Καθε χρονο φροντιζω να κλεινω το καλοκαιρι με μια εξορμηση.
Φετος η σεζον ηταν "οσα παιρνει ο ανεμος",οποτε ειπα να επισκεφθω εναν τοπο οπου ο ανεμος ειναι σημα κατατεθεν.
Μια ονοφαδικη διαδρομή έως το νοτιότερο άκρο της Εύβοιας, που δεν το λες και άκρη του κόσμου, αλλά έτσι το νιώθεις.
Πολλες οι πινεζες για επισκεψη,με πρωταγωνιστή το θρυλικό ακρωτήρι του Καφηρεα, τα μοναχικά χωριά, συγκλονιστικά μονοπάτια - διαδρομες, παρθένες παραλίες, φαράγγια, δρακόσπιτα και Αιολικα παρκα.
Παμε λοιπον,ο Σαββας με το ολοκαινουργιο ΚΤΜ 790, ο Γιαννης με το ξεχωριστο XRV650 και εγω με την λευκη μου XRV750 στον γυρω της Οχης, του βουνου της Νοτιας Ευβοιας.
Δευτερα πρωι και το ραντεβου μας οριστικε στο Πορτο Αγια Μαρινα ωστε να παρουμε το ferry των 10.30 και να μας μεταφερει απεναντι στα Στυρα.
Εισητηριο 5 ευρω για τον επιβατη και 7,5 για την μηχανη.
Τα κοριτσια μας ανυπομονα,οπως και εμεις.
Οι ροδες μας πατησαν στο νησι μετα απο περιπου 40 λεπτα.
Βουρ για την διαδρομη μας,με πορεια Νοτια, χωρις να καθυστερησουμε.
Μετα την διασταυρωση για Νιμπορειο,βγαινουμε απο την κεντρικη αρτηρια και μπαινουμε εκτος δρομου.
Το Νιμπορειο απο ψηλα
Μετα απο λιγες στροφες μας ανοιγει μια υπεροχη θεα απο ψηλα.
Η παραλια Πορτο Λαφια,ο Νοτιος Ευβοικος και στο βαθος το νησιωτικο συμπλεγμα των Πεταλιών.
Χαμόγελα εμφανιστηκαν μεσα απο τα κρανη μας,ωραια αρχη!!!
Αφου πρασαμε την ομορφη παραλια,συνεχισαμε τον παραλιακο δρομο μεχρι το Μαρμαρι.
Απο εκει ακολουθησαμε την κεντρικη αρτηρια που ενωνει το Μαρμαρι με την Καρυστο.
Ο Ηλιος ηταν ηδη ψηλα και η θερμοκρασια επισης.
Ενας καφες στο λιμανι της Καρυστου θα ηταν το brake μας.
Αν θελεις να συνεχισεις την γυρα που θα σου περιγραφει παρακατω, στην Καρυστο ΠΡΕΠΕΙ οπωσδηποτε να βαλεις βενζινη.
Αυτο καναμε και εμεις.
Επομενη πινεζα μας ηταν η επισκεψη στο Κοκκινοκαστρο.
Διαβαζουμε.
Το Κοκκινόκαστρο, Καστέλο Ρόσσο ή φρούριο Καρύστου είναι μεσαιωνικό κάστρο, κτισμένο στους πρόποδες του όρους Όχη, ανάμεσα στα χωριά Μύλοι και Γραμπιά, 4 χιλιόμετρα από την Κάρυστο.
Πήρε το όνομά του από τις κόκκινες τοπικές πέτρες από τις οποίες κατασκευάστηκε.
Το κάστρο κτίστηκε από τους Λομβαρδούς, αλλά καθ’ όλη τη διάρκεια της Φραγκοκρατίας το διεκδίκησαν Βυζαντινοί, Φράγκοι, Βενετοί, οι οποίοι τελικά και παρέμειναν ως κύριοι του μέχρι την κατάληψη της Εύβοιας από τους Τούρκους.
