Το Φθινόπωρο ήρθε και έφερε και τα πρώτο βρόχια. Για εμένα ο Σεπτέμβρης είναι ένας μήνας που μου προκαλεί μια μελαγχολία, όντας ο μήνας πού η καλοκαιρινή ανεμελιά σβήνει δίνοντάς την θέση της στην βιασύνη της καθημερινότητας. Θέλοντας λοιπόν να ξορκίσω την αίσθηση αυτή αποφάσισα να υποδεχτώ το φθινόπωρο στο Βουνό ανάμεσα στα δέντρα που φορούν τα καλά τους για μια τελευταία φόρα πριν έρθει ο χειμώνας… Έτσι λοιπόν μαζί με τον αδερφικό μου φίλο και πλέον συνοδοιπόρο Βασίλη, αποφασίσαμε να περάσουμε ένα τριήμερο στα υπέροχα Βαρδούσια.
Θέλοντας να αποκομίσουμε τα μέγιστα από την διαδρομή, να ευχαριστηθούμε οδήγησή και να γεμίσουμε εικόνες αποφάσισα να φτιάξω το πρόγραμμα του τριημέρου χωρίς να με νοιάζει μόνο ο προορισμός που ήξερα ήδη ότι θα είναι πανέμορφος. Έτσι λοιπόν μετά από ψάξιμο προβληματισμό και συζήτηση με φίλους προέκυψε το παρακάτω οδοιπορικό το οποίο μας χάρισε εικόνες μοναδικές που θα μας συντροφέψουν για αρκετό καιρό.
Με την πρόγνωση του καιρού να με προβληματίζει , Παρασκευή πρωί και ώρα 07:00 πατάμε μίζα έχοντας μπροστά μας αρκετά χιλιόμετρα να διανύσουμε. Αφού διαδικαστικά μεσώ της Αττικής οδού φτάνουμε στην Μαγούλα, ξεκινάμε να ανηφορίζουμε τον παλιό της Θήβας για να ζεσταθούμε. Πρώτη στάση Αράχοβα.
μετά από έναν σύντομο καφέ και αφού είχαμε ξυπνήσει για τα καλά, συνεχίζουμε την διαδρομή μας μέσω του Ε65 με επομένη στάση τον Αθανάσιο Διάκο. Θέλοντας να προλάβω τον καιρό αφήνω την επίσκεψη που είχα προγραμματίσει στο μεταλλευτικό πάρκο Φωκίδας ( vagonetto) και τον Ε65 και μέσω της επαρχιακής Σπερχίαδας- Αμφίσας αρχίζουμε να προσεγγίζουμε τους πρόποδες της Γκιόνας. Το τοπίο αρχίζει να αλλάζει και σε ένα στριφτέρο πολύ σφιχτό κομμάτι μέσα στα ελατά το οδοιπορικό για εμένα βρίσκει τον χαρακτήρα του. Αφού φτάνουμε στο χωρίο και μη έχοντας τον καιρό στην ρόδα μας , μεσημέρι πλέον ήρθε η ώρα να χαλαρώσουμε, να απολαύσουμε μια παγωμένη μπύρα και να δοκιμάσουμε το φημισμένο μπιφτέκι στην ταβέρνα του Ραβάνη.
