει καλάι και κολλητήρι και το απόγευμα θα μπουν οι γεννήτριες του καμπ, οπότε και ρευμα. Άλλος «άγνωστος» διαδικτυακός φίλος «Αφρικανός» εκεί κοντά, μου προσφέρει την δική του αν την χρειαστώ. Φίλοι στα δίκτυα μου λένε «ζέστανε με αναπτήρα ένα κατσαβίδι» το κάνω… ΤΕΛΕΙΑ!!

Image

Εχουμε και χρόνο να πάμε βόλτα! Οπότε παραλλάσσοντας μια ατάκα από την ταινία «Τσίου» θα πω : «Έχεις φίλους?..Πας βόλτα!!»
Ας πάρουμε τον χωματόδρομο να βγούμε στην παραλία..σιγά δεν θα είναι μακριά..όχι μωρέ, τι παντελόνια και μπότες τώρα?... Τις επόμενες δυο ώρες ψάχνουμε σε ένα πυκνό από δέντρα και δρόμους δάσος με μια εξάτμιση που μας καίει τα δεξιά μας πόδια. Ευτυχώς, δεν ξέρω τι μπίλιες έστριψαν στο σύμπαν, και η Μαρία απάντησε «ΟΧΙ» σε κομβικό σημείο στην ερώτηση «Να πάμε από δώ?» και είχε έρθει για πρώτη φορά στο θέμα «Εντάξει, έχω βάλει το gps, δεν χανόμαστε..».

Image

Βολτάρουμε στο δάσος, βολτάρουμε στις παραλίες, βολτάρουμε στα ορεινά, η Χαλκιδική έχει διαδρομές που φλερτάρουν με τη θάλασσα και το βουνό, δεν ξέρω αν «σαν τη ΧαΛκιδική, δεν έχει», αλλά σίγουρα είναι ένα από τα υπέροχα μέρη.

Image

Image

Image

Στο καμπ είναι πολύ οργανωμένα τα πράγματα, μια ένδειξη αυτοοργάνωσης υψηλού επιπέδου. Οργανωμένοι χώροι τουαλετών και ντουζιέρες, όπως και αυτοοργανωμένη κουζίνα με φαγητά ημέρας για χορτοφάγους ή μη με ένα κόστος στην ουσία συμμετοχής στα έξοδα. Το βράδυ βρίσκομαι μπροστά από μια σκηνή παρακολουθώντας ένα live. Είναι στιγμές που μου θυμίζουν τη ζωή μου σαν σε ένα μακρινό παρελθόν. Το να είμαι όρθιος, μπροστά σε μια μουσική σκηνή, με μια μπύρα στο χέρι το νιώθω σε αυτή την εποχή σαν παλιές φωτογραφίες πάνω στο τζάκι. Συγκινούμε και χάνομαι από όλο αυτό, πολλές φορές σηκώνω το κεφάλι κοιτώντας τις φυλλωσιές που κρύβουν τον ουρανό και αφήνω αυτόν τον «θόρυβο» να έρχεται από το «μακρινό» μου παρελθόν, αφήνω μόνο αυτή την δόνηση του μπάσου να με συνδέει σαν μηχάνημα εντατικής με την πραγματική ζωή …πόσο μας έχουν λείψει? Πόσο ασύνδετοι είμαστε?....

Image

Η μέρα ξεκινάει από νωρίς καθώς έχει μάζεμα και δρόμο. Σκηνές, μπαγκάζια τούμπανα πάνω στο μηχανάκι και μιας και είχαμε χωματάκια χθες, μια καλή λίπανση στην αλυσίδα. Γυρνάω τις τελευταίες μου βόλτες στο χώρο που μπαίνει στα «φιλικά σημεία» για μελλοντικές επισκέψεις. Μιλάω με τον Στέλιο και μου δίνει μια ωραία θεώρηση του πως βάζει αυτός τα στίγματα στο χάρτη των ταξιδιών. «Εγώ κάνω κινηματικό τουρισμό» μου λέει, «πάω σε μέρη που η κοινωνία προσπαθεί να σταθεί μπροστά στην ισοπέδωση δείχνοντας την παρουσία της» και μου ανοίγει ένα ωραίο κεφάλαιο στο πως ταξιδεύεις και τι ιστορίες μαθαίνεις από τους τόπους που επισκέπτεσαι.
Η τρόμπα δεν έδειξε σημάδια αρρυθμίας μετά την επισκευή την προηγούμενη μέρα οπότε η πορεία ήταν βόρεια, βορειανατολικά. Στάση Δράμα για προμήθειες, μιας και πάμε πάλι «εκτός πολιτισμού», κατεύθυνση ανατολικά για Παρανέστι σε μια όμορφη διαδρομή που πια είχαμε την οροσειρά της Ροδόπης μπροστά μας. Στρίψιμο μες το χωριό αριστερά για τα τελευταία εξήντα χιλιόμετρα της ημέρα.

Image

Πρώτη επαφή με τον Νέστο στα δεξιά μας, στενό ασφάλτινο για σαράντα χιλιόμετρα και είμαστε πια μες τον εθνικό δρυμό Ροδόπης και το δάσος Φρακτού.

Image

Μας χωρίζουν είκοσι χωμάτινα χιλιόμετρα από το δασικό χωριό που θα κατασκηνώσουμε, στις παρυφές του Παρθένου Δάσους…

Image



Από τους ήχους της βραδιάς:



gkarvou
Νέος χρήστης
Νέος χρήστης
Posts: 60
Joined: 06 Sep 2016 11:18
Location:
Contact:

Re: Βόρεια και ανατολικά. *Φάκελος Ροδόπη

Post by gkarvou »

Έχουμε μπει στο «άγνωστό» μας, έχουμε αφήσει πίσω μας ότι έχει να κάνει με πολιτισμό και μας ρουφάει το δάσος στην καρδιά του εθνικού δρυμού Ροδόπης. Ένας χωματόδρομος λεωφόρος για τα επόμενα είκοσι χιλιόμετρα μας αδειάζει σιγά σιγά, προετοιμασία λες, για να αφήσουμε πίσω μας ότι έχει να κάνει με αστικές συνήθειες, εικόνες και ευκολίες. Αυτή η μανία μου πια να οδηγάω σε χωματόδρομο, μάλλον προέρχεται από το ότι δεν υπάρχει μπροστά σου τίποτε, εκτός από τον ίδιο τον δρόμο, που να διακόπτει την συνέχεια της φύσης. Αυτή η απουσία από το οπτικό σου πεδίο έργων πολιτισμού σου δίνει την ψευδαίσθηση του εξερευνητή στο μέγιστο.
Ανεβαίνοντας μας αποκαλύπτεται σιγά, σιγά η κυματομορφή της οροσειράς με τον ωχρό και πλάγιο απογευματινό φωτισμό. Κάνουμε στάση σε πηγή να γεμίσουμε νερά, γιατί δεν ξέρουμε τι υπάρχει στο σημείο κατασκήνωσης.

Image

Λίγο πιο μετά, σε ένα διάσελο, μια μπάρα ανοιχτή και ένας καταυλισμός με ξυλόσομπες που καίνε (!). Η πρώτη ερώτηση «Που πάτε?», «στο δασικό χωριό», «έχετε συνεννοηθεί?», «Ναι, με το δασαρχείο.» Για να ανέβεις στο δασικό χωριό, την διαμονή σου, την κίνησή σου προς το Παρθένο δάσος, θα πρέπει να έχεις τηλεφωνήσει να πάρεις άδεια από το δασαρχείο. Βασικά είναι εγκαταστάσεις που έχουν φτιαχτεί για τους υλοτόμους που σε αυτά τα μέρη είναι η βασική ασχολία πολλών κατοίκων, δεν είναι «ξενοδοχειακές» μονάδες. Στο Φρακτό έχει ξύλινα σπιτάκια με ρεύμα και ξυλόσομπα που μπορούν να σου δοθούν αν δεν είναι καταλυμένα από υλοτόμους όπως και κοινόχρηστους χώρους τουαλέτες, μπάνια, κουζίνα. Εμείς είμαστε αρρωστάκια κατασκήνωσης όμως. Φτάνουμε, κάνουμε μια γύρα, παίρνουμε πληροφορίες από τους ανθρώπους που μένουνε εκεί και στήνουμε σκηνή. Ασχολούμαι λίγο με την μηχανή, σπρέι αλυσίδα τώρα που είναι ζεστή δηλαδή και παίρνω θέση στον τραπεζόπαγκο. Η Πανσέληνος μας κάνει δώρο να είναι σήμερα και να είναι εκεί μπροστά μας!!

