Μια εξορμηση στα Μακεδονικα εδαφη μετα απο καιρο για μενα.
Λιγο ο COVID,λιγο οι υποχρεωσεις,ειχα αμελήσει την επισκεψη μου στα πατρογονικά εδαφη.
Η αποφαση ειχε παρθει απο το τελος του Καλοκαιριου.
Το 3ημερο της 28ης,θα ανεβω στην Πιερια.
Το ερωτηματικο ηταν το μεσο μεταφορας μου.
Ο πολυ καλος καιρος μου επετρεψε την ανοδο μου με την Ζαιρα.
Με την ευκαιρια της 4ημερης τελικα διαμονης μου,εγινε και ενα καλεσμα για βολτα το Σαββατο 29 Οκτωβρη.
Ας ξετυλίξω λοιπον το κουβαρι των 1200 περιπου χλμ στην απιθανη Μακεδονικη φυση και στο κυνηγι των χαλκινων φοντων του Φθινοπώρου.
Ξεκινησα την Παρασκευη,ανημερα της Εθνικης εορτης.
Η Ζαιρα φορτωθηκε αρκετα λιτα.
Πρωτη σταση ξεμουδιασματος στο κατεστραμενο γεφυρι του Ασωπου,στους προποδες της Οιτης.
Μπαινοντας στην Λαμια,μια χαιρετουρα-φορος τιμης στον Καπετανιο,που αγωνιστηκε για την Λευτερια μας.
Συνεχεια προς Δομοκο,απο τον Ε-65 παντα.
Την "Πυλη" του νταμαριου,παντα την εβλεπα,αλλα και παντα την προσπερναγα.
Αυτη την φορα για χαρη της φωτογραφιας ειπα να κανω την μικρη παρακαμψη.
Συνεχεια και με σβελτη οδηγηση περασα τα Φαρσαλα και την Λαρισα...ομως στα Τεμπη ειχε σταση για να θαυμασω το Χαλκινοπρασινο τοπιο!
Ο Πηνειος,ακριβως κατω απο την γεφυρα της παλαιας,πλεον,Εθνικης.
Η Μακεδονια μας υποδεχετε...
Και βεβαια με το Φρουριο του Πλαταμωνα να δεσποζει
Στην Λεπτοκαρυα στους προποδες του Ολυμπου το "θεμα" στον τοιχο σου υπενθυμιζει που βρησκεσαι.
Στον τοπο των Θεων!
Στην εποχη του Χαλκινου φοντου
- korobilis7
- Παλιά καραβάνα
- Posts: 1352
- Joined: 12 Mar 2010 23:42
- Location:
- Contact:
Στην εποχη του Χαλκινου φοντου
“Εκείνος που δεν ταξιδεύει, δεν έχει γνωρίσει την αξία των ανθρώπων.”
Μαυριτανική παροιμία.
Μαυριτανική παροιμία.
- korobilis7
- Παλιά καραβάνα
- Posts: 1352
- Joined: 12 Mar 2010 23:42
- Location:
- Contact:
Re: Στην εποχη του Χαλκινου φοντου
Την επομενη μερα ειχαμε κανονησει μεσω Φου-μπου συναντηση για βολτα σε Βερμιο και Βορας.
Το πρωι λοιπον με το ξημερωμα,ξεκινησα για το ραντεβου στην Παναγια Σουμελα.
Η διαδρομη που επελεξα για να βγω στην Ημαθια ηταν απο Κατερινη-Γανοχωρα-Τριλοφο-Ρυακια-Συκια-Βεργινα-Γεφυρα Αλιακμονα-Παν.Σουμελα.
Το ξημερωμα λοιπον καπου στην Πιερικη γη(δεξια ο Ολυμπος)
Ο δρομος,ασφαλτινος αλλα σε πολλα σημεια κακοδιατηρημενος.
Ωστοσο απεφυγα κανα δυο πλασματα της φυσης αλλα και το Ντατσουν που μου βγηκε αερα πατερα στην διασταυρωση.
Με αποζημιωσε ομως η ευωδια της νοτισμένης γης απο την υγρασια της νυχτας.