Το πρώτο φρούριο στο λόφο του σημερινού κάστρου χτίστηκε από τους Βυζαντινούς το 1030. Το μεσαιωνικό Καστέλλο Ρόσσο κτίστηκε πάνω στις βυζαντινές βάσεις κατά μια εκδοχή μεταξύ 1209 - 1216 από το Βερονέζο (δηλ. Λομβαρδό) βαρόνο Ραβανό Δαλεκάρτσερι (Ravano dalle Carceri, ή Ραβάνο Ντάλλε Καρτσέρι) τον άρχοντα του τριτημορίου της νότιας Εύβοιας, ενός από τα τρία φέουδα του Ενετικού Βασιλείου του Νεγρεπόντε.
Γύρω απ' το Καστέλο Ρόσσο δημιουργήθηκε μια πόλη, αφού οι κάτοικοι της Καρύστου έκτιζαν τα σπίτια τους κοντά στο κάστρο, για λόγους ασφάλειας,καθως οι επιδρομες των πειρατων στην περιοχη ηταν συχνες και βιαιες.
Απο την θεση του εποπτεύει την πεδιάδα της Καρύστου αλλα και προς το Νοτιο Αιγαιο.
Φωτο απο το διαδίκτυο
Αν το επισκεφθειτε φροντιστε να μην το κανετε οπως εμεις!
Καθως ο δρομος ανεβαινει σχεδον μεχρι πανω,αφηνεις το οχημα σου και απο εκει εχεις ενα 10λεπτο ανηφορικο περπατημα μεχρι να φτασεις στην πυλη του.
Να το επισκεφθεις ομως καποια δροσερη ωρα και οχι μεσα στην νταλα του Μεσημεριου και μαλιστα με μποτες και ενδυση μοτοσυκλετιστη!
Αξιζε ομως η μικρη ταλαιπωρια.
Η θεα απο εκει πανω.(ανοιχτα του λιμανιου διακρινεται και φρεγατα του Πολ.Ναυτικου)
Και προς τα δυτικα
Στις επαλξεις του καστρου ενα κοπαδι απο προβατα περιφρουρουν τον χωρο!
Το εκκλησακι του Προφ. Ηλια που δεσποζει μεσα απο τα τείχη.
Και καποιες ακομα
Αφησαμε πισω μας το καστρο,καβαλησαμε και βαλαμε πλωρη για το επομενο ποιντ της διαδρομης μας,τον Καστανολογγο.
Ο Καστανόλογγος, στο νοτιοανατολικό τμήμα του νησιού της Εύβοιας,βρίσκεται κάτω από την Κορφή της Οχης στα 900 έως 1100μ. υψόμετρο.
Το όνομά του σημαίνει «το πυκνό δάσος της καστανιάς» και η ιστορία του ξεκινάει χιλιετίες πριν.
Τον 4ο αιώνα π.Χ., ο Έλληνας φιλόσοφος και βοτανολόγος Θεόφραστος περιέγραψε το απέραντο δάσος των καστανιών που αναπτυσσόταν με φυσικό τρόπο και κάλυπτε αυτήν την περιοχή, από την πόλη της Καρύστου έως το Ακρωτήρι του Καφηρέα.
Το σημαντικό δάσος καστανιάς έχει υποστεί μια συνεχή επιδείνωση.
Στην καρδιά των 380 στρεμμάτων του υπάρχουν ακόμα πολλά αιωνόβια δέντρα, περίπου 250 έως 400 ετών.
Αλλά τα δένδρα, εκτεθειμένα στον άνεμο και την αυξανόμενη ξηρασία της περιοχής, υποφέρουν: ο βαθμός κάλυψης του εδάφους από τη βλάστηση αραιώνει και μερικοί από τους κορμούς φθείρονται.
Όπως κάθε χρόνο, οι καρποί πέφτουν στο έδαφος και τα κάστανα αναγεννιούνται από το εξωτερικό περίβλημα, αλλά τα φυτά δεν καταφέρνουν να μεγαλώσουν επειδή τα τρώνε τα κατσίκια που βόσκουν στο δάσος.
Από το 1945 έως σήμερα σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των ειδικών, το αιωνόβιο δάσος καστανιών έχει συρρικνωθεί κατά 40% και θα μπορούσε να εξαφανιστεί σε λίγα χρόνια.