Image

Image

Τι ωραίο είναι να ξυπνάς εκεί στο πουθενά?! Λίγο προσαρμογή με τον καφέ και έτοιμοι για δρόμο. Κατεβαίνουμε και στριβούμε δεξιά με κατεύθυνση για Ελατιά.

Image

Image

Χωματόδρομος, όχι λεωφόρος πια, μας περνάει μέσα από το δάσος. Η περιοχή έχει πυκνή δασοκάλυψη και η ψηλότερη κορυφή αγγίζει τα 1.935μ. Παρά το μεγάλο υψόμετρο δεν υπάρχουν εκτεταμένα αλπικά τοπία και τα δέντρα φτάνουν μέχρι τις κορυφές. Το πυκνό δάσος σε συνδυασμό με το άφθονο τρεχούμενο νερό αποτελούν ιδανικό καταφύγιο για πολλά άγρια ζώα.

Image

Τα δάση είναι μεικτά με αειθαλή και κωνοφόρα αλλά το μεγαλύτερο μέρος αποτελείται από κωνοφόρα. Τα σπανιότερα είδη είναι η ερυθρελάτη και η σημύδα. Ερυθρελάτη ονομάζεται το Νορβηγικό έλατο και η οροσειρά της Ροδόπης είναι το νοτιότερο σημείο της Ευρώπης που το συναντάμε.

Image


Κοντά στα πενήντα χιλιόμετρα αυτή η χωμάτινη διαδρομή που από την μέση και μετά γίνεται λίγο δύσκολη. Δύσκολη με δικάβαλο και τριβάλιτσο, δύσκολη με βροχή. Παντού στο δρόμο τα προϊόντα της υλοτομίας, φτάνουμε στο δασικό της Ελατιάς.

Image

Εδώ δεν είναι σπιτάκια, αλλά ένα μεγάλο κτίσμα με όψη πολύβουων εγκαταστάσεων ΕΟΤ, εγκαταλειμμένο χωρίς να φαίνεται ίχνος πολυκοσμίας. Μάθαμε ότι όταν το 80 φτιάχτηκε για τις ανάγκες των δασεργατών είχε μέχρι και μαγείρους! Το δάσος της Ελατιάς είναι το μεγαλύτερο στην Ελλάδα γνωστό και ως Καρά-Ντερέ με ελεύθερους χώρους δασικής κατασκήνωσης και αναψυχής.

Image

Image

Κατηφορίζουμε για Σιδηρόνερο και σταματάμε όταν βλέπουμε ένα καφέ μες το χωριό. Το πιο multi καφέ που έχω συναντήσει! Η είσοδός του είναι ένα τυπικό χωριάτικο κατάστημα εργαλείων, κρέμονται σκεπάρνια, ψεκαστήρες κτλ. Μπαίνοντας πίσω από τα εργαλεία ψιλοφαίνονται οικιακά είδη και στο βάθος ψυγεία, μια πόρτα αριστερά σε περνάει σε ένα μπαλκόνι στεγασμένο που είναι ένα κλασικά αστικό σύγχρονο καφέ!! Οκ, τι καφέ μεσημεριάτικο, μπύρα, μεζέ? Βεβαίως!! Ντελικατεσεν!! Εκτός από ένα πλατό τυριών αλλαντικών, ένα λουκάνικο χειροποίητο με μεγάλα κομμάτια κρέατος και κάρυ… το μαγαζί γεμάτο επίσης με διάφορων ειδών αποξηραμένα άγρια μανιτάρια προς πώληση.
Δυστυχώς το φράγμα Θησαυρού ήταν κλειστό, οπότε η διαδρομή δίπλα στο Νέστο αδιέξοδο, κατεύθυνση Δράμα, είκοσι χιλιόμετρα πριν το Παρανέστι το τελευταίο βενζινάδικο για ανεφοδιασμό και ξανά το ανέβασμα από το Παρανέστι για Δασικό Φρακτού. Τη δεύτερη φορά που περνάς από ένα μέρος έχεις την ευκαιρία να μαζέψεις περισσότερες εικόνες, πάλι το ανέβασμα βλέποντας αυτό τον ωκεανό δάσους. Η απόφαση είναι αύριο να είναι λίγα τα χιλιόμετρα, αύριο θα πρέπει να πάρουμε τζούρα και από την ησυχία αυτού του μέρους….


Άρθρο ερωτηματικών για τα δασικά χωριά «ξενοδοχεία»: https://dasarxeio.com/2013/04/14/4348/



gkarvou
Νέος χρήστης
Νέος χρήστης
Posts: 60
Joined: 06 Sep 2016 11:18
Location:
Contact:

Re: Βόρεια και ανατολικά. *Φάκελος Ροδόπη

Post by gkarvou »

Το πρωί μια φύση που υπάρχει μας ξυπνάει, καφεδάκι

Image

μια μικρή …αλλά σχολαστική, ενασχόληση με τη λίπανση της αλυσίδας, ε, χώμα κάνουμε αφού, τα ελαφριά μπαγκάζια μας μαζί και δρόμο. Βγαίνουμε από την πρώτη μπάρα του «χωριού» και πάμε δεξιά στην δεύτερη ανοιχτή μπάρα. Αυτή εδώ η χωμάτινη κατηφόρα μας βάζει στα όρια του Παρθένου Δάσους Φρακτού.

Image

Η πορεία μας μέσα σε αυτό γίνεται όσο πιο ομαλά γίνεται και σβηστός πολλές φόρες μιας και το Παρθένο Δάσος του Φρακτού είναι το πιο άγριο δάσος της χώρας μας και αποτελεί ένα από τα ελάχιστα, εναπομείναντα, αδιατάρακτα δασικά οικοσυστήματα της Ευρώπης. Αποτελεί ένα μέρος του Δάσους του Φρακτού, το οποίο με τη σειρά του είναι ένα μέρος του Δασικού Συμπλέγματος του Φρακτού.

Image

Ονομάζεται και Παρθένο Δάσος Παρανεστίου, ενώ η παλιότερη ονομασία του ήταν Ζαγκραντένια που, όπως και η τωρινή του ονομασία, σημαίνει το φραγμένο μέρος. Πράγματι, το δάσος απλώνεται σε μια λεκάνη που είναι φραγμένη από κορυφές στα βόρεια και η μόνη διέξοδος από αυτό είναι στα νότια. Βρίσκεται στα βορειοανατολικά του νομού Δράμας, πάνω ακριβώς στα σύνορα με τη Βουλγαρία. Η περιοχή είναι γεμάτη από ρέματα όπου βρίσκεται και η Χαράδρα του Αγριόγιδου, που αποτελεί ένα σημαντικό βιότοπο για τα αγριόγιδα.

Image

Το Παρθένο Δάσος του Φρακτού έχει κυρηχθεί Διατηρητέο Μνημείο της Φύσης, ήδη από το 1980, λόγω της μεγάλης φυτογεωγραφικής, οικολογικής και ιστορικής του αξίας. Στην περιοχή αναπτύσσονται δάση με δέντρα που απαντώνται στη Βόρεια και Κεντρική Ευρώπη. Μαυρόπευκα, έλατα, οξυές, πενταβέλονες πεύκες, ερυθρελάτες, δασικές πεύκες και σημύδες δημιουργούν τα ομορφότερα και πιο άγρια μεικτά δάση της χώρας μας.

Image

Όπως είναι φυσικό αυτό το περιβάλλον μας καταπίνει. Υπάρχουν διάφορες πεζοπορικές διαδρομές που σε βάζουν μέσα σε αυτό το απέραντο οικοσύστημα, οδηγώντας σε μέσα από τα ρέματα και τους πέντε καταρράκτες που μπορείς να πας.

Image

Σε βάζει σε πολλές σκέψεις αυτή σου η διείσδυση εκεί ακόμα κι αν θα βουτήξεις μέσα στις βάθρες «γαλάζιας λίμνης» που συναντάς. Σίγουρα προσπαθείς να επιβαρύνεις όσο το δυνατόν λιγότερο και να μην αφήσεις υπολείμματα του «πολιτισμού» σου, είτε ορατό είτε και αόρατο σαν το σαπούνι ή το αντηλιακό σου.