Μια μικρη σταση στον Βασιλια Αλιάκμονα.
Και βουρ για το ραντεβου.
Στην Σουμελα δεν ειχα ξαναπαει.
Περιμενα ομως ενα Μοναστηρι που θα μου την "ελεγε" με την ομορφια του.
Σιγουρα εχει πανοραμικη θεση.
Ωστοσο μου φανηκε πολυ εμπορικο το ολο σκηνικο,με τα μαγαζακια στον προαυλιο χωρο να περιμενουν πελατες.
Μακαρι να αξιωθω και να επισκεφθω την γνησια Σουμελα στο μελλον. (Ευχη)
Η θεα απο εκει πανω...
Το αγιασμα της Μονης
Στο ραντεβου ηρθαν ο Γιαννης και ο Κωστας απο Βεροια.
Δυστυχως ο Γιωργος απο την Κοζανη δεν τα καταφερε καθως τον επληξε ο κορωνοιος.
Οι τρεις μας λοιπον...
Κατευθυνθηκαμε στο Σελι
Και στο χιονοδρομικο για τον απαραιτητο πρωινο καφε μας.
Σε αυτον τον καφε εγινε η τελετη της γνωρημιας μας.
Ο Γιαννης και ο Κωστας,ηταν ενδιαφεροντες στην κουβεντα και συντομα το παρεακι μας εδεσε.
Αφησαμε το χιονοδρομικο για να απολαυσουμε οδηγικα το Βερμιο που ειχε φορεσει τον Χαλκινο μανδυα του!
Ο καθενας απολαμβανει το βουνο με τον τροπο του,αρκει να το σεβεται.
Εδω ο ΕΟΣ της Ναουσας με το παιδικο του τμημα,ετοιμαζεται να περιηγηθει.
Ενα "γεια" και "καλη βολτα" εκατέρωθεν,και κατηφοριζουμε στον Αγιο Νικολα Ναουσας οπου γινοταν πανηγυρι απο τον κοσμο που ειχε κατακλείσει την περιοχη,
Το πλατανοδασος στα καλυτερα του!!!
Αφησαμε πισω την περιοχη, κατηφορίσαμε στην Ναουσα,μια περιηγηση στο κεντρο και συντομα βρεθηκαμε στον δρομο για Εδεσσα.
Επομενος στοχος μας το ορος Βορας.
Το προσεγγίσαμε απο το χωριο Καστανια.
Αναβαινοντας το τοπιο εγινε καραφλο,με αλπικα λιβαδια και ζωα να τρεφονται απο την πλουσια γη.
Αγρια αλογα στις πλαγιες του βουνου!
Η πορεια μας προς το χιονοδρομικο
Ο καιρος ηταν ιδανικος και η ατμοσφαιρα ειχε πολυ καλη διαυγεια.
Δυο κουβεντες με τον Γιαννη εφτασαν ωστε να αποφασίσουμε να ανεβουμε στην κορυφη του ορους στα 2.524 μετρα.
Ο Κωστας θα εμενε πισω.
Ο δρομος για να ανεβει κανεις πανω οδικως δεν ειναι και ο πιο ευκολος.
Ποσο μαλλον αν εχει βρεξει ή ακομα χειροτερα,χιονισει.
Τα XRV μας,φορωντας ασφαλτινα ελαστικα,σταθηκαν τυχερα καθως το τεραιν ηταν στεγνο.
Η διαδρομη χαρακτηριζεται απο βαθειες ροδιες οχηματων 4x4 και αρκετη φυτευτη κροκαλα.
Σε καποια σημεια ειναι προτιμοτερο να μην περπατησεις στην χαραγμενη διαδρομη,αλλα να οδηγησεις στην απατητη πλαγια,με οτι αυτο συνεπαγεται.
Ωστοσο η θεα απο εκει πανω σε ανταμείβει.
Στην φωτο μπορει να διακρινει καποιος πολυ καθαρα την λιμνη Βεργοριτηδα,δεξια την λιμνη Πετρων,αριστερα το Βερμιο και πισω διακρινονται οι κορυφες του Ολυμπου
Σιγα σιγα διαφαινεται και ο στοχος μας.