Οι κουφάλες των δέντρων προσφέρει καταφύγιο σε έντομα, ερπετά και πουλιά.
Εχουν καταγραφεί 59 είδη πουλιών στην ευρύτερη περιοχή από τα οποία 16 είδη φωλιάζουν στο δάσος.
Μέσα στο δάσος υπάρχουν ακόμη μικρές πηγές, εποχικά ρέματα και μικρά λιβάδια που προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στην άγρια ζωή.
Η παρέμβαση της EGP( Enel Green Power) , με συνολική επένδυση 2 εκατομμυρίων ευρώ, στοχεύει να σταματήσει τη μείωση αυτή, αναλαμβάνοντας δράση σε 240 στρέμματα του υφιστάμενου δάσους και φύτευση νέων δέντρων στα γύρω 400 στρέμματα.
Συνολικά, λοιπόν, το έργο θα φέρει νέα ζωή σε 640 στρέμματα.
Και μια μελετη του Agricultural University of Athens για οποιον θελει περισσοτερες πληροφοριες.
https://www.aua.gr/plantstress/theses/r ... os2013.pdf
Ανεβαινοντας λοιπον απο την Νοτια πλευρα της Οχης μεσα απο φυτρωμενες παντου ανεμογεννητριες.
Η θεα απο εκει πανω
Φτασαμε λοιπον στα ορια του καστανοδασους,χωρις ομως να πατησουν οι ροδες μας μεσα,ωστε να μην διαταραξουμε την ισορροπία του.
Τα καμενα δεντρα απο τους κεραυνους δινουν μια εικονα αγρια, και ελπιζουμε να μην ειναι και μελλοντικη για το παναρχαιο δασος.
Στην παρακατω φωτο δειχνουν σαν φυλακες του χωρου.
Το ζωντανο κομμάτι του δασους
Απο εδω μπορει καποιος να ανεβει στην κορυφη της Οχης οπου θα βρεθει σε ενα καλα διατηριμενο δροκοσπιτο αλλα και στο εκκλησακι του Πρ.Ηλια.
Περιπου μιαμιση ωρα πεζοπορεια.
Η ιδεα αυτη,να ανεβουμε μεσα στην νταλα, απορρίφθηκε χωρις δευτερη σκεψη!
Ανασυνταξη και κατηφοριζουμε λοιπον...
...προς τα νοτια παράλια του νησιου.
Βγηκαμε παλι εκτος δρομου και ακολουθησαμε την χωματινη διαδρομη που περναει πανω απο την παραλια Καστρι
Την παραλια Λιβαδι
Και φτασαμε στο Ποταμι Πλατανιστου,οπου το βρηκαμε καμμενο απο την προσφατη φωτια σχεδον μεχρι κατω.
Ευτυχως η καντινα και η ταβερνα γλυρωσαν απο την πυρρα.
Αφου στησαμε το τσαρδακι μας σε μια απο τις λιγοστες καβατζες που υπηρχαν διαθεσιμες.
Καποιοι πηγαν να θαλλασοπνιγουνε.
Και αλλοι για φαγητο και αγναντι.
Απεναντι ειναι η Ανδρος
Τελος ημερας με αρκετη κουβεντα και ρακοκατασταση εξω απο τις σκηνες.
Συνεχιζεται με την δευτερη μερα...
Νοτια Ευβοια - A Dream ride
- korobilis7
- Παλιά καραβάνα
- Posts: 1352
- Joined: 12 Mar 2010 23:42
- Location:
- Contact:
Νοτια Ευβοια - A Dream ride
“Εκείνος που δεν ταξιδεύει, δεν έχει γνωρίσει την αξία των ανθρώπων.”
Μαυριτανική παροιμία.
Μαυριτανική παροιμία.
- korobilis7
- Παλιά καραβάνα
- Posts: 1352
- Joined: 12 Mar 2010 23:42
- Location:
- Contact:
Re: Νοτια Ευβοια - A Dream ride
Πρωινο ξυπνημα με ωραια θέα!