Image

Αυτά τα «μικροσυστήματα» είναι τόσο χαοτικά σύμπαντα που μπορούν να διαταραχθούν με το τίποτα και να φέρουν μέγιστες καταστροφές. Υπάρχουν χώροι δασικής αναψυχής όπου και τους χρησιμοποιούμε για το απαραίτητο τσιμπολόγημα. Δύσκολα να φύγεις μέσα από αυτόν τον παράδεισο. Δύσκολα να ξεκολλήσεις το ταίρι σου από αυτήν την ομορφιά…

Image

Πιο δύσκολο αν έχει μόλις ανακαλύψει το macro στην φωτογραφική του κινητού του…. «Πάμε Μαρία..»

Image

«Τώρα, τώρα, τώρα… να κι άλλο!!»

Image

Image

«Πάμε ΜΑΡΙΑ» «Τώρα, τώρα …αχ κοίτα τι όμορφό?!!»

Image

«ΠΑΜΕ ΜΑΡΙΑ.»….
Με τα πολλά παίρνουμε το χωματόδρομο και κατεβαίνουμε προς Παρανέστι με στόχο τα Θέρμια. Είχα ήδη περάσει δυο φορές από κει, χωρίς να έχω διαβάσει κάτι, και μόνο το όνομα «Θέρμια» μπήκε στον κεντρικό μου πίνακα. Έχω μια μεγάλη λατρεία ή μανία από παλιά με τα θερμά, ή ιαματικά λουτρά, κάποια στιγμή στο παρελθόν μου είχα στήσει ένα «ιαματικό ταξιδιωτικό». Αυτό εδώ θα ήταν, όπως το έβλεπα απέξω, ένα από τα top στο δικό μου γράφημα προτιμήσεων.
Μια παραγκούπολη μέσα στο δάσος, αρχικά δημιουργούμενη από την ανάγκη των ανθρώπων προς τα λουτρά, που η αυθαιρεσία τους φτάνει στο αλαλούμ του κιτς των ‘80s.

Image

Image

Οι πληροφορίες που έχουμε πάρει από τους υλοτόμους είναι να διαλέξουμε «πισίνα» προς το ποτάμι που καίει λιγότερο το νερό. Εχουμε παρκάρει στο χωματόδρομο και βολτάρουμε διαχωρισμένοι μπας και βρούμε άκρη και ανοιχτή παράγκα μες τα δαιδαλώδη σοκάκια του. Έχουμε σχεδόν απογοητευτεί από τα χαλάσματα, την εγκατάλειψη και τον βούρκο τους, ώσπου βρίσκουμε μια ανοιχτή, περιποιημένη και απόλυτα καθαρή!! Τα μάτια μου αστράφτουν κι καρδούλα μου φτερουγίζει… ΤΕΛΕΙΟ!!!

Image

Μέχρι να συνενωθούμε και συντονιστούμε οι αστραπές των ματιών μου έχουν περάσει από πάνω μας με μια μαυρίλα που έρχεται από τα βουνά με φόρα. Μας βρίσκει μια φουλαριστή μπόρα να απολαμβάνουμε ένα καυτό μπάνιο σε μια αυτοσχέδια πισίνα, καλυμμένη με τσίγκο..

Image

δεν ξέρω τι άλλο θα μπορούσα να ζητήσω!! … εντάξει, θα’θελα να ήμουν εκεί με χιόνι. Ήταν πάντως αρκετά ζεστό ώστε να μείνεις πολύ ώρα μέσα του.
Εχουμε φτάσει στο δασικό χωριό, είναι το τελευταίο βράδυ, αύριο έχει χιλιόμετρα, και πριν ασχοληθούμε με τους μεζέδες και τα ποτά μας λέω να ασχοληθώ με τη μηχανή. Βγάζω σπρέι για να ψεκάσω την αλυσίδα, όπως ΠΟΛΥ σχολαστικά κάνω από την αρχή, δεν παίζω. Η εικόνα παρ’όλ’αυτά της αλυσίδας δεν μου στεγνή… «Τα χαλάσανε ρε φίλε τα σπρέιτ.. δεν φαίνεται καθόλου η λίπανση να πούμε..» το λέω και ρίχνω λίγο στο χέρι μου για να δώ. …Σε ένα λεπτό όχι δεν κόλλαγε το δάχτυλο, αλλά είχαν καθαρίσει και κάτι μαυρίλες που είχα από τον Ιούνιο… κοιτάω το δοχείο… Καθαριστικό…. Για χίλια+ χιλιόμετρα ΚΑΘΑΡΙΖΑ την αλυσίδα μου ΠΟΛΥ σχολαστικά …και μπράβο μου…
Δυο μεζέδες από κάθε παρέα, με τα συμπαρομαρτούντα ποτά, στο κοινόχρηστο εστιατόριο και οι κουβέντες με άλλους ταξιδιώτες και τους υλοτόμους πήραν το δάχτυλο που έδειχνε το βλάκα πάνω από το κεφάλι μου. Στο βάθος άστραφτε μες τη νύχτα και το πρωί είχε δρόμο, θα αλλάζαμε πίστα …

Image



Πληροφορίες για το Παρθένο Δάσος, που πολλά αντέγραψα εδώ: https://www.naturagraeca.com/ws/215,279 ... E%BF%CF%8D
Πληροφορίες για τα Θέρμια : https://www.thes.gr/apodraseis/thermia- ... nteo-foto/



gkarvou
Νέος χρήστης
Νέος χρήστης
Posts: 60
Joined: 06 Sep 2016 11:18
Location:
Contact:

Re: Βόρεια και ανατολικά. *Φάκελος Ροδόπη

Post by gkarvou »

Αφήνω πίσω μου το δάσος του Φρακτού σκεφτόμενος ότι την επόμενη φορά που θα έρθω εδώ θα πετάξω τα κλειδιά της μηχανής για κάμποσες μέρες. Η πρώτη τζούρα από την οροσειρά της Ροδόπης ήταν βουτηγμένη στην απεραντοσύνη της φύσης. Με μόλις το 27% της Ροδόπης βρίσκεται στην Ελλάδα, μιλάμε για τον ορεινό όγκο που ξεκινάει από το νομό Δράμας έως τον Έβρο. Σήμερα η Ελληνική Ροδόπη είναι μια περιοχή σχεδόν έρημη. Με το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και τον Εμφύλιο, οι περισσότεροι οικισμοί ερήμωσαν οριστικά και οι κάτοικοί τους δεν ξαναγύρισαν ποτέ. Ακόμη και οι Σαρακατσάνοι κτηνοτρόφοι εγκατέλειψαν την δύσκολη ζωή στην Ροδόπη. Η ερήμωση της Ροδόπης, που έχει πάνω από 50 χρόνια να βοσκηθεί, σε συνδυασμό με τις πολλές βροχοπτώσεις και την γεωγραφική της θέση, έχουν συντελέσει στην δημιουργία και διατήρηση ενός βοτανικού παράδεισου που αξίζει να δει κανείς από κοντά

Image

Κατεβαίνουμε Παρανέστι και τραβάμε ανατολική για Σταυρούπολη. Η διαδρομή είναι ένας σβέλτος πανέμορφος δρόμος δίπλα στο Νέστο με πυκνά πολλές φορές τούνελ από πλατάνια.

Image

Image


Στρίβουμε αριστερά προς άνω Καρυόφυτο και μπαίνουμε για λίγο, μέχρι το εκεί δασικό χωριό, στο δάσος της Χαϊντούς. Αναγνωριστικές βόλτες στην ουσία, βλέπω μια ταμπέλα για καταρράκτες Λειβαδίτη, «λίγο πατημένο χώμα θα είναι μόνο ρε συ Μαρία, πάμε», πάω σε ένα δρόμο που τον έκοβαν και τον έστρωναν γκρέϊτερ..!! Στον καταρράκτη δεν φτάσαμε, αυτός ήθελε περπάτημα και μείς σήμερα είχαμε πορεία. Αναγνωριστική και στο δασικό χωριό Ερύμανθου και πορεία να κατεβαίνουμε σιγά, σιγά προς Λυκοδρόμιο για Ξάνθη. Κάτι με τρώει, αφού δεν πηγαίνουμε Ξάνθη, γιατί να μην πάρουμε μωρέ αυτόν τον χωματόδρομό? Μπορεί να μην βγάζει. …Έλα μωρέ που δεν θα βγάζει… Έβγαζε, υπέροχη διαδρομή μας βγάζει στο χωριό (οικισμός?) Θεοτόκος κάνουμε και λίγο κύκλο από το χωριό Ωραίο, γιατί μας φαινότανε ωραίο κι αρχίζουμε σιγά να μπαίνουμε και στο άλλο θέμα της Ελληνικής Ροδόπης, την μουσουλμανική μειονότητα της Ελλάδα και τα μειονοτικά χωριά. Άλλο πολιτισμικό περιβάλλον πια, μπροστά μας στα χωριά τζαμιά και μιναρέδες. Προχωράμε για Κύκνο, Μάνταινα, χωριά τακτοποιημένα και παστρικά, χωράφια σε αναβαθμίδες με καπνά, πολύ ωραίες εικόνες, ούτε μια φωτό δε βγάλαμε!