Η κορυφη Καιμακτσαλαν στην οποια δεσποζει το εκκλησακι του προφ.Ηλια.
Το εκκλησάκι κτίστηκε από τους συγγενείς των Σέρβων πεσόντων του Α' Παγκοσμίου Πολέμου και πολλά υλικά της μάχης που έγινε εκεί στις 16 Σεπτεμβρίου 1916 χρησιμοποιήθηκαν ως οικοδομικά υλικά.
Και να που φτασαμε...
Ακριβως στο σημειο αυτο ειναι και το συνορο με τα Σκοπια.
Η γη των Σκοπιων απο εκει πανω
Οτι ανεβαινει,κατεβαινει...αν και η κατωφέρεια για τα βαρια μας μηχανακια ειναι πιο δυσκολη.
Ο Γιαννης
Και ο Κωστας
Αφηνουμε πισω το χιονοδρομικο
Ενα ωραιο μπαλκονι με θεα την λιμνη
Ενα ερωτημα βασανιζε το μυαλο μου,καθως η ωρα εχει περασει και το βουνο ανοιξε την ορεξη...
Θα φαμε καπου?
Στα καλυτερα μας πηγε ο John!!!
Πορεια λοιπον στην Αραχωβα του Βορα,τον Αγιο Αθανασιο.
Ο μαγαζατορας φιλοσοφημενος,ειχε κατι να σου πει...
Και το φαγητο πολυ καλο.
Ξεχασα να αναφερθω και στον τεταρτο αφρικανο που κολησε στην παρεα μας στο χωριο και βεβαια ηταν ενημερος για την αφιξη μας,καθως ειναι και αυτος απο Βεροια.
Ενας καφες ακομα και μια μικρη περιηγηση στο χωριο πριν παρουμε τον δρομο της επιστροφης.
Οταν τα σκουπιδια βρισκουν εκφραση στην τεχνη (απο πλαστικα μπουκαλια)
Νυχτερινη η επιστροφη μας,χαιρετουρες στην Βεροια και μοναχικη η συνεχεια μου με ενα φεγγαρι-νυχι να με συντροφευει ως την βαση μου.
Σχεδον 13 ωρες στον δρομο συμπληρωσα,και 391 χλμ εγραψε το κοντερ.
Ομορφες εικονες,απο την Μακεδονικη γη και τα δυο βουνα της.
Πραγματικα χαρηκα που γνωρισα τους συναφρικανους απο την Βεροια.
Γιαννη,Κωστα και Γιαννη,ελπιζω συντομα οι ροδιες μας να ξαναβρεθουμε.
Το πρωι λοιπον με το ξημερωμα,ξεκινησα για το ραντεβου στην Παναγια Σουμελα.
Η διαδρομη που επελεξα για να βγω στην Ημαθια ηταν απο Κατερινη-Γανοχωρα-Τριλοφο-Ρυακια-Συκια-Βεργινα-Γεφυρα Αλιακμονα-Παν.Σουμελα.
Το ξημερωμα λοιπον καπου στην Πιερικη γη(δεξια ο Ολυμπος)
Ο δρομος,ασφαλτινος αλλα σε πολλα σημεια κακοδιατηρημενος.
Ωστοσο απεφυγα κανα δυο πλασματα της φυσης αλλα και το Ντατσουν που μου βγηκε αερα πατερα στην διασταυρωση.
Με αποζημιωσε ομως η ευωδια της νοτισμένης γης απο την υγρασια της νυχτας.
Μια μικρη σταση στον Βασιλια Αλιάκμονα.
Και βουρ για το ραντεβου.
Στην Σουμελα δεν ειχα ξαναπαει.
Περιμενα ομως ενα Μοναστηρι που θα μου την "ελεγε" με την ομορφια του.
Σιγουρα εχει πανοραμικη θεση.
Ωστοσο μου φανηκε πολυ εμπορικο το ολο σκηνικο,με τα μαγαζακια στον προαυλιο χωρο να περιμενουν πελατες.