Στο σημείο αυτό να αναφέρω ότι ο Βασίλης (ο οποίος οδηγικά με εξέπληξε ευχάριστα, ξεπερνώντας κάθε προσδοκία μου αφού οδηγεί μόνο 2 μήνες) μη έχοντας καθόλου εμπειρία στο χώμα με έκανε να αποκλείσω την επιλογή χωμάτινων διαδρομών. Θες η μπύρα και η βροχή που πλέον δεν μας κυνηγούσε, θες η αγάπη που έχω στο χώμα λόγω των enduro καταβολών μου, σε μία απόφαση στιγμής στρίβω δεξιά σε ένα χωματόδρομο που οδηγεί στο χωρίο Κονίακος (δεν το ήξερα ακόμη) . Μετά τα ένα δυο πρώτα χιλιόμετρα στα οποία σκεφτόμουν πόσο επιπόλαιος είμαι που για να κάνω την πλάκα μου έβαλα έναν άνθρωπο που οδηγεί μόλις δυο μήνες μια μοτοσυκλέτα 200 κιλών φορτωμένη και με ασφάλτινα ελαστικά σε κομμάτι που δεν έχω ξανακάνει και δεν ξέρω σε τι κατάστασή μπορεί να είναι, σταματάω για να τσεκάρω τον Βασίλη, να βγάλουμε μια φωτογραφία και να επιστρέψουμε στην προγραμματισμένη μας διαδρομή και τότε συνέβη κάτι αναπάντεχο. Βγάζει το κράνος και αντί να αντικρίσω έναν αγχωμένο άνθρωπο που θα με έβριζε για την επιλογή μου ( αφού του είχα υποσχεθεί ότι δεν θα έχει χώμα η διαδρομή ,αλώστε είχα πάρει τριβάλιτσο και όχι σαμάρια ) και θα είχε όλα τα δίκια του κόσμου βλέπω τον Βασίλη με ένα χαμόγελο μέχρι τα αυτιά να με ρωτάει με ένα σχεδόν παιδικό ύφος αν είναι καλός και αν ακολουθεί όπως πρέπει. Εκείνη την στιγμή κατάλαβα ότι όσα χιλιόμετρά έχουμε γράψει στην ζωή μας παρέα όλα αυτά τα χρόνια αλλά τόσα θα γράψουμε και πάνω στις μηχανές μας με κρύο, βροχή, λάσπη και αντιξοότητες όπως και στην πραγματική ζωή και θα σηκώνει ο ένας τον άλλον κάθε φορά που θα πέφτουμε για να συνεχίζουμε το ταξίδι μας.
Ήρεμός πλέον και με χαλαρό ρυθμό αφού τελειώνουμε το χωμάτινο κομμάτι (περίπου 20 χιλιόμετρα ) προσεγγίζουμε την λίμνη του Μόρνου και ανηφορίζουμε για να φτάσουμε στο σημείο διανυκτέρευσης.
Η στάση σε αυτό το πανέμορφο πάρκο στην θέση Πράτα λάκκος για έναν Ελληνικό και ξεκούραση ήταν απαραίτητη αφού και οι δυο είμασταν αρκετά κουρασμένοι μετά τα χιλιόμετρα της ημέρας και το χωμάτινο κομμάτι.
Μετά από δώδεκα πλέον ώρες στον δρόμο και μετά από στάση στο χωρίο της Γραμμένης οξυάς για τα απαραίτητα ψώνια (Τσίπουρο και πάγο) φτάνουμε στο ορειβατικό καταφύγιο της γραμμένης οξιάς:
Έχει αρχίσει πλέον να σουρουπώνει και πρέπει γρήγορα να στήσουμε και να ανάψουμε φωτιά γιατί το κρύο στα 1750 μετρά υψόμετρο ακόμη και αυτήν την εποχή είναι τσουχτερό και οι λύκοι της περιοχής όπως μας ενημέρωσαν οι ντόπιοι βρίσκονται σε πληθώρα στην περιοχή…
φού προλάβαμε να στήσουμε και να ανάψουμε φωτιά πριν νυχτώσει για τα καλά, ήρθε η ώρα για να μαγειρέψουμε το βραδινό μας. Το μενού είχε ‘’ ριζότο μανιταρίων ‘’ και ψωμί που αγοράσαμε από το βανάκι του φούρνου που πέτυχαμε στο χωρίο.
Μετά από μια κουραστική ημέρα χωρτάτοι και γεμάτοι από υπέροχες εικόνες και συναισθήματα ηρθέ η ωρα να απολάυσουμε την διαμονή μας κατώ από τον εναστρό ουρανο με παρεά την φωτιά, ντοπίο τσίπουρο ωραίες μουσικές και κουβέντες φιλικές.
Καλο σας ξημέρωμα…
Υποδεχόμαστε το φθινόπωρο με ένα τριήμερό στα Βαρδούσια...
- nikos_karakousis
- Νέοπας
- Posts: 5
- Joined: 16 Apr 2021 18:39
- Location:
- Contact:
- korobilis7
- Παλιά καραβάνα
- Posts: 1353
- Joined: 12 Mar 2010 23:42
- Location:
- Contact:
Re: Υποδεχόμαστε το φθινόπωρο με ένα τριήμερό στα Βαρδούσια...
Καλα το πας το γραπτο...