Image

Περνάμε έξω από Μύκη με κατεύθυνση για Εχίνο. Ο δρόμος μεγάλος, ταμπέλες για Βουλγαρία. Οδηγώ και αναρωτιέμαι «πως γίνεται ένα νομικό πρόσωπο όπως είναι ένα κράτος να έχει μειονότητα θρησκευτική και όχι νομική», αδιάβαστος είμαι έτσι κι αλλιώς , ήταν το δεύτερο μεγάλο μου ζήτημα που ήθελα να έρθω σε επαφή με την οροσειρά της Ροδόπης, τα πομακοχώρια.

Image

Άλλο ένα ερώτημα, πιο σχετικό με την πραγματικότητα της στιγμής μας, ήταν «τώρα που δεν υπάρχουν ξωκλήσια, που δγιάολο θα κατασκηνώσουμε?».. Μια ευκολία που σε έναν χριστιανικό κόσμο έχεις στο να βρεις ένα μέρος διανυκτέρευσης με πιθανότητες νερού, εδώ αλλάζει.

Image

Ο δρόμος μας οδηγεί παράλληλα σχεδόν στα σύνορα Άνω Θέρμες, Μέσες Θέρμες, Θέρμες, συνεχίζουμε για Μέδουσα να βρούμε τον χωματόδρομο που θα μας βγάλει στην Κοτάνη.

Image

Είχαμε ως στόχο αυτό το χωριό των 45 κατοίκων μιας και είχαμε δει μια ταβέρνα που υπάρχει εκεί μες το πουθενά. Δυστυχώς για εμάς, δουλεύει ΠΣΚ και η μέρα ήταν Πέμπτη. Φτάσαμε , έτσι για το γαμώτο, βλέποντας από μακριά ένα χωριό με λίγα μεν, πολύ μεγάλα σπίτια δε. Αυτή η ποταμιά που διασχίσαμε μέχρι εδώ τώρα την έχουμε από την μεριά της δύσης.

Image

Το τοπίο εδώ είναι ξερότοπος σχεδόν, τελείως διαφορετικό από τις προηγούμενες εικόνες της οροσειράς. Θα ξανάρθουμε είπαμε, σαν απειλή ακούστηκε, και αρχίσαμε την επιστροφή, είχαμε να αναζητήσουμε φαγητό και να προλάβουμε μέρα να στήσουμε κάπου. Στις Θέρμες υπάρχουν δημοτικά και ιδιωτικά λουτρά, οπότε στο χωριό υπάρχουν και ταβέρνες . Στην ερώτηση «πόσο είναι η διανυκτέρευση?» στα δωμάτια που είχε το μαγαζί, η απάντηση ήταν 25 ευρώ… οκ, φέρε άλλες δυο μπύρες, που να τραβιόμαστε τώρα! Έτσι η μηχανή θα έμενε και φορτωμένη και την επόμενη δεν θα χάναμε χρόνο, είχαμε να ταΐσουμε μεταξοσκώληκες ….

Image

Το εστιατόριο-μουσείο στην Κοτάνη: https://www.leivaditis.gr/el/%CE%BE%CE% ... tin-kotani



gkarvou
Νέος χρήστης
Νέος χρήστης
Posts: 60
Joined: 06 Sep 2016 11:18
Location:
Contact:

Re: Βόρεια και ανατολικά. *Φάκελος Ροδόπη

Post by gkarvou »

Το πρωί, μας βρίσκει στα Πομακοχώρια της Ξάνθης, εδώ ακούς Τούρκικα ή Γερμανικά ως γλώσσες. Πίνουμε τον καφέ μας, παίρνουμε τις πληροφορίες μας για το πώς δουλεύουν τα λουτρά, είτε τα δημοτικά, είτε τα ιδιωτικά, μιας και ένα δυο συγκροτήματα δωματίων που υπάρχουν έχουν δικές τους γεωτρήσεις ιαματικών. Ξεκινάμε να παίρνουμε τον δρόμο ανάποδα από Θέρμες, μέσες Θέρμες, άνω Θέρμες, Εχίνο για Ξάνθη. Δυστυχώς για μένα, ευτυχώς μπορεί για τη Μαρία, δεν δείχνουν οι χάρτες τους χωματόδρομους που συνεχίζουν ανατολικά να έχουν κάποια σύνδεση παράλληλα των συνόρων για να βγούμε στον Έβρο.

Image

Ξεκινώντας μια, για άλλη μια φορά, χαμηλή ένδειξη στο βολτόμετρο προσπαθούσε να χαλάσει την ανεμελιά των διακοπών μου. Ας πάμε πιο κάτω σκέφτηκα ή θα είναι καμιά λάμπα, ή θα είναι η επιμελώς επισκευασμένη φύσα του ρελέ ή πάλι θα έχει φύγει το καλώδιο από την τρόμπα βενζίνης.. μη δίνεις σημασία. Πραγματικά δεν έδινα, κοίταζα πόσο μεγάλη και όμορφη πόλη με το ποτάμι και τους μιναρέδες ήταν ο Εχίνος, άστο να ζεσταθεί για να έχω ένδειξη αν ήταν η καλωδίωση και να βρω και έναν καλό ίσκιο. Μετά τη Μύκη η διαδρομή δίπλα στο ποτάμι του Κόσυνθου μας περνάει και από Σμίνθη, μπαίνουμε και στον όμορφο άξονα Δράμας – Ξάνθης, βρίσκω ένα καλό πλάτωμα σταματάω.
Κάνουμε το τσιγάρο μας, τσεκάρω λάμπες, ρελέ μίζας, ανοίγω και τρόμπα, όλα καλά φαίνονται. Ανεβαίνουμε, βάζω μπροστά, πάω να φύγω.. πάπαλα, σβήνει. Έχω ρεύμα, δεν έχω μπουτόν μίζας. Ανοίγω ασφαλιοθήκη, καμένη δεκαρούλα ασφάλεια, βάζω άλλη, τι τα έχω τα ταγάρια κρεμασμένα, έχω. Βάζω μπρός, σε δεύτερα πάλι, πάλι άνοιγμα, πάλι ασφάλεια, ΕΧΩ. Ξανά… και ξανά.. εντάξει έχω, αλλά πόσες να’χω?..έχω.

Image

Με τα πολλά κι αφού η ασφάλεια καλύπτει τη μίζα και την τρόμπα βενζίνης, αντιλαμβάνομαι τον ύποπτο. Προσπαθώ, ένα καλωδιάκι στο σώμα της τρόμπας φαίνεται γυμνό, προσπαθώ, κλείνω βάζω μπρος …πάπαλα πάλι. Μια, δυό, τρεις, οκ, δεν έχω άλλες ασφάλειες, πόσες να’χω? Τώρα?..
Πάντα έχω οδική βοήθεια αλλά μου είναι πολύ δύσκολο να την χρησιμοποιήσω, θα πρέπει πρώτων να πω ότι δεν φτιάχνεται και δεύτερον να αποδεχθώ την ήττα της ακύρωσης μιας βόλτας.. δεν το’χω… Η μέρα είναι Παρασκευή, η ώρα είναι 13:00 είμαι κοντά στην Ξάνθη και θέλω μια τρόμπα βενζίνης , παίρνω τηλέφωνο στον φίλο που με περιμένει στον Έβρο. Αυτός παίρνει τηλέφωνο φίλο του από την μοτοσυκλετιστική λέσχη. Αυτός παίρνει τηλέφωνο την πρόεδρο της λέσχης Κομοτηνής. Αυτή παίρνει εμένα να με καθησυχάσει, κι ότι θα βρεθεί λύση. Αυτή λοιπόν παίρνει, δεν ξέρω πόσους, ότι επαφές μηχανικών έχει στην Ξάνθη μέχρι να πετύχει αυτόν που ΔΕΝ είναι διακοπές. Αυτός παίρνει εμένα… Τι φάση?!!