Μακαρι να αξιωθω και να επισκεφθω την γνησια Σουμελα στο μελλον. (Ευχη)
Η θεα απο εκει πανω...
Το αγιασμα της Μονης
Στο ραντεβου ηρθαν ο Γιαννης και ο Κωστας απο Βεροια.
Δυστυχως ο Γιωργος απο την Κοζανη δεν τα καταφερε καθως τον επληξε ο κορωνοιος.
Οι τρεις μας λοιπον...
Κατευθυνθηκαμε στο Σελι
Και στο χιονοδρομικο για τον απαραιτητο πρωινο καφε μας.
Σε αυτον τον καφε εγινε η τελετη της γνωρημιας μας.
Ο Γιαννης και ο Κωστας,ηταν ενδιαφεροντες στην κουβεντα και συντομα το παρεακι μας εδεσε.
Αφησαμε το χιονοδρομικο για να απολαυσουμε οδηγικα το Βερμιο που ειχε φορεσει τον Χαλκινο μανδυα του!
Ο καθενας απολαμβανει το βουνο με τον τροπο του,αρκει να το σεβεται.
Εδω ο ΕΟΣ της Ναουσας με το παιδικο του τμημα,ετοιμαζεται να περιηγηθει.
Ενα "γεια" και "καλη βολτα" εκατέρωθεν,και κατηφοριζουμε στον Αγιο Νικολα Ναουσας οπου γινοταν πανηγυρι απο τον κοσμο που ειχε κατακλείσει την περιοχη,
Το πλατανοδασος στα καλυτερα του!!!
Αφησαμε πισω την περιοχη, κατηφορίσαμε στην Ναουσα,μια περιηγηση στο κεντρο και συντομα βρεθηκαμε στον δρομο για Εδεσσα.
Επομενος στοχος μας το ορος Βορας.
Το προσεγγίσαμε απο το χωριο Καστανια.
Αναβαινοντας το τοπιο εγινε καραφλο,με αλπικα λιβαδια και ζωα να τρεφονται απο την πλουσια γη.
Αγρια αλογα στις πλαγιες του βουνου!
Η πορεια μας προς το χιονοδρομικο
Ο καιρος ηταν ιδανικος και η ατμοσφαιρα ειχε πολυ καλη διαυγεια.
Δυο κουβεντες με τον Γιαννη εφτασαν ωστε να αποφασίσουμε να ανεβουμε στην κορυφη του ορους στα 2.524 μετρα.
Ο Κωστας θα εμενε πισω.
Ο δρομος για να ανεβει κανεις πανω οδικως δεν ειναι και ο πιο ευκολος.
Ποσο μαλλον αν εχει βρεξει ή ακομα χειροτερα,χιονισει.
Τα XRV μας,φορωντας ασφαλτινα ελαστικα,σταθηκαν τυχερα καθως το τεραιν ηταν στεγνο.
Η διαδρομη χαρακτηριζεται απο βαθειες ροδιες οχηματων 4x4 και αρκετη φυτευτη κροκαλα.
Σε καποια σημεια ειναι προτιμοτερο να μην περπατησεις στην χαραγμενη διαδρομη,αλλα να οδηγησεις στην απατητη πλαγια,με οτι αυτο συνεπαγεται.
Ωστοσο η θεα απο εκει πανω σε ανταμείβει.
Στην φωτο μπορει να διακρινει καποιος πολυ καθαρα την λιμνη Βεργοριτηδα,δεξια την λιμνη Πετρων,αριστερα το Βερμιο και πισω διακρινονται οι κορυφες του Ολυμπου
Σιγα σιγα διαφαινεται και ο στοχος μας.
Η κορυφη Καιμακτσαλαν στην οποια δεσποζει το εκκλησακι του προφ.Ηλια.
Το εκκλησάκι κτίστηκε από τους συγγενείς των Σέρβων πεσόντων του Α' Παγκοσμίου Πολέμου και πολλά υλικά της μάχης που έγινε εκεί στις 16 Σεπτεμβρίου 1916 χρησιμοποιήθηκαν ως οικοδομικά υλικά.
Και να που φτασαμε...