Αγωνιω για την συνεχεια!
Αγωνιω για την συνεχεια!
“Εκείνος που δεν ταξιδεύει, δεν έχει γνωρίσει την αξία των ανθρώπων.”
Μαυριτανική παροιμία.
Μαυριτανική παροιμία.
- MarinosPan
- Νέος χρήστης
- Posts: 95
- Joined: 30 Jul 2017 11:44
- Location:
- Contact:
Re: Υποδεχόμαστε το φθινόπωρο με ένα τριήμερό στα Βαρδούσια...
Μου αρέσει να διαβάζω οδοιπορικά που έχουν μέσα γνωστά μέρη που όλοι τα έχουμε περπατήσει, ενωμένα με διαφορετικό τρόπο. Μακάρι να μπορέσω να κοιμηθώ ένα βράδυ στο καταφύγιο της Γραμμένης Οξιάς.
Περιμένω να διαβάσω την συνέχεια........
Περιμένω να διαβάσω την συνέχεια........
- nikos_karakousis
- Νέοπας
- Posts: 5
- Joined: 16 Apr 2021 18:39
- Location:
- Contact:
Re: Υποδεχόμαστε το φθινόπωρο με ένα τριήμερό στα Βαρδούσια...
Ξημερώνει Σάββατο και σηκωνόμαστε αρκετά πρωί για να προλάβουμε τα χρώματα της αυγής, με ζεστό καφέ δίπλα στην φωτιά.
Η μέρα σήμερα δεν έχει πολλά χιλιόμετρα, αλλά τα 130 χιλιόμετρα που έχουμε να διανύσουμε μέχρι το σημείο διανυκτέρευσης, θα είναι απαιτητικά αφού πλέον στο παιχνίδι έχει μπει και ένα χωμάτινο κομμάτι περίπου 40 χιλιομέτρων το οποίο θα μας οδηγήσει στην πανέμορφη Δομνίστα.
Φορτώνουμε λοιπόν τις μηχανές μας και μετά από μία στάση στο μνημείο της μάχης της γραμμένης οξύας και στο καφενείο του χωρίου για έναν γρήγορο καφέ, να εφοδιαστούμε με τσίπουρο για το ερχόμενο βράδυ και να καθησυχάσουμε τους ντόπιους που όταν έμαθαν ο,τι θα κοιμηθούμε σε σκήνη και όχι στο καταφύγιο ανησύχησαν ,ξεκινάμε…
Φτάνοντας στην Δομνίστα αποφασίζουμε να συμπληρώσουμε λίγο καύσιμο γιατί οριακά θα φθάναμε στο Καρπενήσι… το χωρίο μπορεί να μην έχει βενζινάδικο αλλά στο PAPSHOP.GR θα βρεις τα πάντα από βενζίνη και είδη κυνήγιού , μέχρι κρέας, ψιλικά και χειροποίητα γλύκα από την κυρία Μαρία.
Μετά την στάση μας λοιπόν και αφού συμπληρώσαμε καύσιμο και πήραμε ενέργεια από την σοκολατόπιτα που μας κέρασαν στο μαγαζί, συνεχίζουμε για Καρπενήσι για φουλάρισα στις μηχανές και ψώνια για το βραδινό.
Μεσημέρι πια φτάνουμε και μια παγωμένη μπύρα είναι ο,τι πρέπει για να δροσιστούμε. ψωνίζουμε τα απαραίτητα και πατάμε μίζα…
Απόψε θα μας φιλοξενούσε η παραλία Αγίας Βλαχέρνας, αγαπημένο σημείο για κατασκήνωση που πρόσφατα επισκέφτηκαν φίλοι συναφρικάνοι και με έκαναν να ζηλέψω.
Κινούμαστε και πάλι σε σφικτό επαρχιακό δίκτυο και η διαδρομή μας χαρίζει απλόχερά οδηγική ευχαρίστηση μέσα στο δάσος.