Image

Το παλικάρι δεν μπορούσε να έρθει, ούτε είχε ανταλλακτικό, μου έδωσε όμως τηλέφωνο και διεύθυνση να πάω! Το ντεπόζιτο μου είχε τόσο καύσιμο που μπορούσα να παρακάμψω την τρόμπα, έφτασα, πήρα ανταλλακτικό, το έβαλα, με ξαναπήρε ο άνθρωπος να δει τι κάνω.. Τι ωραία να έχεις φίλους, που έχουν φίλους, που έχουν φίλους, που αν βρεθείτε μπορείτε να γίνεται φίλοι!!
Φεύγουμε, έχουμε χάσει λίγες ώρες, δεν έγινε και τίποτε, τραβάμε για Βιστονίδα, μια λεπτή γραμμή εδάφους χωρίζει το Θρακικό πέλαγος από τον βιότοπο της Βιστονίδας. Είναι Παρασκευή μεσημέρι, μες τον Αύγουστο, φυσικά έχει κίνηση για τις παραλίες, φυσικά είμαστε με τα μπουφάν, τα παντελόνια και τις μπότες, φυσικά θέλουμε βουνοοο!

Image

Περνάμε με συνοπτικές την Κομοτηνή, θα έρθουμε λέμε αλλά να μην κάνει τόση ζέστη, και τραβάμε για Αρριανά και αρχίζουμε να παίρνουμε ανάσα ανεβαίνοντας και μπαίνοντας ξανά στη δασωμένη ανατολική Ροδόπη.

Image

Στο Μέγα Δέρειο ξεχνάω ένα χωματόδρομο, και κυκλώνουμε τον στόχο από Μικρό Δέρειο, Πρωτοκκλήσι και ναμαστε δίπλα στον Έβρο ποζάροντας στην Ταμπέλα του Σουφλίου…

Image



User avatar
korobilis7
Παλιά καραβάνα
Παλιά καραβάνα
Posts: 1344
Joined: 12 Mar 2010 23:42
Location:
Contact:

Re: Βόρεια και ανατολικά. *Φάκελος Ροδόπη

Post by korobilis7 »

gkarvou wrote: 07 Mar 2021 20:34 Ελπίζω να μην κουράζω πολύ...

Καλή ανάγνωση!
Περιμενω πως και πως να με κουρασεις περισσοτερο!!!


“Εκείνος που δεν ταξιδεύει, δεν έχει γνωρίσει την αξία των ανθρώπων.”
Μαυριτανική παροιμία.

gkarvou
Νέος χρήστης
Νέος χρήστης
Posts: 60
Joined: 06 Sep 2016 11:18
Location:
Contact:

Re: Βόρεια και ανατολικά. *Φάκελος Ροδόπη

Post by gkarvou »

Έχουμε φτάσει στο Σουφλί και ο φίλος έχει φροντίσει να μπούμε με το «καλημέρα σας» στο μεδούλι της κοινωνικοοικονομικής φυσιογνωμίας της πόλης κλείνοντάς μας διανυκτέρευση σε ένα κουκουλόσπιτο (κουκούλι>κουκουλόσπιτο). Ένας βιοτεχνικοαποθηκευτικός χώρος εκτροφής και διαχείρισης μεταξοσκώληκα, από την ακμή και την βαθειά πολιτιστική φυσιογνωμίας της πόλης που έχει μετατραπεί σε ξενώνα.

Image

Όχι μόνο αυτό, ο Γιώργης μας βάζει βαθειά στην φιλοξενία του τόπου βάζοντάς μας σε ένα τραπέζι που έρχονται ασταματήτως μεζέδες , φίλοι, κουβέντες, όργανα, τραγούδια.

Image

Η πρώτη μέρα παραμονής μας στον Έβρο έχει ξημερώσει και ως κλασικοί τουρίστες απολαμβάνουμε με τις ώρες τις ξάπλες και τα πρωινά του ξενώνα, περιμένοντας την πρώτη βόλτα ξενάγηση από τον Γιώργο. Κάτι του έχω πει?, κάτι έχει στο μυαλό του, «σε τεκέ θα σε πάω» μου είπε, δεν πολύ κατάλαβα. Κατά ένα περίεργο λόγο, δεν ξέρω πραγματικά πως έγινε αυτό, στα πρώτα εκατό (100) μέτρα..έπαθε λάστιχο. …
Κατευθυνόμαστε βόρεια, αριστερά για Πρωτοκκλήσι. Θα πάμε στα Πομακοχώρια του Έβρου. Η εικόνα στα χωριά αυτά δεν είχε καμία σχέση με τα της Ξάνθης που είχαμε περάσει. Πρώτα απόλα δεν υπάρχει μιναρές. Πολύ φτωχότερα σε εμφάνιση, πιο φτωχικά κτίσματα.

Image

Image

Σταματάμε σε καφενείο στο χωριό Ρούσσα. Ένα τραπέζι με μια πέτρινη πλάκα μας περιμένει να κάτσουμε. Ένα φτωχικό μαγαζάκι με ένα υποτυπώδες κουζινάκι και ταυτόχρονα μικροπαντοπωλείο. Εκεί έρχονται οι πρώτοι μεζέδες, με τα λουκάνικα τις περιοχής να έχουν την τιμητική τους και ξεκινάει μια κουβέντα βαθιά μες το νόημα του ταξιδιού μας.

Image

Σε όλη την περιοχή της Θράκης που υπάρχουν μουσουλμάνοι στο θρήσκευμα ,Έλληνες πολίτες, υπήρχε ένα καθεστώς «εσωτερικών συνόρων». Ξεκίνησε από την εποχή του Μεταξά και οι επιτηρούμενες ζώνες χωρίστηκαν από το υπόλοιπο κράτος με σημεία ελέγχου, τις περίφημες «Μπάρες». Η είσοδος και η κυκλοφορία προσώπων ή οχημάτων γινόταν υπό αυστηρούς όρους και περιορισμούς. Στις περιοχές αυτές είχαν τοποθετηθεί ειδικές πινακίδες, οι οποίες επεσήμαναν την ιδιαιτερότητα του χώρου. Οι κάτοικων των περιοχών αυτών είχαν εφοδιαστεί με ειδικές ταυτότητες (λευκές), ενώ χρειαζόταν ειδική άδεια από τη αστυνομία και τον στρατό για όποιον δεν ήταν μόνιμος κάτοικος. Όταν έπεφτε ο ήλιος, έπρεπε να έχουν μπει στο χωριό. Με τη δύση οι μπάρες έκλειναν, και για να ξαναπάνε στα σπίτια τους χρειάζονταν εξηγήσεις και αποδείξεις για τους λόγους και τον τόπο διανυκτέρευσης εκτός. Εκείνη την στιγμή είχαμε στο θυμικό μας και εμείς ως «χαμουτζίδες» μια μνήμη να ανασύρουμε βιωματικά, είχαμε κάτι μήνες πριν ότι περάσει από ένα lockdown … κάποιων ημερών, όχι χρόνων, αλλά ήταν ότι πρέπει για να καταλάβουμε τι σημαίνει. Τώρα που γράφονται αυτά, νομίζω καλύτερα. Εγώ την πρώτη φορά που είχα ακούσει για τις μπάρες, ήμουνα στην δεκαετία των 20 ηλικιακά και θυμάμαι τον ντόρο από το «ΚΑΤΑΡΓΟΥΝΤΑΙ ΟΙ ΜΠΑΡΕΣ»… ήταν μόλις το 1995!! Χωρίς να εμβαθύνω τότε στο θέμα μου είχε φανεί συνταρακτικό έως προσβλητικό…. Μια ιστορία χώρας δύο ταχυτήτων για εξήντα χρόνια…
Παίρνει κάτι τηλέφωνα ο εκτελών χρέη οδηγού και ξεναγού μας και μας ανακοινώνει ότι «ο φύλακας του τεκέ είναι εκεί, μπορούμε να πάμε τώρα». Τι διάολο είναι αυτός ο τεκές ρε φίλε? .. Μέσα από το χωριό Ρούσσα αρχίζουμε να ανηφορίζουμε. Χαμηλοί λόφοι με δασική χαμηλή βλάστηση και αραιές δρυς καθορίζουν το περιβάλλον που περνάμε. Δρόμος ασφάλτινος… ΔΕΝ ΕΧΩ ΔΕΙ ΧΕΙΡΟΤΕΡΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ. Έχει τόση φθορά το οδόστρωμα που αναρωτιέμαι πόσες δεκαετίες έχει να γίνει έστω και ένα μικρό μπάλωμα, όχι ολική επισκευή. ..Καλά εδώ δεν έχουν εκλογές? Σε μας πάντα πέφτει πίσσα τότε, για την προστασία των μετακινήσεών μας βεβαίως… μόνο.
Φτάνουμε σε ένα σύμπλεγμα παλιών κτιρίων με πέτρινη αψιδωτή πύλη και ξύλινη εξώπορτα ως περίφραξη, η ταμπέλα αναγράφει: «Ο ΤΕΚΕΣ ΤΟΥ ΑΛΙ ΣΑΓΙΤ ΣΟΥΛΤΑΝ».