Ακριβως στο σημειο αυτο ειναι και το συνορο με τα Σκοπια.
Η γη των Σκοπιων απο εκει πανω
Οτι ανεβαινει,κατεβαινει...αν και η κατωφέρεια για τα βαρια μας μηχανακια ειναι πιο δυσκολη.
Ο Γιαννης
Και ο Κωστας
Αφηνουμε πισω το χιονοδρομικο
Ενα ωραιο μπαλκονι με θεα την λιμνη
Ενα ερωτημα βασανιζε το μυαλο μου,καθως η ωρα εχει περασει και το βουνο ανοιξε την ορεξη...
Θα φαμε καπου?
Στα καλυτερα μας πηγε ο John!!!
Πορεια λοιπον στην Αραχωβα του Βορα,τον Αγιο Αθανασιο.
Ο μαγαζατορας φιλοσοφημενος,ειχε κατι να σου πει...
Και το φαγητο πολυ καλο.
Ξεχασα να αναφερθω και στον τεταρτο αφρικανο που κολησε στην παρεα μας στο χωριο και βεβαια ηταν ενημερος για την αφιξη μας,καθως ειναι και αυτος απο Βεροια.
Ενας καφες ακομα και μια μικρη περιηγηση στο χωριο πριν παρουμε τον δρομο της επιστροφης.
Οταν τα σκουπιδια βρισκουν εκφραση στην τεχνη (απο πλαστικα μπουκαλια)
Νυχτερινη η επιστροφη μας,χαιρετουρες στην Βεροια και μοναχικη η συνεχεια μου με ενα φεγγαρι-νυχι να με συντροφευει ως την βαση μου.
Σχεδον 13 ωρες στον δρομο συμπληρωσα,και 391 χλμ εγραψε το κοντερ.
Ομορφες εικονες,απο την Μακεδονικη γη και τα δυο βουνα της.
Πραγματικα χαρηκα που γνωρισα τους συναφρικανους απο την Βεροια.
Γιαννη,Κωστα και Γιαννη,ελπιζω συντομα οι ροδιες μας να ξαναβρεθουμε.
“Εκείνος που δεν ταξιδεύει, δεν έχει γνωρίσει την αξία των ανθρώπων.”
Μαυριτανική παροιμία.
Μαυριτανική παροιμία.
- korobilis7
- Παλιά καραβάνα
- Posts: 1352
- Joined: 12 Mar 2010 23:42
- Location:
- Contact:
Re: Στην εποχη του Χαλκινου φοντου
Η επιστροφη...
Συνηθως δεν ειναι ευχαριστη.
Γυριζεις...
Μπορεις ομως να την πασπαλίσεις ετσι ωστε να την γλυκσνεις.
Αφου χαιρετισα την ΜΑΝΑ, ξεκινησα την καθοδο μου.
Καπου στην Πλακα Λιτοχωρου αποχαιρετω τον Θερμαικο και την Πιερικη ακτογραμμη.
Το βουνο των Θεων με καλει...
Θα συνδιασω λοιπον την επιστροφη μου με επισκεψη στον κατω Ολυμπο.
Πλωρη λοιπον για Ανω Σκοτινα,εναν παραδοσιακο οικισμο που εγκαταλείφθηκε,αλλα το τελευταιο διαστημα καποιοι κατοικοι-απογονοι ή αγοραστες εχουν ανεβει και καποιες οικιες εχουν συντηρηθει και ειναι κατοικισημες.
Μαλιστα λειτουργει και ξενωνας.
H Άνω (Παλαιά) Σκοτίνα βρίσκεται στη νοτιοανατολική πλευρά του Ολύμπου, σε υψόμετρο 900 μέτρων περίπου. Η δημιουργία του οικισμού τοποθετείται χρονικά γύρω στον 16ο αιώνα.
Η πλατεία με τον υπεραιωνοβιο πλατανο και ο ναός της Κοιμήσεως της Θεοτόκου
Αξιζει να επισκεφθεί καποιος τον τοπο και θα νοιωσει οτι βρισκεται σε μιαν αλλη εποχη!