Μαζεψαμε τον καταυλισμο μας και πηγαμε για καφε και πρωινο στην Ταβερνουλα.
Και απο εδω εχουμε ωραια θέα!
Πορεια προς τα Βόρεια και Ανατολικά,στην πιο απομακρη και ξεχασμενη πλευρα του νησιου.
Η διαδρομή ελίσσεται στα πόδια του όρους Οχη,και γύρω της βράχια που γκρεμίζονται στη θάλασσα, ανεμογεννήτριες, αγριοκάτσικα μπολιασμένα από την αλμύρα και τα βότανα του βουνού και πότε-πότε πράσινα φαράγγια που καταλήγουν σε απίθανες παραλίες. Και μοναχικά δέντρα κάπου-κάπου, μα πάντα γερτά, για να ξέρεις από πού φυσά ο βοριάς.
Μοσχοβολά ο τόπος αγριοθύμαρο και ρίγανη.
Πιο πολύ ακούς τον άνεμο και τη βουή της θάλασσας παρά ανθρώπινη φωνή.
Αντιά,Κόμητο, Καψούρι, Δρυμονάρι, Θύμιο, Ζαχαριά, Πρινιά,Ακρωτηρι Καφηρεα η διαδρομη μας.
Η ερημια μοναχη!
Αφαλτος μεχρι εξω απο τον Πρινια.
Αν εισαι αποφασισμενος να πας κατω,μεχρι το ακρωτηρι θα ταρακουνηθεις λιγακι.
Και απο τον χωματοδρομο αλλα και απο το δεος της γκρεμιλας.
Προσωπικα στο δεξιο πεταλο οπως κατεβαινα,με την χαωδη γκρεμιλα και την αγκαλια του Αιγαιου να με περιμενει,εκανα πριτσακια.
Δεν σταματησαμε ουτε για φωτο μεχρι κατω.
Με μια ανασα το κατεβηκαμε.
Αγρια ομορφια!!!
Φτασαμε!
Ακρωτηρι Καφηρεα
Καφηρέας, η ονομασία του οποίου είναι συνώνυμη του βράχου-σκόπελος, και η οποία αναφέρεται σε κείμενα αρχαίων συγγραφέων, όπως του Ηρόδοτου, Στράβωνα, Παυσανία κα, όπου μας δίνουν πληροφορίες, κυρίως, για ναυάγια που συνέβησαν στην περιοχή και τα οποία είτε αποτελούν ιστορικά γεγονότα, είτε απλές εκδοχές μύθων.
"Kάνει ντόρο, φασαρία, γι’ αυτό τον λένε έτσι": αυτή είναι η ανεπίσημη θέση για την ονομασία του ακρωτηρίου που λένε στους περαστικούς οι Καβοντορίτες. Και η πιο ωραία. Η άλλη, η επίσημη και πιο πιθανή βέβαια, είναι από το Cavo d’ Oro, που σημαίνει «χρυσό ακρωτήρι».
Γιατί οι βυθοί του, λέει, είναι γεμάτοι χρυσά νομίσματα από τα ναυάγια που από τα αρχαία χρόνια προκαλούνται σε αυτό το δύσκολο πέρασμα.
Κατά τον Μεσαίωνα το στενό του Κάβο Ντόρο ονομαζόταν Ξυλοφάγος, γιατί είχαν συμβεί αμέτρητα ναυάγια και είναι από τις λίγες φορές που οι Έλληνες αναφέρονται αρνητικά προς τη θάλασσα.
Το Στενό του Καφηρέα, ανάμεσα σε Εύβοια και Ανδρο, θεωρείται από τα πιο επικίνδυνα περάσματα του Αιγαίου.
H συγκεκριμένη περιοχή σχηματίζει ένα «χωνί» μέσω του οποίου περνάει ο αέρας και όσο μικραίνει τόσο αυξάνεται η ένταση του.
Τα ακραία καιρικά φαινόμενα της περιοχής, οι σφοδροί άνεμοι και η η φουρτουνιασμένη θάλασσα έχουν συνδέσει το όνομα του Κάβο Ντόρο με πολλά γνωστά και άγνωστα ναυάγια.