Image

Image

Μπαίνουμε μέσα σε έναν προαύλιο χώρο με μια μεγάλη μουριά και γρασίδι

Image

Μας πλησιάζει ένας χαμογελαστός, εργατικά ντυμένος και γίνονται οι συστάσεις. «Εγώ είμαι ο Ζέκι και είμαι φύλακας του τάφου τρείς γενιές». Δεν ήθελα τίποτε άλλο, πριν δούμε το οτιδήποτε άλλο καθίσαμε στο γρασίδι και τον πυροβολούσα με ερωτήσεις για όλα σαν πεντάχρονο.

Image

Ο τεκές της Ρούσσας και το ταφικό μνημείο-μαυσωλείο του Σεγίτ Αλή Σουλτάν, Είναι το δεύτερο σημαντικότερο σημείο προσευχής για τους Αλεβίτες μουσουλμάνους παγκόσμια. Εκτός από τον τάφο έχει κτίσματα προσευχής ή συνδρομής στα «πανηγύρια», κουζίνες κτλ. Ένα από τα πανηγύρια είναι του Αγίου Γεωργίου που τον γιορτάζουνε κοινά Αλεβίτες και Χριστιανοί Αλεβίτες δεν έχουνε τζαμιά και μιναρέδες.

Image

Image

Image

Ωραία, πάμε τώρα στην μειονότητα, τι είναι? «Ααα, εδώ είναι το ζουμί φίλε μου». Η θρησκευτική μειονότητα αποτελείτε από τρεις ενότητες, τους Πομάκους, αρχαία φυλή της Θράκης, τους τουρκόφωνους και τους ρομά.. Ο Πομάκος Ζέκι που μας μίλαγε αναφερόταν ως Έλληνας, Πομάκος της Θράκης και σχεδόν έκλαιγε για έναν απίστευτο εγκλωβισμό μιας φυλής σε σε γεωπολιτικά παιχνίδια δύναμης. Έζησε τις μπάρες και την ντροπιαστική για αυτόν αμφισβήτηση της ελληνικότητάς του από την μια και λόγο αυτού του εγκλωβισμού και της εξαθλίωσης τον προσηλυτισμό και την συρρίκνωση των Πομάκων μετατρέποντας τους σε τουρκόφωνους Σουνίτες. «Ζητάμε ελληνικό σχολείο και επειδή ήμαστε μουσουλμάνοι μας κάνουν Τούρκικο. Ένα παιδί μέχρι να πάει γυμνάσιο στο Σουφλί, δεν ξέρει από το σχολείο λέξη ελληνικά. Ένα παιδί στην πρώτη δημοτικού πρέπει να μιλάει τρεις γλώσσες. Μία πομακικά, την μητρική, μία τουρκικά, του σχολείου και μία αραβικά, των θρησκευτικών. Πόσοι λες να επιλέγουν να προχωρήσουν και με την τέταρτη?..». Θα μπορούσα να γράφω ώρες, αυτά που είπαμε ήτανε ώρες. Ήξερα πως μου άνοιξε ένα σοβαρό πεδίο αναζήτησης εκείνη η επαφή, μια σοβαρή πόρτα σε αυτό το ταξιδιωτικό κλισέ «Η άγνωστη Ελλάδα» που έπρεπε όμως να διαβάσω… Νύχτωνε περνώντας από την μπάρα στο Πρωτοκκλήσι επιστρέφοντες στο Σουφλί….

Image

Ότι άκουσα από τον Ζέκι, το άκουσα μετά εδώ:



Ντοκιμαντέρ για την φυλή των Πομάκων:



Διώξεις αλεβιτών στην Τουρκία: https://www.capital.gr/diethni/3407828/ ... plithusmou



gkarvou
Νέος χρήστης
Νέος χρήστης
Posts: 60
Joined: 06 Sep 2016 11:18
Location:
Contact:

Re: Βόρεια και ανατολικά. *Φάκελος Ροδόπη

Post by gkarvou »

Στο ξύπνημα έχεις μια θέα θυμίζοντας σου ένα σημαντικό παραγωγικό, εμπορικό και πολιτιστικό παρελθόν μιας ακμάζουσας πόλης ακριβώς στην άκρη της Ελλάδας, στο βάθος σύνορα, στο βάθος ποτάμι. Από κει εκτός των άλλων έρχονται και εκείνα τα κουνούπια γεωτρύπανα…

Image

Συνοπτικές διαδικασίες πρωινής ανασυγκρότησης και στο δρόμο για βόρεια.
Ανεβαίνουμε τον κεντρικό αυτοκινητόδρομο δίπλα στο ποτάμι, μετά το Διδυμότειχο μπαίνουμε σε δευτερεύοντες όσο το δυνατόν παραποτάμια με πρώτη στάση στο κάστρο του Πύθιου, απομεινάρια βυζαντινής ιστορία στην αυλή του Έβρου.

Image

Ξανά στον κεντρικό άξονα για βόρεια ταξιδεύοντας σε μια περιοχή που τόσα «ασημάκια*» και «σειρούλες*» έχουν να σου πουν μια ιστορία με στολή εξόδου. *Ο γυναικείος και μη στρατεύσιμος αναγνώστης ας ρωτήσει, αν αντέχει τη στρατοφλυαρία, τι σημαίνουν οι λέξεις. Βγαίνουμε από τον άξονα περνώντας από Καστανιές και στάση στην άκρη το ποτάμι (Άρδα). Καφεδάκι εκεί που γινόταν το φεστιβάλ του Άρδα με φόντο την γέφυρα τελωνείο που σε περνάει στην Αδριανούπολη(Edirne).

Image

Image

Η γέφυρα κλειστή για να περάσουμε από κει για Μαράσια, οπότε τον κύκλο για να κάνουμε αυτά τα λίγα χωμάτινα χιλιόμετρα για Δίλοφο έως Δίκαια.

Image

Δίπλα στα σύνορα, μικρές διακλαδώσεις με ταμπέλες που σου υπενθυμίζουν ότι είναι επικίνδυνο να τις ακολουθήσεις καθώς πρόκειτε για στρατιωτικές περιοχές. Λίγο πριν τα Δίκαια η πινέζα του τριεθνούς καθώς εκεί συναντούνται τα σύνορα Ελλάδας, Τουρκίας, Βουλγαρίας.

Image

Image

Βόλτα μέχρι το Ορμένιο, έτσι για να μην πούμε ότι δεν ήρθαμε και ξεκινάμε την κάθοδο για Πετρωτό που ένα άγαλμα τιμής ένεκεν στους πετρομάστορες. Τώρα σε αυτή την δυτική πλευρά του νομού οι λόφοι κυριαρχούν σε σχέση με την φλάτ ανατολική. Ένα εκτροφείο θηραμάτων στον Πεντάλοφο με δωμάτια και εστιατόριο τέτοιων εδεσμάτων, μας κάνει την στάση μεσημεριανού ανεφοδιασμού.
Κατεβαίνουμε παράλληλα στα Ελληνοβουλγαρικά πια περνώντας από αυτά τα ηλιοτρόπια σήμα κατατεθέν.