Η διαδρομη μεχρι και την Καλλιπευκη,ενα ονειρο!!!
Το οροπεδιο της Καλλιπευκης
Το υψηλοτερο κατοικημενο και καλλιεργήσιμο οροπεδιο της Ελλαδος σε υψομετρο 1000 μετρων και με εκταση 5.500 στρεματων οπως μας πληροφορει η ταμπελα.
Στο βαθος ο Ολυμπος που ειναι ετοιμος να υποδεχθει το φετινο του χιονι.
Κατηφοριζοντας απο την αλλη πλευρα η Θεσσαλικη γη
Μια σταση στην Λαρισα για παραδωση στον Μπαταλα,δυο κουβεντες και δρομο για τα νοτια.
Εχουμε πιασει Ρουμελη και μπροστα μας προβαλει ο Παρνασσος.
Μια τελευταια σταση στον Αλιαρτο
Επιστροφη στην εδρα μετα απο 1200 περιπου χλμ στο κοντερ της Ζαιρας.
Γεματος απο εικονες με Χαλκινο φοντο,λογω της εποχης.
Αντε και γρηγορα στα επομενα!!!
Καλο μηνα!!!
Συνηθως δεν ειναι ευχαριστη.
Γυριζεις...
Μπορεις ομως να την πασπαλίσεις ετσι ωστε να την γλυκσνεις.
Αφου χαιρετισα την ΜΑΝΑ, ξεκινησα την καθοδο μου.
Καπου στην Πλακα Λιτοχωρου αποχαιρετω τον Θερμαικο και την Πιερικη ακτογραμμη.
Το βουνο των Θεων με καλει...
Θα συνδιασω λοιπον την επιστροφη μου με επισκεψη στον κατω Ολυμπο.
Πλωρη λοιπον για Ανω Σκοτινα,εναν παραδοσιακο οικισμο που εγκαταλείφθηκε,αλλα το τελευταιο διαστημα καποιοι κατοικοι-απογονοι ή αγοραστες εχουν ανεβει και καποιες οικιες εχουν συντηρηθει και ειναι κατοικισημες.
Μαλιστα λειτουργει και ξενωνας.
H Άνω (Παλαιά) Σκοτίνα βρίσκεται στη νοτιοανατολική πλευρά του Ολύμπου, σε υψόμετρο 900 μέτρων περίπου. Η δημιουργία του οικισμού τοποθετείται χρονικά γύρω στον 16ο αιώνα.
Η πλατεία με τον υπεραιωνοβιο πλατανο και ο ναός της Κοιμήσεως της Θεοτόκου
Αξιζει να επισκεφθεί καποιος τον τοπο και θα νοιωσει οτι βρισκεται σε μιαν αλλη εποχη!
Η διαδρομη μεχρι και την Καλλιπευκη,ενα ονειρο!!!
Το οροπεδιο της Καλλιπευκης
Το υψηλοτερο κατοικημενο και καλλιεργήσιμο οροπεδιο της Ελλαδος σε υψομετρο 1000 μετρων και με εκταση 5.500 στρεματων οπως μας πληροφορει η ταμπελα.
Στο βαθος ο Ολυμπος που ειναι ετοιμος να υποδεχθει το φετινο του χιονι.
Κατηφοριζοντας απο την αλλη πλευρα η Θεσσαλικη γη
Μια σταση στην Λαρισα για παραδωση στον Μπαταλα,δυο κουβεντες και δρομο για τα νοτια.
Εχουμε πιασει Ρουμελη και μπροστα μας προβαλει ο Παρνασσος.
Μια τελευταια σταση στον Αλιαρτο
Επιστροφη στην εδρα μετα απο 1200 περιπου χλμ στο κοντερ της Ζαιρας.
Γεματος απο εικονες με Χαλκινο φοντο,λογω της εποχης.
Αντε και γρηγορα στα επομενα!!!
Καλο μηνα!!!
“Εκείνος που δεν ταξιδεύει, δεν έχει γνωρίσει την αξία των ανθρώπων.”
Μαυριτανική παροιμία.
Μαυριτανική παροιμία.