Σπάνια εδώ συναντάς μπονάτσα.
Κατά τη μυθολογία εκεί ναυάγησαν τα πλοία των Ελλήνων που επέστρεφαν από την Τροία. Σύμφωνα με τον μύθο οι θεοί είχαν εξοργιστεί από την καταστροφή των ναών και γενικά των ύβρεων που οι Αχαιοί διέπραξαν μετά της άλωση της πόλης.
Κατά τον απελευθερωτικό αγώνα από τον τουρκικό ζυγό, σημαντικό ρόλο έπαιξε η ναυμαχία του Καφηρέα στις 20 Μαΐου του 1825.
Η ελληνική ναυτική μοίρα με 24 πλοία και αρχηγούς τους Γ. Σαχτούρη, Γ. Ανδρούτσο και Ν. Αποστόλη, επιτέθηκε και διέλυσε στο Κάβο Ντόρο τον τουρκικό στόλο, τον οποίο αποτελούσαν 52 πλοία, βυθίζοντας μια φρεγάτα και δύο κορβέτες. Οι σφοδροί άνεμοι ευνόησαν τους Έλληνες και έτρεψαν σε φυγή τον τουρκικό στόλο. Οι Τούρκοι αποχώρησαν από το νησί σταδιακά το 1832.
Η γεωγραφική θέση του Καφηρέα το καθιστούσε ως κομβικό σημείο που ένωνε την Αττική με την Μικρά Ασία. Υπήρξε πέρασμα όχι μόνο των Ελλήνων αλλά και διαφόρων λαών της Μεσογείου και της Ανατολής όπως Φοίνικες και Πέρσες, που περιέπλεαν στην περιοχή κατά την αρχαιότητα, για εμπορικούς για στρατιωτικούς σκοπούς.
Ενα συντομο Ιστορικο χρονολογιο στον παρακατω πινακα Φωτογραφια απο το τελος της διαδρομης
Στο ακρωτηρι υπαρχει μονο το μικρο εκκλησακι του Αγιου Γρηγοριου
Αυτα τα βραχια εχουν καταπιει σκαρια και ναυτικους.
Ενα αυτοσχεδιο μνημειο πανω στον βραχο
Αλλη μια κατακτηση πινεζας στον χαρτη.Δυνατο σημειο!!!
Τα κοριτσια μας εχουν στραμενη την προσοχη τους προς την διαδρομη που θα ακολουθησουμε.
Βορεια και στο πιο απομακρο σημειο του νησιου,με το Αιγαιο στα δεξια μας.
Στο βαθος φαινεται ο δρομος μας,χωματινα εννοειται.
Φυγαμε μαγκες!!!
Αφησαμε πισω μας το αιολικο παρκο που δεσποζει πανω απο το ακρωτηρι.
Στην ακρη της φωτογραφιας φαινεται ο Καφηρεας με το εκκλησακι του
Η διαδρομη μας υπεροχη,χωρις να ανταμωσουμε για αρκετη ωρα ανθρωπο και με πολυ σκονη.
Μετα τον οικισμο Αγαθο βρηκαμε την ασφαλτο που θα μας οδηγουσε πανω απο την παραλια του Καλιανου
Και στην παραλια του Αγιου Δημητριου οπου και θα καναμε την μεγαλη μας σταση για μπανιο και φαγητο.
Το φαγητο μας έπεσε βαρυ οπως και οι σφηγκες.
Μεσα στο καταμεσημερο επρεπε να καβαλησουμε ωστε να φτασουμε στα Στυρα για να παρουμε το Φερυ των 16.30.
Δυσκολα βγηκε η διαδρομη λογω των συνθηκων ζεστης και φαγητου.
Αφησαμε πισω μας τον τοπο γεματοι ομορφες εικονες.
Θενκς γκαις,αντε και στα επομενα!!!
Η διαδρομή μας όπως την κατέγραψε η εφαρμογή https://www.detechtapp.com/routes/r4M7VNOXGT3ogRPJ6u6E
Μαζεψαμε τον καταυλισμο μας και πηγαμε για καφε και πρωινο στην Ταβερνουλα.