Image

Image

Ψάχνουμε γύρω, γύρο τον τύμβο της Μικρής Δοξιπάρας που τάφηκαν τέσσερα μέλη μιας πλούσιας οικογένειας γαιοκτημόνων (τριών ανδρών και μιας γυναίκας) μαζί με τις άμαξες και τα άλογά τους κατά τον 2ο αι Στις ανασκαφές έχουν βρεθεί οι άμαξες και τα οστά των αλόγων. Από επαγγελματική διαστροφή πήγα έως εκεί , ξέροντας ότι θα έχει κλείσει λόγο ωραρίου. Δεν το είδα αλλά μέχρι να βρω ότι ο δρόμος ήταν από τη Χελιδόνα, είδα δυο, τρεις φορές την περιοχή!

Image

Περνάμε από Μεταξάδες κατεβαίνοντας για Μικρό Δέριο και από κει γνωστά για να φτάσουμε νωρίς στο Σουφλί.
Περιμένοντας τον φίλο να συναντήσει τον ελεύθερο χρόνο του κάνουμε την τελευταία μας βόλτα στην πόλη.

Image

Image

Το Σουφλί είναι γνωστό για διάφορα. Ένα από αυτά είναι τα λουκάνικα.. ναι, δεν το ήξερα, μέχρι ένας άγνωστος τότε τύπος μου έστειλε με κτελ (!) ένα δέμα στην ορεινή Κορινθία! Αν τον έκανα φίλο?.... Τα κρεοπωλεία στην πόλη εκτός ότι έχουν σε πρώτη βιτρίνα αυτήν την πραμάτεια, είναι μες την κουλτούρα το ντελίβερι,,, με κτελ! Παίρνεις τηλέφωνο, παραγγέλνεις, πας στο λεωφορείο τα παίρνεις!

Image

Το δεύτερο που είναι γνωστή η πόλη, και η περιοχή ολόκληρη, είναι τα κουνούπια… κουνούπια?.. δεν έχεις ιδέα τι γίνεται από τις 7 έως τις 11 το βράδυ. Τσιμπάνε όχι μόνο πάνω από το τζίν, αλλά και κάτω από την μεταλλική καρέκλα… παθόν!
Ο Γιώργης έρχεται, «πάμε να σας δείξω το μουσείο». Μας ανεβάζει σε ένα πατάρι μαγαζιού, λέω «εντάξει, έχει λίγα πράγματα μαζεμένα». Μας βάζει σε μια άκρη και ρωτάει: «Ξεκινάμε?», ναι… Ο Γιώργης, αυτός που ήξερα, αυτός που μιλάγαμε για μηχανάκια, αυτός που μου έστελνε λουκάνικα, αυτός που συζητάγαμε για τους Πομάκους, αυτός που όσοι τον ξέρετε, αυτός… τέλος. Άρχισε να μας μιλάει με ένα πάθος παρουσιάζοντας αντικείμενα σε προθήκες, κάνοντάς μας μια ξενάγηση βαθιά στην ιστορία ενός πολυπολιτισμικού τόπου και την παραγωγή πολιτισμού από αυτόν. Περνάγαμε από τις φορεσιές και τις πόρπες ανά χωριό σχεδόν, στα αντικείμενα του σιδερά, την σηροτροφία από το πρώτο στάδιο έως τα προϊόντα μεταξιού της.

Image

Image

Image

Τις επιροές, τις ανταλλαγές και τις εξαγωγές πολιτισμού. Όλος ο «περίπατος» προχωρούσε, περνώντας σε άλλους χώρους, ανεβαίνοντας και κατεβαίνοντας καθώς εγώ και η Μαρία δεν είχαμε κανένα κενό, ως αντίδραση ή ως ερώτηση. Μιάμιση ώρα ενός ιστορικού παραληρήματος, μιας βουτιάς μέσα σε μια πόλη, μέσα στους ανθρώπους της, μέσα στην ιστορία τους.
Εχουμε φτάσει στον ξενώνα, αύριο πρωί φεύγουμε για αλλού, τη στάση ήτανε κι αυτή?!! Τι ζητήματα μας άνοιξε ο Έβρος?!! Θα δούμε αύριο κατά πού θα συνεχίσουμε, εγώ είχα μουδιάσει ώστε να βάλω οτιδήποτε άλλο στο μυαλό μου με τόσα που εισήχθησαν …


Περιγραφή μουσείου εδώ: https://museumfinder.gr/item/laografiko ... a-gnafala/

Σελίδα μουσείου στο Facebook: https://www.facebook.com/Museumgnafala



gkarvou
Νέος χρήστης
Νέος χρήστης
Posts: 60
Joined: 06 Sep 2016 11:18
Location:
Contact:

Re: Βόρεια και ανατολικά. *Φάκελος Ροδόπη

Post by gkarvou »

Αφήνουμε πίσω μας υπογεγραμμένα ραντεβού επιστροφής και μπαίνουμε στο δάσος της Δαδιάς, το νοτιοανατολικό άκρο της οροσειράς της Ροδόπης. Εδώ σε αυτό το εθνικό πάρκο ζουν εκτός των άλλων, τρία από τα τέσσερα είδη γύπα της Ευρώπης (Μαυρόγυπας, Όρνιο και Ασπροπάρης), ενώ φιλοξενεί τη μοναδική αποικία Μαυρόγυπα στα Βαλκάνια.
Εχουμε χιλιόμετρα πολλά μπροστά μας και δεν κάνουμε μεγάλη στάση, «Εντάξει Μαράκι, θα βάλω το gps και θα βγούμε γρήγορα.». Ωπς, να λίγο χωματόδρομος θα είναι, ωραία μες το δάσος. Ωπς, πολλές διασταυρώσεις ρε συ, ναι και πολύ χωματόδρομος. Το gps?.. ναι από δω μου δείχνει. Επί δύο σχεδόν ώρες ψάχναμε, τρόπος του λέγειν, να βγούμε από το δάσος. Δαδιά – Κοτρόνια – Τρεις βρύσες η πορεία μας. Τα κάναμε τα πενήντα χιλιομετράκια μας στο χώμα και σήμερα!

Image

Επιστροφή στο γνώριμο δρόμο από Αρριαννά, Κομοτηνή, η εικόνα της οροσειράς από δω είναι λίγο ξερότοπος, να’σου η Ξάνθη, δεξιά για Σταυρούπολή.

Image

Ευτυχώς ξανακάνουμε αυτήν την υπέροχη διαδρομή για Δράμα, κάπου στα μισά του δρόμου το κορίτσι με τις ρόδες σπάει την διακοσάρα. Έλα, δεν μιλάμε για ταχύτητα φυσικά, για τον χιλιομετρητή!

Image

Από Δράμα, βόρεια για τα σύνορα, δεξιά για Βόλακα. Ανεβαίνουμε και κατεβαίνουμε έχοντας δεξιά μας το Φαλακρό. Εκει που ήμασταν στην ανατολική πλευρά της Ροδόπης, τώρα την εμβολίζουμε από δυτικά. Ωραίος δρόμος, μικρός αλλά σβέλτος, μας περνάει από μικροκλεισούρες, μάλλον γιαυτό το χωριό μπροστά μας Μικροκλεισούρα. Από κει σε λίγο μπροστά μας ο Νέστος και το πρώτο χωριό που συναντάει μπαίνοντας στην Ελλάδα, οι Ποταμοί (πρώην Μπόροβο).
Χωριό χτισμένο στις όχθες του Δεσπάτη πριν πέσει στον Νέστου και στις παρυφές της λίμνης που δημιουργήθηκε από το φράγμα Θησαυρού. Διασχίζουμε το χωριό, κρατάμε τον Δεσπάτη αριστερά μας και βγαίνουμε εκτός άξονα πριν τον περάσουμε συνεχίζοντας παράλληλα. Ο δρόμος μας οδηγεί στον Άγιο Ραφαήλ και τον χώρο αναψυχής που έχει δημιουργηθεί εκεί.

Image

Στήνουμε σκηνή στα παραποτάμια γρασίδια κάτω, ή μέσα καλύτερα, στα πλατάνια, καφέ απόλαυσής και επιστρέφουμε στο δρόμο για το χωριό.

Image

Image

Image

Καταλήγουμε σε ταβερνάκι, που λες «πως βρέθηκε εδώ πέρα?». Ωραίες εικόνες ποταμών στη δύση του ηλίου.