Γρήγορη στάση για να απολαύσουμε την θέα προς την λίμνη Κρεμαστών και βούρ για το ποτάμι, απόψε θέλουμε να φτάσουμε νωρίς για να απολαύσουμε την διαμονή μας στο έπακρο…
17:30 και είμαστε ήδη στην παραλία έχοντας όλο το απόγευμα να ξεκουραστούμε και να χαλαρώσουμε κάτω από τα πλατάνια…
Μετά την απογευματινή σειστά ανάβουμε φωτιά και ετοιμάζουμε ψησταριά, σήμερα το δείπνο μας θα είναι πλούσιο, με πανσέτα και λουκάνικο χοιρινό και πρόβειο… τα κρέατα μπαίνουν στην σχάρα τα αστερία κάνουν την εμφάνιση τους και με τσίπουρο και μεζεδάκια πιάνουμε κουβέντα κάνοντας ανασκόπηση της ημέρας…
Μεσάνυκτα πλέον το τσίπουρο έχει τελειώσει και ήρθε η ώρα να κοιμηθούμε, με κεφάλι ελαφρύ από το οινόπνευμά και σκέψεις όμορφες σαν αυτές που κάνεις όταν βρίσκεσαι στην φύση μακριά από την καθημερινότητα.
Καλό σας ξημέρωμα…
Η μέρα σήμερα δεν έχει πολλά χιλιόμετρα, αλλά τα 130 χιλιόμετρα που έχουμε να διανύσουμε μέχρι το σημείο διανυκτέρευσης, θα είναι απαιτητικά αφού πλέον στο παιχνίδι έχει μπει και ένα χωμάτινο κομμάτι περίπου 40 χιλιομέτρων το οποίο θα μας οδηγήσει στην πανέμορφη Δομνίστα.
Φορτώνουμε λοιπόν τις μηχανές μας και μετά από μία στάση στο μνημείο της μάχης της γραμμένης οξύας και στο καφενείο του χωρίου για έναν γρήγορο καφέ, να εφοδιαστούμε με τσίπουρο για το ερχόμενο βράδυ και να καθησυχάσουμε τους ντόπιους που όταν έμαθαν ο,τι θα κοιμηθούμε σε σκήνη και όχι στο καταφύγιο ανησύχησαν ,ξεκινάμε…
Φτάνοντας στην Δομνίστα αποφασίζουμε να συμπληρώσουμε λίγο καύσιμο γιατί οριακά θα φθάναμε στο Καρπενήσι… το χωρίο μπορεί να μην έχει βενζινάδικο αλλά στο PAPSHOP.GR θα βρεις τα πάντα από βενζίνη και είδη κυνήγιού , μέχρι κρέας, ψιλικά και χειροποίητα γλύκα από την κυρία Μαρία.
Μετά την στάση μας λοιπόν και αφού συμπληρώσαμε καύσιμο και πήραμε ενέργεια από την σοκολατόπιτα που μας κέρασαν στο μαγαζί, συνεχίζουμε για Καρπενήσι για φουλάρισα στις μηχανές και ψώνια για το βραδινό.
Μεσημέρι πια φτάνουμε και μια παγωμένη μπύρα είναι ο,τι πρέπει για να δροσιστούμε. ψωνίζουμε τα απαραίτητα και πατάμε μίζα…
Απόψε θα μας φιλοξενούσε η παραλία Αγίας Βλαχέρνας, αγαπημένο σημείο για κατασκήνωση που πρόσφατα επισκέφτηκαν φίλοι συναφρικάνοι και με έκαναν να ζηλέψω.
Κινούμαστε και πάλι σε σφικτό επαρχιακό δίκτυο και η διαδρομή μας χαρίζει απλόχερά οδηγική ευχαρίστηση μέσα στο δάσος.
Γρήγορη στάση για να απολαύσουμε την θέα προς την λίμνη Κρεμαστών και βούρ για το ποτάμι, απόψε θέλουμε να φτάσουμε νωρίς για να απολαύσουμε την διαμονή μας στο έπακρο…
17:30 και είμαστε ήδη στην παραλία έχοντας όλο το απόγευμα να ξεκουραστούμε και να χαλαρώσουμε κάτω από τα πλατάνια…
Μετά την απογευματινή σειστά ανάβουμε φωτιά και ετοιμάζουμε ψησταριά, σήμερα το δείπνο μας θα είναι πλούσιο, με πανσέτα και λουκάνικο χοιρινό και πρόβειο… τα κρέατα μπαίνουν στην σχάρα τα αστερία κάνουν την εμφάνιση τους και με τσίπουρο και μεζεδάκια πιάνουμε κουβέντα κάνοντας ανασκόπηση της ημέρας…
Μεσάνυκτα πλέον το τσίπουρο έχει τελειώσει και ήρθε η ώρα να κοιμηθούμε, με κεφάλι ελαφρύ από το οινόπνευμά και σκέψεις όμορφες σαν αυτές που κάνεις όταν βρίσκεσαι στην φύση μακριά από την καθημερινότητα.