Και απο εδω εχουμε ωραια θέα!
Πορεια προς τα Βόρεια και Ανατολικά,στην πιο απομακρη και ξεχασμενη πλευρα του νησιου.
Η διαδρομή ελίσσεται στα πόδια του όρους Οχη,και γύρω της βράχια που γκρεμίζονται στη θάλασσα, ανεμογεννήτριες, αγριοκάτσικα μπολιασμένα από την αλμύρα και τα βότανα του βουνού και πότε-πότε πράσινα φαράγγια που καταλήγουν σε απίθανες παραλίες. Και μοναχικά δέντρα κάπου-κάπου, μα πάντα γερτά, για να ξέρεις από πού φυσά ο βοριάς.
Μοσχοβολά ο τόπος αγριοθύμαρο και ρίγανη.
Πιο πολύ ακούς τον άνεμο και τη βουή της θάλασσας παρά ανθρώπινη φωνή.
Αντιά,Κόμητο, Καψούρι, Δρυμονάρι, Θύμιο, Ζαχαριά, Πρινιά,Ακρωτηρι Καφηρεα η διαδρομη μας.
Η ερημια μοναχη!
Αφαλτος μεχρι εξω απο τον Πρινια.
Αν εισαι αποφασισμενος να πας κατω,μεχρι το ακρωτηρι θα ταρακουνηθεις λιγακι.
Και απο τον χωματοδρομο αλλα και απο το δεος της γκρεμιλας.
Προσωπικα στο δεξιο πεταλο οπως κατεβαινα,με την χαωδη γκρεμιλα και την αγκαλια του Αιγαιου να με περιμενει,εκανα πριτσακια.
Δεν σταματησαμε ουτε για φωτο μεχρι κατω.
Με μια ανασα το κατεβηκαμε.
Αγρια ομορφια!!!
Φτασαμε!
Ακρωτηρι Καφηρεα
Καφηρέας, η ονομασία του οποίου είναι συνώνυμη του βράχου-σκόπελος, και η οποία αναφέρεται σε κείμενα αρχαίων συγγραφέων, όπως του Ηρόδοτου, Στράβωνα, Παυσανία κα, όπου μας δίνουν πληροφορίες, κυρίως, για ναυάγια που συνέβησαν στην περιοχή και τα οποία είτε αποτελούν ιστορικά γεγονότα, είτε απλές εκδοχές μύθων.
"Kάνει ντόρο, φασαρία, γι’ αυτό τον λένε έτσι": αυτή είναι η ανεπίσημη θέση για την ονομασία του ακρωτηρίου που λένε στους περαστικούς οι Καβοντορίτες. Και η πιο ωραία. Η άλλη, η επίσημη και πιο πιθανή βέβαια, είναι από το Cavo d’ Oro, που σημαίνει «χρυσό ακρωτήρι».
Γιατί οι βυθοί του, λέει, είναι γεμάτοι χρυσά νομίσματα από τα ναυάγια που από τα αρχαία χρόνια προκαλούνται σε αυτό το δύσκολο πέρασμα.
Κατά τον Μεσαίωνα το στενό του Κάβο Ντόρο ονομαζόταν Ξυλοφάγος, γιατί είχαν συμβεί αμέτρητα ναυάγια και είναι από τις λίγες φορές που οι Έλληνες αναφέρονται αρνητικά προς τη θάλασσα.
Το Στενό του Καφηρέα, ανάμεσα σε Εύβοια και Ανδρο, θεωρείται από τα πιο επικίνδυνα περάσματα του Αιγαίου.
H συγκεκριμένη περιοχή σχηματίζει ένα «χωνί» μέσω του οποίου περνάει ο αέρας και όσο μικραίνει τόσο αυξάνεται η ένταση του.
Τα ακραία καιρικά φαινόμενα της περιοχής, οι σφοδροί άνεμοι και η η φουρτουνιασμένη θάλασσα έχουν συνδέσει το όνομα του Κάβο Ντόρο με πολλά γνωστά και άγνωστα ναυάγια.
Σπάνια εδώ συναντάς μπονάτσα.