Image

Image

Image

Το βράδυ στους ήχους του νερού και της νυχτερινής ζωής της φύσης σκέφτομαι ότι αυτό το μέρος θα το ξαναδώ. Αυτό το «Όχι άλλο χώμα Γιώργο μου, αρκετά έπαιξες.» που άκουσα πάνω από την Ελατιά θέλοντας να ακολουθήσω τον χωματόδρομο πριν μέρες που θα μας οδηγούσε εδώ, μου άφησε απωθημένο. Δεν είναι να παίζουμε με τα απωθημένα παιδιά…

Image



gkarvou
Νέος χρήστης
Νέος χρήστης
Posts: 60
Joined: 06 Sep 2016 11:18
Location:
Contact:

Re: Βόρεια και ανατολικά. *Φάκελος Ροδόπη

Post by gkarvou »

Και τώρα ξεκινάει ο κατήφορος.. Ένας καφές στους Ποταμούς είναι η τελευταία μας πράξη στην ελληνική οροσειρά της Ροδόπης.

Image

Ο δρόμος μας περνάει από το κάτω Νευροκόπι (Ζύρνοβο). Το άνω Νευροκόπι βρίσκεται στην Βουλγαρία, μόνο εμείς το λέμε ‘Άνω» μιας και τώρα λέγεται Γκότσε Ντέλτσεφ ενώ πριν το 1951 ονομαζόταν απλώς.. Νεβροκόπ. ..

Image

Μια όμορφη διαδρομή μας φτάνει ως τις Σέρρες και από κει ως τη Βέροια να σταματήσει το μαρτύριο της εθνικής, μέσα από Βεργίνα και πλάι στον Αλιάκμονα για λίγο μέχρι να αρχίσουμε να ανεβαίνουμε τα Πιέρια. Το απαραίτητο χωματάκι μέσα στα έλατα μας φτάνει στο Ελατοχώρι.

Image

Μια βόλτα μέχρι το χιονοδρομικό μας συναντάει με ένα σκύλο φύλακα με πρόκες οικοδομής στο περιλαίμιο.. δεν είναι καλή ιδέα για κατασκήνωση εδώ. Λίγο πιο κάτω χώρος αναψυχής στο πουθενά με νερό. Μια θειά από μια παρέα όσο πίναμε καφέ κόντεψε να πάθει ανακοπή στο άκουσμα ότι θα μείνουμε εκεί..θα μας φαν οι λύκοι.. Πάμε μωρέ μες το χωρίο, σιγά. .. Το πρωί ξυπνάμε σε ειδυλλιακό πράσινο περιβάλλον …νεκροταφείου..! Α, ρε θειά… ωραίο φαγάκι, ωραία ποτάκια σε εντουρομάγαζο παρεμπιπτόντως.

Image

Κατεβαίνουμε τα Πιέρια και γλύφουμε Όλυμπο από τα δυτικά και νότιά του, Συκαμινέα κατηφορίζουμε.

Image

Πολύ ωραίες διαδρομές μας κατεβάζουνε στον κάμπο, Φάρσαλα, Δομοκό, Λαμία, τι διάολο έτσι θα το τελειώσουμε?.. Όχι, Γοργοπόταμος, και μια πανέμορφη διαδρομή για Κουμαρίτσι κι ένας όμορφος δασικός μας ξεφορτώνει γλυκά στον ΑιΛιά της Παύλιανης.. Σβήσιμο.

Image

Image

Image


Έχοντας όλα τα συμπράγκαλα φορτωμένα η παλιά εθνική είναι μια διαδικασία επανένταξης, δεν αργούμε να φτάσουμε στην Αυγουστιάτικη Αθήνα.

Υ.Σ.
Το να ταξιδεύεις στο άγνωστό σου σε πρώτο χρόνο ενεργοποιεί τους νευροδιαβιβαστές του εγκεφάλου και τις εκκρίσεις ενδορφίνης, αδρεναλίνης και μια σειρά άλλων εσωτερικών ψυχοτρόπων. Σε πρώτο χρόνο, αρκεί να βλέπεις ωραίες εικόνες, να ταξιδεύεις σε ωραίους δρόμους, να αντιμετωπίζεις προβλήματα προσπελάσιμα, να γρατζουνάς τα όριά σους είτε γεωγραφικά, είτε οδηγικά, είτε κοινωνικά. Αυτό σε κάνει να επιλέγεις «κουραστικές» διακοπές, αυτό σε ενεργοποιεί να βάζεις στόχο την «ταλαιπωρία» .
Το ταξίδι, για μένα, έχει τρείς φάσεις. Την φάση της δημιουργίας στα χαρτιά, τη φάση που το σκέφτεσαι και το οργανώνεις. Επειδή ποτέ δεν ξέρουμε τι βρίσκεται έξω από την πόρτα, όταν επιλέγουμε το άγνωστό, τίποτε δεν θα πάει όπως το προγραμματίσαμε (ευτυχώς!). Όμως, αυτός ο χρόνος προστίθεται στον συγκεκριμένο χρόνο του ταξιδιού. Η δεύτερη φάση είναι το ταξίδι, προφανώς, και η τρίτη είναι οι μνήμες του.
Σε αυτή την βόλτα που μόλις ολοκληρώθηκε η παρουσίασή της σχεδόν η μνήμη ενεργοποιήθηκε εξ αρχής. Όταν δε ξεκίνησα να την αποτυπώνω σε χαρτί (οθόνη, εντάξει!),ήταν μια αποκάλυψη!. Η μνήμες μπήκαν σε μια σειρά περιμένοντας την ώρα της αποτύπωσής τους. Ήταν αποκαλυπτικό για μένα πως σε δέκα μέρες βόλτας μπορείς να μαζέψεις τόσα πέρα από τη μνήμη, που θα σου ανοίξουν ορίζοντες αναζήτησης. Πως σε δέκα μέρες περνάς από τον «κινηματικό τουρισμό», στον φυσιολατρικό, στην ανθρωποκοινωνική παρατήρηση, την πολιτική, την εθνολογία. Και όλο αυτό μου φαίνεται τόσο περίεργο γιατί γίνεται… εντός συνόρων! Ανακαλύπτεις την «εξωτική» πλευρά μιας χώρας που την «ξέρεις». Αυτή τη βόλτα μπορώ νομίζω, με ασφάλεια να την εντάξω στο φάκελο «Ταξίδια».
Υ.Σ.2
Είναι τεράστια η χαρά που συναντάς στο δρόμο ανθρώπους, ανθρώπους που θα σε βοηθήσουν να πας παρακάτω είτε κυριολεκτικά είτε μεταφορικά. Υποκλίνομαι στους Ανθρώπους που συνάντησα.

Image



stefanosXrv
Αρχάριος
Αρχάριος
Posts: 24
Joined: 05 Feb 2020 16:23
Location: Λάρισα
Contact:

Re: Βόρεια και ανατολικά. *Φάκελος Ροδόπη

Post by stefanosXrv »

Εξαιρετική βόλτα κ αξιόλογες πληροφορίες για τον μελλοντικό ταξιδιώτη. Όπως σωστά έγραψες πρέπει να επανέλθεις στην Ροδόπη χωρίς συνοδηγό! Θα επικοινωνήσουμε σύντομα γιατί ετοιμάζω την δεύτερη εξόρμηση μου στην περιοχή...



User avatar
korobilis7
Παλιά καραβάνα
Παλιά καραβάνα
Posts: 1344
Joined: 12 Mar 2010 23:42
Location:
Contact:

Re: Βόρεια και ανατολικά. *Φάκελος Ροδόπη

Post by korobilis7 »

Ποσο μου αρεσει το γραψιμο σου ρε μπαγασα,στο εχω ξαναπει.
Η "ματιά" του πνευματος σου ειναι αυτη που σε ξεχωριζει.
Ευχαριστουμε για την βολταρα,μας ταξιδεψες!
Παντα τετοια και σε καποιο επομενο και μαζι.


“Εκείνος που δεν ταξιδεύει, δεν έχει γνωρίσει την αξία των ανθρώπων.”
Μαυριτανική παροιμία.

gkarvou
Νέος χρήστης
Νέος χρήστης
Posts: 60
Joined: 06 Sep 2016 11:18
Location:
Contact:

Re: Βόρεια και ανατολικά. *Φάκελος Ροδόπη

Post by gkarvou »

Ευχαριστώ παίδες για τα καλά σας λόγια! Η Ροδόπη όντως μου άνοιξε πολλά μετωπα εξορμίσεων είτε δικάβαλος, είτε μονος. .. και πολύ διάβασμα για τους χειμώνες!!



Post Reply