Καλό σας ξημέρωμα…
- nikos_karakousis
- Νέοπας
- Posts: 5
- Joined: 16 Apr 2021 18:39
- Location:
- Contact:
Re: Υποδεχόμαστε το φθινόπωρο με ένα τριήμερό στα Βαρδούσια...
Κυριακή πρωί και η δύσκολη ώρα της επιστροφής έχει φτάσει, θα πιούμε τον καφέ μας και σχεδόν νοχελικά θα ξεκινήσουμε το μάζεμα. Έχουμε αποφασίσει ότι δεν θα βιαστούμε, θα φτάσουμε στα σπίτια μας αργά το βράδυ έχοντας παρατείνει την διάρκεια του οδοιπορικού μας όσο περισσότερο γίνεται.
Πρώτη πινέζα για σήμερα η Ιερά μονή Προυσού, η οποία λόγω ημέρας έχει αρκετή κίνηση η οποία δεν μας επιτρέπει να επισκεφτούμε τα ενδότερα και να προσκυνήσουμε την θαυματουργή εικόνα της Παναγιάς Προυσιώτισας.
Προσπερνάμε γρήγορα το χωρίο Προυσός (θα το επισκεφτούμε αργότερα για έναν καφέ πριν συνεχίσουμε το ταξίδι μας) και μετά από λίγα λεπτά φτάνουμε στην είσοδο για το μονοπάτι που οδηγεί στην Μαύρη σπηλιά και τον καταρράκτη της ( υπάρχει και μονοπάτι που ξεκινάει από την μονή του Προυσού καθώς και από το χωρίο για του τολμηρούς ). Μετά από ένα δεκάλεπτο περπάτημα φτάνουμε στον καταρράκτη ο οποίος μες την ζέστη του μεσημεριού μοιάζει με όαση που περιμένει να μας δροσίσει…
Αφού γλυτώσαμε το έμφραγμα από τα παγωμένα νερά, επιστρέφουμε στο χωρίο για έναν σύντομο καφέ πριν την κάθοδο μας στην Ναύπακτο.
Μετά από δύο ώρες οδήγηση με την θερμοκρασία εμφανώς υψηλότερη από αυτή που είχαμε συνηθίσει τις προηγούμενες μέρες και αφού οδηγούμε παράλληλα με την λίμνη Τριχωνίδα σε ένα κομμάτι της διαδρομής, καταλήγουμε στην Ναύπακτο για φαγητό και παγωμένη μπύρα.
Μετά από ένα λουκούλλειο γεύμα με κοντοσούβλια μπιφτέκια κλπ. και μερικές μπύρες η ώρα είναι πλέον 18:30, η κούραση του τριήμερου ειδικά μετά την μεσημεριανή οδήγηση μας έχει καταβάλει και έτσι λοιπόν αποφασίζουμε να αλλάξουμε την διαδρομή μας και αντί να γυρίσουμε από Γαλαξίδι κλπ να περάσουμε την γέφυρα και μετά από έναν καφέ με τον φίλο μας και συναφρικάνο Παναγιώτη στο Αίγιο να επιστρέψουμε από Εθνική.
Το τριήμερο τελείωσε στις 23:30 και βρισκόμαστε πλέον στα σπίτια μας. Ο στόχος επετεύχθη… Την μελαγχολία διακατέχεται η προσμονή για το επόμενο οδοιπορικό και εμείς καλωσορίζουμε το φθινόπωρο με τεπόζιτα άδεια ελαστικά φθαρμένα και ψύχη γεμάτη!
Πρώτη πινέζα για σήμερα η Ιερά μονή Προυσού, η οποία λόγω ημέρας έχει αρκετή κίνηση η οποία δεν μας επιτρέπει να επισκεφτούμε τα ενδότερα και να προσκυνήσουμε την θαυματουργή εικόνα της Παναγιάς Προυσιώτισας.