Κατά τη μυθολογία εκεί ναυάγησαν τα πλοία των Ελλήνων που επέστρεφαν από την Τροία. Σύμφωνα με τον μύθο οι θεοί είχαν εξοργιστεί από την καταστροφή των ναών και γενικά των ύβρεων που οι Αχαιοί διέπραξαν μετά της άλωση της πόλης.
Κατά τον απελευθερωτικό αγώνα από τον τουρκικό ζυγό, σημαντικό ρόλο έπαιξε η ναυμαχία του Καφηρέα στις 20 Μαΐου του 1825.
Η ελληνική ναυτική μοίρα με 24 πλοία και αρχηγούς τους Γ. Σαχτούρη, Γ. Ανδρούτσο και Ν. Αποστόλη, επιτέθηκε και διέλυσε στο Κάβο Ντόρο τον τουρκικό στόλο, τον οποίο αποτελούσαν 52 πλοία, βυθίζοντας μια φρεγάτα και δύο κορβέτες. Οι σφοδροί άνεμοι ευνόησαν τους Έλληνες και έτρεψαν σε φυγή τον τουρκικό στόλο. Οι Τούρκοι αποχώρησαν από το νησί σταδιακά το 1832.
Η γεωγραφική θέση του Καφηρέα το καθιστούσε ως κομβικό σημείο που ένωνε την Αττική με την Μικρά Ασία. Υπήρξε πέρασμα όχι μόνο των Ελλήνων αλλά και διαφόρων λαών της Μεσογείου και της Ανατολής όπως Φοίνικες και Πέρσες, που περιέπλεαν στην περιοχή κατά την αρχαιότητα, για εμπορικούς για στρατιωτικούς σκοπούς.
Ενα συντομο Ιστορικο χρονολογιο στον παρακατω πινακα Φωτογραφια απο το τελος της διαδρομης
Στο ακρωτηρι υπαρχει μονο το μικρο εκκλησακι του Αγιου Γρηγοριου
Αυτα τα βραχια εχουν καταπιει σκαρια και ναυτικους.
Ενα αυτοσχεδιο μνημειο πανω στον βραχο
Αλλη μια κατακτηση πινεζας στον χαρτη.Δυνατο σημειο!!!
Τα κοριτσια μας εχουν στραμενη την προσοχη τους προς την διαδρομη που θα ακολουθησουμε.
Βορεια και στο πιο απομακρο σημειο του νησιου,με το Αιγαιο στα δεξια μας.
Στο βαθος φαινεται ο δρομος μας,χωματινα εννοειται.
Φυγαμε μαγκες!!!
Αφησαμε πισω μας το αιολικο παρκο που δεσποζει πανω απο το ακρωτηρι.
Στην ακρη της φωτογραφιας φαινεται ο Καφηρεας με το εκκλησακι του
Η διαδρομη μας υπεροχη,χωρις να ανταμωσουμε για αρκετη ωρα ανθρωπο και με πολυ σκονη.
Μετα τον οικισμο Αγαθο βρηκαμε την ασφαλτο που θα μας οδηγουσε πανω απο την παραλια του Καλιανου
Και στην παραλια του Αγιου Δημητριου οπου και θα καναμε την μεγαλη μας σταση για μπανιο και φαγητο.
Το φαγητο μας έπεσε βαρυ οπως και οι σφηγκες.
Μεσα στο καταμεσημερο επρεπε να καβαλησουμε ωστε να φτασουμε στα Στυρα για να παρουμε το Φερυ των 16.30.
Δυσκολα βγηκε η διαδρομη λογω των συνθηκων ζεστης και φαγητου.
Αφησαμε πισω μας τον τοπο γεματοι ομορφες εικονες.
Θενκς γκαις,αντε και στα επομενα!!!
Η διαδρομή μας όπως την κατέγραψε η εφαρμογή https://www.detechtapp.com/routes/r4M7VNOXGT3ogRPJ6u6E
“Εκείνος που δεν ταξιδεύει, δεν έχει γνωρίσει την αξία των ανθρώπων.”
Μαυριτανική παροιμία.
Μαυριτανική παροιμία.