Προσπερνάμε γρήγορα το χωρίο Προυσός (θα το επισκεφτούμε αργότερα για έναν καφέ πριν συνεχίσουμε το ταξίδι μας) και μετά από λίγα λεπτά φτάνουμε στην είσοδο για το μονοπάτι που οδηγεί στην Μαύρη σπηλιά και τον καταρράκτη της ( υπάρχει και μονοπάτι που ξεκινάει από την μονή του Προυσού καθώς και από το χωρίο για του τολμηρούς ). Μετά από ένα δεκάλεπτο περπάτημα φτάνουμε στον καταρράκτη ο οποίος μες την ζέστη του μεσημεριού μοιάζει με όαση που περιμένει να μας δροσίσει…
Αφού γλυτώσαμε το έμφραγμα από τα παγωμένα νερά, επιστρέφουμε στο χωρίο για έναν σύντομο καφέ πριν την κάθοδο μας στην Ναύπακτο.
Μετά από δύο ώρες οδήγηση με την θερμοκρασία εμφανώς υψηλότερη από αυτή που είχαμε συνηθίσει τις προηγούμενες μέρες και αφού οδηγούμε παράλληλα με την λίμνη Τριχωνίδα σε ένα κομμάτι της διαδρομής, καταλήγουμε στην Ναύπακτο για φαγητό και παγωμένη μπύρα.
Μετά από ένα λουκούλλειο γεύμα με κοντοσούβλια μπιφτέκια κλπ. και μερικές μπύρες η ώρα είναι πλέον 18:30, η κούραση του τριήμερου ειδικά μετά την μεσημεριανή οδήγηση μας έχει καταβάλει και έτσι λοιπόν αποφασίζουμε να αλλάξουμε την διαδρομή μας και αντί να γυρίσουμε από Γαλαξίδι κλπ να περάσουμε την γέφυρα και μετά από έναν καφέ με τον φίλο μας και συναφρικάνο Παναγιώτη στο Αίγιο να επιστρέψουμε από Εθνική.
Το τριήμερο τελείωσε στις 23:30 και βρισκόμαστε πλέον στα σπίτια μας. Ο στόχος επετεύχθη… Την μελαγχολία διακατέχεται η προσμονή για το επόμενο οδοιπορικό και εμείς καλωσορίζουμε το φθινόπωρο με τεπόζιτα άδεια ελαστικά φθαρμένα και ψύχη γεμάτη!
- korobilis7
- Παλιά καραβάνα
- Posts: 1353
- Joined: 12 Mar 2010 23:42
- Location:
- Contact:
Re: Υποδεχόμαστε το φθινόπωρο με ένα τριήμερό στα Βαρδούσια...
Μπραβο σας !!!
Βαδιζετε σε πολυ σωστο δρομο.
Μου αρεσε πολυ ο σχεδιασμος της βολτας αλλα και η απροβληματιστη υλοποιηση της!
Να στε καλα να ταξιδευετε σε ομορφους και ασφαλη δρομους!!!
Βαδιζετε σε πολυ σωστο δρομο.
Μου αρεσε πολυ ο σχεδιασμος της βολτας αλλα και η απροβληματιστη υλοποιηση της!
Να στε καλα να ταξιδευετε σε ομορφους και ασφαλη δρομους!!!
“Εκείνος που δεν ταξιδεύει, δεν έχει γνωρίσει την αξία των ανθρώπων.”
Μαυριτανική παροιμία.
Μαυριτανική παροιμία.
- MarinosPan
- Νέος χρήστης
- Posts: 95
- Joined: 30 Jul 2017 11:44
- Location:
- Contact:
Re: Υποδεχόμαστε το φθινόπωρο με ένα τριήμερό στα Βαρδούσια...
Όμορφη η βόλτα σας παίδες. Όμορφες και οι εικόνες που μας δώσατε. Όντος είστε σε πολύ καλό δρόμο, ανυπομονούμε για τα επόμενα !!
- nikos_karakousis
- Νέοπας
- Posts: 5
- Joined: 16 Apr 2021 18:39
- Location:
- Contact:
Re: Υποδεχόμαστε το φθινόπωρο με ένα τριήμερό στα Βαρδούσια...
ευχαριστούμε πολύ αδέρφια! με το καλό και στα επόμενα παρέα! Παναγίωτη στο καταφύφιο θα πάμε ολοί παρέα!